Nakładka Poszerzenie Od Krawężnika

Ten podzespół jest używany do nałożenia jednej strony istniejącej drogi oraz dodania jednego lub kilku pasów ruchu do krawędzi biegnącej wokół nawrotu krawężnika.

Jest on podobny do podzespołu Nakładka Poszerzenie Do Nachylenia 1 z tą różnicą, że jest wydłużony do wewnątrz od istniejącego lub proponowanego punktu kołnierza krawężnika.

Dołączenie

Punkt dołączenia znajduje się na zewnętrznej krawędzi sekcji poszerzenia pasa ruchu. Zwykle ten podzespół jest wstawiany do wewnątrz od kołnierza istniejącego lub proponowanego krawężnika i ścieku lub od zewnętrznej krawędzi nawierzchni wokół nawrotu krawężnika.

Parametry wejściowe

Uwaga: Jeśli nie zaznaczono inaczej, wszystkie wymiary podawane są w metrach lub stopach. Wszystkie nachylenia podawane są jako kąt względem pionu (np. 4 : 1), chyba że podano nachylenie procentowe ze znakiem %.

Parametr

Opis

Rodzaj

Wartość domyślna

Bok

Określa stronę punktu dołączania, do której zostanie dodany ten podzespół.

Logiczny

Lewy/prawy

Szerokość poszerzenia

Szerokość poszerzanego pasa ruchu.

Liczbowy, dodatni

3.6 m

12.0 stopy

Szerokość nakładki

Szerokość nakładki nawierzchni.

Liczbowy, dodatni

3.6 m

12.0 stopy

Nachylenie (proporcja)

Nachylenie nakładki i poszerzenia.

Liczbowy

- 2%

Głębokość Naw1

Grubość warstwy Naw1 poszerzenia pasa ruchu; zero oznacza pominięcie.

Liczbowy, dodatni

0.025 m

0.083 stopy

Głębokość Naw2

Grubość warstwy Naw2 poszerzenia pasa ruchu; zero oznacza pominięcie.

Liczbowy, dodatni

0.025 m

0.083 stopy

Głębokość warstwy podstawowej

Grubość warstwy podstawowej poszerzenia pasa ruchu.

Liczbowy, dodatni

0.100 m

0.333 stopy

Głębokość dolnej warstwy nośnej

Grubość dolnej warstwy nośnej poszerzenia pasa ruchu.

Liczbowy, dodatni

0.300 m

1.0 stopy

Parametry docelowe

W tej sekcji opisano występujące w tym podzespole parametry, które można mapować do jednego lub większej liczby obiektów docelowych, takich jak powierzchnia, linia trasowania lub obiekt profilu na rysunku. Więcej informacji zawiera temat Określanie ustawień docelowych korytarza.

Parametr

Opis

Stan

Istniejąca powierzchnia

Nazwa powierzchni definiującej istniejącą jezdnię. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tej powierzchni: powierzchnie.

Wymagany

Odsunięcie poszerzenia

Można używać do nadpisania stałej wartości parametru Szerokość poszerzenia i połączenia wewnętrznej krawędzi poszerzenia z linią trasowania. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcja

Nakładka odsunięcia

Można użyć do nadpisania parametru Szerokość nakładki i połączenia wewnętrznej krawędzi nakładki z linią trasowania. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcja

Profil nakładki

Można użyć do nadpisania parametru Nachylenie i połączenia rzędnej wewnętrznej krawędzi nakładki z profilem, w celu wykonania obliczenia nachylenia. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tej rzędnej: profile, polilinie 3D, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcja

Parametry wyjściowe

Parametr

Opis

Typ

Nachylenie %

Obliczane nachylenie na istniejącej powierzchni od punktu próbkowania do punktu wewnętrznego.

Liczbowy

Zachowanie

Punkt dołączenia określa odsunięcie i rzędną zewnętrznej krawędzi poszerzenia. Położenia wewnętrznej krawędzi poszerzenia i wewnętrznej krawędzi nakładki są określane przy użyciu danych wartości szerokości i nachylenia. Do nadpisania danych liczbowych wartości szerokości można użyć linii trasowania. Jeśli parametr Profil nakładki jest dany, wówczas nachylenie jest obliczane między rzędną profilu przy wewnętrznej krawędzi nakładki a punktem dołączenia.

Na poniższym rysunku pokazano sytuację z profilem odsunięcia nakładki. (jeśli parametr Profil nakładki jest dany, nachylenie jest obliczane między rzędną profilu przy wewnętrznej krawędzi nakładki a punktem dołączenia).

Na poniższym rysunku pokazano sytuację bez profilu odsunięcia nakładki.

Należy koniecznie podkreślić, że nachylenie tego podzespołu od strony lewej do prawej jest takie samo. Do wszystkich podpowierzchni zastosowano również takie samo nachylenie.

Na koniec, jeśli jest dołączony profil nakładki, wówczas należy dodać łącza pionowe (a) od „odsunięcia nakładki” do powierzchni docelowej (EG), (b) od końca nakładki i początku poszerzenia do powierzchni docelowej (EG) oraz (c) dodać łącza między dwoma punktami wzdłuż (śledzących) łączy powierzchni docelowej (EG).

Powierzchnia utworzona przez ten kształt ma zostać zakodowana jako „Nakładka” (S1) w poniższym schemacie kodowania.

Nakładka jest obszarem między górą nakładki i terenem istniejącym i może mieć zmienną głębokość.

Działanie w trybie układu

W trybie układu podzespół dołączany jest do jakiegokolwiek dogodnego punktu. Podzespół jest wyświetlany z danymi szerokościami i nachyleniem. W trybie modelowania kształty dostosowują się do rzeczywistych warunków zdefiniowanych przez istniejącą powierzchnię, przypisania logiczne czasu wykonania i profil.

Kody punktów, połączeń i kształtów

W następującej tabeli wymieniono kody kształtów, połączeń i punktów dla tych podzespołów, do których przypisano kody. Kody kształtu, połączeń i punktów dla tych podzespołów, do których nie przypisano kodów, nie zostały uwzględnione w tej tabeli.

Punkt, połączenie lub kształt Kody Opis
P5 ETW Zewnętrzna krawędź poszerzanego pasa ruchu na nachyleniu końcowym
P7 ETW_Pave1 Zewnętrzna krawędź poszerzanego pasa ruchu na Naw1
P9 ETW_Pave2 Zewnętrzna krawędź poszerzanego pasa ruchu na Naw2
P11 KJ_Warstwa_podstawowa Zewnętrzna krawędź poszerzanego pasa ruchu na warstwie podstawowej
P13 KJ_Noś Zewnętrzna krawędź poszerzanego pasa ruchu na dolnej warstwie nośnej
L1, L5 Top, Pave Powierzchnia nachylenia końcowego
L2 Warstwa nałożona Nałożone połączenia na istniejącej powierzchni Należy zauważyć, że pomiędzy punktami P3 i P4 może istnieć więcej niż jedno łącze.
L6 Pave1  
L7 Pave2  
L8 Warstwa podstawowa  
L9 Dolna warstwa nośna, Rzędna odniesienia  
L10 Rzędna odniesienia  
S1 Warstwa nałożona Obszar pomiędzy warstwą nałożoną i istniejącym pasem.
S2 Pave1  
S3 Pave2  
S4 Warstwa podstawowa  
S5 Dolna warstwa nośna  

Schemat kodowania