Nakładka Walcowanie I Poziomowanie 2

Ten podzespół dodaje warstwę nałożoną na istniejącej jezdni z koroną, z dodaną warstwą poziomowania lub walcowania, odpowiednio do potrzeb).

Dołączenie

Punktem dołączenia jest punkt korony na nachyleniu końcowym warstwy nałożonej.

Parametry wejściowe

Uwaga: Jeśli nie zaznaczono inaczej, wszystkie wymiary podawane są w metrach lub stopach. Wszystkie nachylenia podawane są jako kąt względem pionu (np. 4 : 1), chyba że podano nachylenie procentowe ze znakiem %.

Parametr	Opis	Rodzaj	Wartość domyślna
Odsunięcie punktu korony	Odsunięcie punktu korony. Korona oraz punkty próbkowania używane są do obliczenia lewego i prawego nachylenia istniejącej jezdni.	Liczbowy	0.0
Odsunięcie lewego punktu próbkowania	Odsunięcie lewego punktu próbkowania	Liczbowy	0.0
Odsunięcie prawego punktu próbkowania	Odsunięcie prawego punktu próbkowania	Liczbowy	0.0
Lewy punkt przycięcia	Odsunięcie lewego punktu przycięcia, definiującego zewnętrzną krawędź warstwy nałożonej po lewej stronie.	Liczbowy	0.0
Prawy punkt przycięcia	Odsunięcie prawego punktu przycięcia, definiującego zewnętrzną krawędź warstwy nałożonej po prawej stronie	Liczbowy	0.0
Opcje lewego nachylenia nakładki	Określa lewe nachylenie nakładki z następującymi opcjami: a) zdefiniowane przez użytkownika, b) dopasowanie nachylenia od wewnętrznego do zewnętrznego punktu próbkowania lub c) użycie nachylenia przechyłki zewnętrznego pasa ruchu linii trasowania linii bazowej.	Lista wyboru	Dopasuj nachylenie
Domyślne lewe nachylenie nakładki	Określa nachylenie zdefiniowane przez użytkownika. Można też użyć, jeśli punkty dopasowania lub nachylenie przechyłki nie dają w wyniku odpowiedniej wartości.	Numeryczne, nachylenie	- 2.0 %
Opcje prawego nachylenia nakładki	Określa prawe nachylenie nakładki z następującymi opcjami: a) zdefiniowane przez użytkownika, b) dopasowanie nachylenia od wewnętrznego do zewnętrznego punktu próbkowania lub c) użycie nachylenia przechyłki zewnętrznego pasa ruchu linii trasowania linii bazowej.	Lista wyboru	Dopasuj nachylenie
Domyślne prawe nachylenie nakładki	Określa nachylenie zdefiniowane przez użytkownika. Można też użyć, jeśli punkty dopasowania lub nachylenie przechyłki nie dają w wyniku odpowiedniej wartości.	Numeryczne, nachylenie	- 2.0 %
Tolerancja nachylenia %	Dopuszczalna wartość, o którą mogą różnić się Nachylenia warstwy nałożonej od ich wartości projektowych. Tolerancja nachylenia nie jest używana, gdy Nachylenie warstwy nałożonej dane jest jako M (szczegóły w podanym poniżej Zachowaniu).	Liczbowy, dodatni	0.5%
Użyj profilu	Wybiera, czy utrzymywać górę warstwy nałożonej przy Wewnętrznym punkcie przycięcia do rzędnej profilu korytarza, czy też ustawić położenie pionowe warstwy nałożonej na podstawie wartości Minimalnego prześwitu.	Lista wyboru	Użyj minimalnego prześwitu
Prześwit minimalny (+/-)	Minimalny, pionowy prześwit pomiędzy istniejącą powierzchnią a spodem warstwy nałożonej. W przypadku dodatniej wartości połączenie spodu warstwy nałożonej umieszczane jest nad istniejącą powierzchnią, tworząc poniżej warstwy nałożonej warstwę poziomowania. W przypadku ujemnej wartości połączenie spodu warstwy nałożonej umieszczane jest pod istniejącą powierzchnią, tworząc warstwę walcowania, zbiegającą się z częścią warstwy nałożonej.	Liczbowy	0.100 m 0.30 stopy
Głębokość warstwy nałożonej	Grubość warstwy nałożonej	Liczbowy, dodatni	0.100 m 0.30 stopy

Parametry docelowe

W tej sekcji opisano występujące w tym podzespole parametry, które można mapować do jednego lub większej liczby obiektów docelowych, takich jak powierzchnia, linia trasowania lub obiekt profilu na rysunku. Więcej informacji zawiera temat Określanie ustawień docelowych korytarza.

