Mozaikowanie oznacza dzielenie modelu na nadające się do zarządzania strefy robocze. Proces ten ułatwia pracę z dużymi ilościami danych i umożliwia lepszą współpracę zespołu projektowego w ramach opracowywania danych.
Powierzchnie terenu istniejącego
Model powierzchni terenu istniejącego dużego regionu korytarza można utworzyć jako mozaikę, w której na jeden rysunek przypada jeden wycinek. Połączenie wycinków reprezentuje cały projekt. Jeśli do rysowania lub analizy muszą zostać użyte przylegające regiony powierzchni, należy je złożyć w jedną całość za pomocą odnośników danych. Projektując linie trasowania, należy połączyć profile terenu istniejącego (profile EG) z każdego wycinka powierzchni w jeden widok profilu w celu wyświetlenia ciągłego widoku profilu EG.
Duże podpodziały
Koncepcja mozaikowania modelu jest skuteczna w przypadku dużych podpodziałów. Mozaikowanie działek i modeli korytarzy umożliwia równoczesną pracę projektantów w wielu wycinkach lub fazach projektu.
Wiele regionów dla korytarzy
W przypadku długich korytarzy lub sieci korytarzy należy utworzyć wiele regionów dla celów modelowania. Zwykle za pomocą regionów korytarzy oznacza się użycie różnych zespołów. Obwiednia regionu znajduje się w miejscu, gdzie użycie jednego obszaru się kończy, a drugiego — zaczyna. Ale regiony można również dodawać bez zmiany zespołów. Zaletą dodatkowych regionów jest możliwość sterowania — w oknie dialogowym Właściwości korytarza można wyłączyć modelowanie regionów, które nie są wymagane w bieżących operacjach, jak pokazano na rysunku 13. Zwiększa to szybkość przebudowywania korytarza.
Rysunek 13: Wyłączanie regionów i linii bazowych korytarza
Jeśli korytarz obejmuje kilka regionów z niewielkimi zmianami na powierzchni lub w zespole, można zmniejszyć częstotliwość modelowania korytarza w tych regionach w celu zwiększenia szybkości przetwarzania.