Parametry globalne umożliwiają ustalenie wiązań dynamicznych w projekcie, którym można sterować ze scentralizowanej lokalizacji.
Co przedstawiono w tym nagraniu wideo:
W pliku projektu można użyć parametrów globalnych do sterowania geometrią elementów i budowania zależności między różnymi elementami w projekcie. Można także tworzyć wzory, aby określać jeszcze bardziej złożone zależności parametryczne między parametrami globalnymi.
W tym przykładzie drzwi prowadzące do klas są przywiązane do przecinającej ściany prostopadłej. Kiedy przesuwamy ścianę, przesuwają się także drzwi. Aby zmienić tę zależność z wiązania statycznego na dynamiczne, można skorzystać z parametru globalnego.
Najpierw na karcie zarządzania kliknij parametry globalne. W oknie dialogowym parametrów globalnych kliknij opcję tworzenia nowego parametru. W tym przypadku skorzystamy z parametru kontrolującego odsunięcie ramy. Wartości są już ustawione. Określ wartość domyślną parametru globalnego i kliknij przycisk OK.
Teraz podaj wymiar. Wymiary będą używane podczas stosowania parametru do warunku geometrycznego. Aby zastosować parametr globalny, wybierz wymiar i na karcie kontekstowej kliknij listę rozwijaną etykiet. Drzwi zostaną ustawione ponownie, korzystając z wartości parametru globalnego. Mała ikona ołówka obok wymiaru wskazuje, że wartość jest kontrolowana przez parametr globalny. Wymiar może zostać usunięty, ale parametr globalny, który go kontroluje, można zachować przez kliknięcie przycisku OK w okienku z ostrzeżeniem.
W podobny sposób przypisz parametr globalny do pozostałych drzwi. Aby zmienić położenie wszystkich drzwi, wystarczy po prostu zmienić wartość parametru globalnego.
Parametrów globalnych można używać także w celu bezpośredniego sterowania pewnymi parametrami wystąpień w danej rodzinie. Na przykład element sufitu w tej sekcji jest przywiązany do spodu płyty powyżej, aby zachować stałą przestrzeń nadsufitową. Globalny parametr raportujący ustawia pozycję sufitu względem 1. kondygnacji.
Parametr globalny Wysokość sufitu przywiązuje górę clerestorium, a nowy parametr globalny wykorzystuje formułę dla utworzenia parapetu clerestorium. Teraz zmiana struktury podłogi spowoduje automatyczne dopasowanie położenia sufitu oraz clerestorium, aby zachować minimalną wartość przestrzeni nadsufitowej.
Korzystając z parametrów globalnych do tworzenia zależności między elementami modelu, można dużo łatwiej aktualizować i zachowywać geometrię modelu.