Parametr	Opis	Stan
Istniejąca powierzchnia	Nazwa powierzchni definiującej istniejącą jezdnię. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tej powierzchni: powierzchnie.	Wymagany
Odsunięcie punktu korony	Może być używany do zastąpienia stałej wartości Odsunięcia punktu korony i łączenia tego punktu z linią trasowania odsunięcia. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.	Opcjonalny
Odsunięcie lewego punktu próbkowania	Może być używany do zastąpienia stałej wartości Odsunięcia lewego punktu próbkowania i łączenia tego punktu z linią trasowania odsunięcia. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.	Opcjonalny
Odsunięcie prawego punktu próbkowania	Może być używany do zastąpienia stałej wartości Odsunięcia prawego punktu próbkowania i łączenia tego punktu z linią trasowania odsunięcia. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.	Opcjonalny
Odsunięcie lewego punktu przycięcia	Może być używany do zastąpienia stałej wartości Odsunięcia lewego punktu przycięcia i łączenia tego punktu z linią trasowania odsunięcia. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.	Opcjonalny
Odsunięcie prawego punktu przycięcia	Może być używany do zastąpienia stałej wartości Odsunięcia prawego punktu przycięcia i łączenia tego punktu z linią trasowania odsunięcia. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.	Opcja

Parametry wyjściowe

Parametr	Opis	Rodzaj
Oś obrotu przechyłki	Wskazuje, czy podzespół obsługuje obliczanie osi obrotu. Aby wyświetlić opis parametru, w oknie właściwości ustaw wskaźnik na parametrze. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Korekty linii nachylenia profilu podczas tworzenia przechyłki.	Statyczne (opis)
Lewe nachylenie warstwy nałożonej %	Nachylenie używane w celu utworzenia warstwy nałożonej na lewej stronie	Liczbowy
Lewe nachylenie warstwy nałożonej %	Nachylenie używane w celu utworzenia warstwy nałożonej na prawej stronie	Liczbowy

Zachowanie

Ten podzespół wstawia obustronnie równoległe połączenia, definiujące górę i dół warstwy nałożonej, łączące się w punkcie korony. Połączenia wstawiane są od Odsunięcia punktu korony do lewego i prawego Odsunięcia przycięcia.

Nachylenia warstwy nałożonej

Nachylenie istniejącej powierzchni wyznaczane jest pomiędzy koroną a punktami próbkowania. Nachylenia warstw nałożonych określane są za pomocą następującej procedury:

1. Jeśli wartość wejściowa Nachylenia warstwy nałożonej % dana jest jako M, nachylenie warstwy nałożonej zostaje dopasowane do nachylenia biegnącego od punktu korony do punktu próbkowania.
2. Jeśli wartość wejściowa Nachylenia warstwy nałożonej % dana jest jako S, używane jest przez warstwę nałożoną nachylenie przechyłki pasa zewnętrznego, zdefiniowane dla linii trasowania korytarza.
3. Jeśli dana jest wartość liczbowa Nachylenia warstwy nałożonej %, jest ona używana.
4. Jeśli używana jest wartość liczbowa nachylenia lub nachylenie przechyłki, nachylenie warstwy nałożonej porównywane jest z nachyleniem istniejącym pomiędzy punktami próbkowania. Jeśli różnica przekracza wartość Tolerancji nachylenia, nachylenie projektowe dopasowywane jest w górę lub w dół przy użyciu wartości tolerancji, w celu lepszego dopasowania do istniejącego nachylenia i zminimalizowania wielkości poziomowania lub walcowania. Dopasowywanie nie jest wykonywane jeśli wartość Tolerancji nachylenia wynosi zero.

