Efekty cieniowania, podświetlania i kolorów sterują sposobem wyświetlania powierzchni w modelu.
Styl powierzchni definiuje cieniowanie powierzchni. Realistyczny (po lewej stronie poniżej) daje efekt realizmu. Goocha (po prawej stronie poniżej) może poprawiać widoczność szczegółów, łagodząc kontrast między obszarami oświetlonymi a pozostającymi w cieniu. Obszary oświetlone mają cieplejsze barwy, a ciemniejsze są w zimniejszych.
Styl powierzchni Brak daje efekt braku cieniowania; wyświetlane są tylko krawędzie. Dostosowanie ustawień krawędzi umożliwia sterowanie tym, czy mają być wyświetlane krawędzie płaszczyzn, czy izolinie.
Jakość oświetlenia determinuje gładkość cieniowanych obiektów.
Funkcja oświetlenia płaszczyznowego oblicza jeden kolor dla każdej płaszczyzny. Poszczególne powierzchnie wydają się płaskie. Opcja wygładzania oświetlenia powoduje wygładzanie krawędzi między powierzchniami wieloboków przez obliczanie kolorów jako gradientu między wierzchołkami powierzchni. Nadaje to obiektom gładki wygląd.
W oknie Wydajność grafiki dla opcji Najgładsze musi być włączone ustawienie Oświetlenie według pikseli (Phonga). Kolory są obliczane dla poszczególnych pikseli, co daje bardziej gładki wygląd. W przeciwnym razie użyte zostanie ustawienie Gładkie.
Wielkość podświetleń obiektu wpływa na wrażenie połysku. Mniejsze, bardziej intensywne podświetlenie sprawia, że obiekty są bardziej lśniące. Natężenie podświetlenia ustawione w stylu wizualnym nie ma zastosowania do obiektów z dołączonymi materiałami.
Właściwość pochłaniania steruje przezroczystością obiektów.
Kolory powierzchni mogą być wyświetlane normalnie albo można wprowadzić tryb koloru powierzchni. Monochromatyczny — powierzchnie są wyświetlane w różnych odcieniach określonego koloru. Zabarwienie — powierzchnie są cieniowane przez zmianę wartości barwy i nasycenia na podstawie określonego koloru. Desaturuj — następuje złagodzenie kolorów.