Umożliwia utworzenie powierzchni lub bryły 3D przez przeciąganie obiektu wokół osi.
Z otwartych profilów powstają powierzchnie, a z zamkniętych profilów są tworzone bryły lub powierzchnie. Opcja TRyb określa, czy tworzona jest bryła powierzchni. Podczas tworzenia powierzchni zmienna systemowa SURFACEMODELINGMODE określa, czy tworzona jest powierzchnia proceduralna, czy powierzchnia NURBS.
Obrotowe ścieżki i krzywe profilów mogą być:
Aby automatycznie usunąć profil, należy użyć zmiennej systemowej DELOBJ. Jeśli włączone jest zespolenie, zmienna systemowa DELOBJ zostanie zignorowana, a wyjściowa geometria nie zostanie usunięta.
Powierzchnie | Łuki eliptyczne | obszary 2D |
Bryły | Splajny 2D i 3D | Trasy |
Łuki | Polilinie 2D i 3D | Elipsy |
Okręgi | Regiony |
Nie można tworzyć obiektów obrotowych z obiektów zawartych wewnątrz bloku ani z obiektów przecinających same siebie. Polecenie PRZEKRĘĆ ignoruje szerokość polilinii i obraca od środka ścieżki polilinii.
Reguła prawej dłoni określa dodatni kierunek obrotu.
Wyświetlane są następujące monity.
Określa obiekty, które zostaną przekręcone wokół osi.
Umożliwia określenie, czy w wyniku operacji obrotu ma powstać bryła czy powierzchnia. W wyniku operacji wydłużania powierzchnie są tworzone jako powierzchnie NURBS lub proceduralne, w zależności od ustawienia zmiennej systemowej SURFACEMODELINGMODE.
Umożliwia określenie pierwszego punktu osi obrotu. Dodatnim kierunkiem osi jest kierunek od pierwszego do drugiego punktu.
Umożliwia ustawienie punktu końcowego osi obrotu.
Określa odsunięcie dla przekręcenia od płaszczyzny przekręcanego obiektu.
Aby określić i wyświetlić podgląd kąta początkowego obiektu, należy przeciągnąć kursor.
Określa, jak daleko wybrany obiekt obraca się wokół osi.
Jeśli kąt jest dodatni, obiekty są przekręcane w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu wskazówek zegara. Jeśli kąt jest ujemny, obiekty są przekręcane w kierunku zgodnym z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Przeciągnięcie kursora umożliwia również określenie i wyświetlenie podglądu kąta obrotu.
Określa istniejący obiekt, który ma zostać użyty jako oś. Dodatnim kierunkiem osi jest kierunek od najbliższego do najdalszego końca tego obiektu.
Jako osi można użyć linii, liniowych segmentów polilinii oraz liniowych krawędzi brył lub powierzchni.
Ustawia dodatnią część osi X bieżącego układu LUW jako kierunek osi dodatniej.
Ustawia dodatnią część osi Y bieżącego układu LUW jako kierunek osi dodatniej.
Ustawia dodatnią część osi Z bieżącego układu LUW jako kierunek osi dodatniej.
Umożliwia zmianę kierunku obrotu; działa podobnie do wprowadzenia znaku minus (-) podczas podawania wartości kąta. Obiekt obrotowy po prawej stronie stanowi splajn obracany pod tym samym kątem, co obiekt po lewej, ale w którym użyto opcji odwracania.
Wprowadź formułę lub równanie, aby określić wysokość obrotu.