Dostosowywanie

Program AutoCAD i oparte na nim produkty, w tym program AutoCAD LT, można dostosować, aby zwiększyć wydajność pracy i pomóc wprowadzić standardy CAD.

Poniżej znajduje się lista dostępnych opcji dostosowywania:

• Organizacja plików. Można organizować pliki programu, pliki pomocnicze oraz pliki rysunków. Można na przykład utworzyć oddzielny folder dla każdego projektu, w którym znajdą się wyłącznie pliki pomocnicze potrzebne w projekcie. (Polecenie OPCJE)
• Utwórz niestandardowe pliki szablonów rysunku. Można utworzyć niestandardowy szablon rysunku (DWT), który może być używany podczas tworzenia nowego rysunku. W plikach szablonów rysunków mogą być przechowywane często używane warstwy, bloki i style, których można używać w określonych projektach lub we wszystkich rysunkach. (NZAPISZ, polecenie)
• Definiowanie aliasów poleceń. Dla często używanych poleceń można zdefiniować proste aliasy lub skróty, zmieniając pliku PGP acad.pgp programu AutoCAD lub acadlt.pgp w programie AutoCAD LT. Można na przykład wywołać polecenie BLOK, wprowadzając b w wierszu polecenia.
  Uwaga: AutoCAD for Mac zapisuje aliasy poleceń w acaduser.pgp i acadltuser.pgp.
• Definiowanie wpisów i synonimów autokorekty. Można zdefiniować wpisy (AutoCorrectUserDB.pgp) i synonimy (acadSynonymsGlobalDB.pgp) autokorekty dla poleceń, których standardowe nazwy mogą być często błędnie wpisywane lub zapominane.
• Tworzenie niestandardowych rodzajów linii, wzorów kreskowania, symboli i czcionek tekstowych. Można tworzyć własne rodzaje linii (pliki LIN), wzory kreskowania (pliki HAT), symbole (pliki SHP) i czcionki tekstowe (pliki SHX), które są zgodne ze standardów firmy. Symbol i czcionki nie mogą zostać skompilowane do użycia w programie AutoCAD LT.
• Dostosowywanie interfejsu użytkownika. Można tworzyć i modyfikować pliki dostosowywania (CUI/CUIx), aby sterować wieloma aspektami interfejsu użytkownika. (Polecenie CUI)
• Automatyczne powtarzanie zadań przez pisanie skryptów. Można utworzyć plik skryptu (SCR), który definiuje i wykonuje sekwencyjny zestaw poleceń o z góry ustalonych danych wejściowych. Można na przykład utworzyć skrypt, który tworzy warstwy i wstawia tabelkę rysunkową. Można także skorzystać ze skryptu, aby wydrukować zestaw rysunków w określony sposób: można napisać skrypt, który otwiera każdy rysunek, ukrywa i wyświetla odpowiednie warstwy oraz uruchamia polecenie KREŚL. (Polecenie POKAZ)

Poniższa lista zawiera dodatkowe opcje dostosowywania i programowania, które nie są dostępne w programie AutoCAD LT.

• Uruchamianie zewnętrznych programów i narzędzi z poziomu programu AutoCAD. Można utworzyć alias, który uruchamia aplikację instalowaną poza programem. Można na przykład skopiować lub usunąć plik z poziomu programu AutoCAD, dodając odpowiednie polecenie zewnętrzne do pliku parametrów programu (PGP) acad.pgp. Niedostępne w programie AutoCAD for Mac.
• Rejestrowanie makrooperacji. Można rejestrować polecenia oraz dane wejściowe i zapisywać je w pliku makrooperacji (ACTMX) w celu automatyzacji powtarzających się zadań. Niedostępne w programie AutoCAD for Mac. (REJOP, polecenie)
  Uwaga: Pliki ACTM utworzone w programie AutoCAD 2024 i wcześniejszych wersjach należy migrować do formatu ACTMX, aby można było je odtworzyć.
• Zdefiniuj ponownie polecenia programu AutoCAD. Można ponownie zdefiniować polecenia, aby przesyłać dodatkowe komunikaty i instrukcje, lub zmienić standardowe zachowanie polecenia. Aby na przykład utworzyć system zarządzania rysunkami, w którym polecenie REZYGNUJ zostanie zdefiniowane, tak aby zapisywało informacje dotyczące fakturowania do pliku dziennika przed zakończeniem sesji programu AutoCAD. (Polecenie REDEF)

Poniższa lista zawiera dodatkowe opcje dostosowywania i programowania, dostępne w programach AutoCAD i AutoCAD LT wyłącznie w systemie Windows.

• Dostosowanie palet narzędzi. Narzędzia można utworzyć, przeciągając obiekty z rysunku do palety narzędzi lub polecenia z edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Można tworzyć nowe palety narzędzi w celu organizowania tworzonych narzędzi. (Polecenie ADAPTACJA)
• Dostosowywanie paska stanu. Można używać języka wyrażeń łańcuchowych DIESEL i zmiennej systemowej MODEMACRO do wyświetlania na pasku stanu dodatkowych informacji, takich jak: data i czas, ustawienia zmiennych systemowych lub informacje możliwe do pobrania za pomocą języka AutoLISP.