Obliczanie sprężyny jest przeprowadzane zgodnie ze standardami DIN lub ANSI.
Standardowe rozmiary sprężyn można wybrać z katalogu DIN/Gutekunst/SPEC. Wszystkie typy sprężyn są wstawiane za pomocą tej samej metody, co upraszcza procedurę. Do wstawiania sprężyn używane są polecenia wyświetlające okna dialogowe, które pozwalają na określenie opcji dotyczących obliczania i wstawiania sprężyn.
Opcja Obiekt zmodyfikowany pozwala na wybranie średnicy drutu z tabeli i osobne zdefiniowanie pozostałych parametrów. W przypadku opcji Tylko rysuj, określana jest tylko geometria sprężyny bez wykonywania obliczeń. Można również wstawić do rysunku pustą formę, do której następnie wprowadzić można wartości klikając dwukrotnie na formie.
Procedura obliczeniowa zależna jest od standardu i wybranego typu sprężyny. Jeśli wybrany został standard ANSI, wybrać można katalog oraz półprodukty.
Można również określić, czy ma być wykonywane obliczenie sprężyny (wyboczenie, podatność poprzeczna, naprężenie przy uderzeniu), które typy naprężenia są efektywne, a także to, czy ma być dokonany wybór z listy sprężyn, jak również sortowanie sprężyn podczas dynamicznego przeciągania.
Sprężynę można wybrać korzystając z dwóch metod:
- Z okna dialogowego Wyniki, które zawiera listę wszystkich odnalezionych sprężyn razem z obliczonymi wynikami (takimi jak współczynnik rozciągania, częstotliwość naturalna).
- W obszarze graficznym przy użyciu dynamicznego przeciągania; sprężyny są wyświetlane na ekranie z wymiarami geometrycznymi. Jeśli odnaleziono tylko jedną sprężynę, funkcja dynamicznego przeciągania jest nieaktywna
Reprezentacja zarysu podczas dynamicznego przeciągania
W przypadku reprezentacji zgrubnej, wartości pochodzą z bazy danych, a odpowiednia sprężyna jest wyświetlana na ekranie z wymiarami geometrycznymi.
Podczas dynamicznego przeciągania zarys sprężyny jest wyświetlany tak, aby było widać długość nieobciążoną i obciążoną, biorąc pod uwagę siły F1, F2 i Fn (w przypadku sprężyn skrętowych jest to koniec stały i długość obciążona końca ruchomego pod działaniem sił F2, F1 i Fn).
Reprezentacja jest też zależna od wybranej metody określania parametrów. Czerwona linia przedstawia bieżącą sytuację długości sprężyny lub siły, zewnętrzny zarys — wartość L0 (długość nieobciążoną). Długość pokazana za pomocą spirali oznacza wartość Ln (maksymalna dopuszczalna długość). Jeżeli przesuniemy kursor na zewnątrz od punktu wstawienia, to pokazywana jest większa sprężyna i na odwrót. Jeżeli znaleziono tylko jedną sprężynę w bazie danych spełniającą zdefiniowane warunki, to ruch kursora nie powoduje żadnych zmian na rysunku. Kryterium dla tworzenia arkuszy jest ustalane za pomocą opcji dynamicznego przeciągania w oknie dialogowym Ustawienia dodatkowe.
- Jeżeli stosunek naprężeń ścinających ma obliczoną wartość większą niż 1 (>1), to na ekranie wyświetlane jest ostrzeżenie. Można to zaakceptować lub wybrać przycisk Wstecz i podać nowe wartości danych.
- Jeżeli wyświetlana na bieżąco sprężyna spełnia wymagania, należy nacisnąć klawisz Enter lub kliknąć. Zostanie wyświetlone okno dialogowe reprezentacji sprężyny.
Pusta tabela sprężyn
Wybierając opcję Pusta tabela, użytkownik może wprowadzić do rysunku standardowy schemat w formacie ANSI, ISO lub DIN.
Użytkownik może wybrać tabelę i określić punkt, w którym tabela zostanie wstawiona do rysunku. Aby wprowadzić wartości w tabelę, kliknij ją dwukrotnie.