Rzędne warstwy nałożonej

Rzędne punktów warstwy nałożonej wyznaczane są w następujący sposób:

1. Jeśli wartość Użyj profilu ustawiona jest jako Prawda, na górze warstwy nałożonej przy Odsunięciu punktu korony utrzymywana jest rzędna profilu korytarza. Warstwa nałożona wydłużana jest z każdej strony, przy zachowaniu jej nachyleń, do lewego i prawego Odsunięcia przycięcia i wstawiane są równoległe połączenia spodu warstwy nałożonej. Obszary leżące powyżej istniejącej powierzchni i poniżej spodu warstwy nałożonej zapisywane są jako zamknięte kształty z kodem „Poziom”. Obszary leżące poniżej istniejącej powierzchni i powyżej spodu warstwy nałożonej zapisywane są jako zamknięte kształty z kodem „Frez”.
2. Jeśli wartość Użyj profilu ustawiona jest jako Fałsz, połączenie spodu warstwy nałożonej przesuwane jest pionowo z obu stron, by utrzymać Prześwit minimalny nad lub pod istniejącą powierzchnią. Przy dodatnim Prześwicie minimalnym tworzony jest obszar poziomowania nad istniejącą powierzchnią i pod spodem warstwy nałożonej. Ujemny prześwit powoduje utworzenie obszaru walcowania pod istniejącą powierzchnią i nad spodem warstwy nałożonej. Połączenia warstwy nałożonej przesuwane są pionowo z jednej strony, umożliwiając powiązanie połączeń w punkcie korony.

Punkt prześwitu minimalnego

Metodę wyznaczania punktu, w którym stosowany jest Prześwit minimalny pokazano na poniższym schemacie.

1. Przy dowolnym odsunięciu konstruowana jest pionowa linia rzutowania.
2. Każdy punkt na istniejącej powierzchni pomiędzy dwoma punktami przycięcia rzutowany jest na linię rzutowania zgodnie z Nachyleniem warstwy nałożonej.
3. Punkt na linii rzutowania o najwyższej rzędnej jest punktem kontrolnym dla większej od zera wartości Prześwitu minimalnego. Punkt o najniższej rzędnej jest punktem kontrolnym dla mniejszej od zera wartości Prześwitu minimalnego.

Działanie w trybie układu

W trybie układu wyświetlana jest przez podzespół warstwa nałożona wstawiana od dowolnego, dogodnego punktu dołączenia, przy nachyleniu -2%.

Kody punktów, połączeń i kształtów

W następującej tabeli wymieniono kody kształtów, połączeń i punktów dla tych podzespołów, do których przypisano kody. Kody kształtu, połączeń i punktów dla tych podzespołów, do których nie przypisano kodów, nie zostały uwzględnione w tej tabeli.

Punkt, połączenie lub kształt	Kod	Opis
P1	Crown	Korona na nachyleniu końcowym
P2, P3	EOV	Krawędzie warstwy nałożonej na nachyleniu końcowym
P4	Crown_Overlay	Korona na spodzie warstwy nałożonej
P5, P6	EOV_Overlay	Krawędzie spodu warstwy nałożonej
L1, L2	Top, Pave	Góra warstwy nałożonej
L3–L6	Overlay	Połączenia warstwy nałożonej. Należy zauważyć, że połączenia L5 i L6 biegną od spodu do góry warstwy nałożonej zarówno w przypadku poziomowania jak i walcowania.
L7, L8	Level Mill	Połączenia pionowe od istniejącej powierzchni do spodu warstwy nałożonej Poziom — w przypadku poziomowania. Frez — w przypadku walcowania.
S1	Overlay	Obszar pomiędzy górą i dołem warstwy nałożonej. W przypadku walcowania zachodzi on na obszar walcowania (S3), jak pokazano poniżej.
S2	Level	Obszar nad istniejącą powierzchnią i pod spodem warstwy nałożonej(przypadek poziomowania).
S3	Mill	Obszar pod istniejącą powierzchnią i nad spodem warstwy nałożonej(przypadek walcowania). Obszar ten zachodzi na obszar warstwy nałożonej, jak pokazano poniżej.

Schemat kodowania