Nakładka Pas Rozdzielający Asymetryczny

Za pomocą tego podzespołu istniejąca dzielona autostrada poszerzana jest poprzez rozszerzenie jej od krawędzi pasa ruchu do wewnątrz, ponad obniżonym pasem rozdzielającym, z barierą asymetryczną na osi, rozwiązującą problem różnicy rzędnych. Podzespół posiada opcję łączenia rzędnej góry bariery ze wstępnie zdefiniowanym profilem.

Dołączenie

Punkt dołączenia znajduje się w środku podstawy bariery.

Parametry wejściowe

Uwaga: Jeśli nie zaznaczono inaczej, wszystkie wymiary podawane są w metrach lub stopach. Wszystkie nachylenia podawane są jako kąt względem pionu (np. 4 : 1), chyba że podano nachylenie procentowe ze znakiem %.

Parametr

Opis

Rodzaj

Wartość domyślna

Głębokość warstwy nałożonej

Grubość warstw nałożonych pasa rozdzielającego.

Liczbowy, dodatni

0.100 m

0.3 stopy

Lewe odsunięcie wewnętrzne

Odsunięcie początku warstwy przesunięcia pasa rozdzielającego po lewej stronie.

Liczbowy

0.0

Lewe wewnętrzne odsunięcie próbkowania

Odsunięcie wewnętrznego punktu próbkowania po lewej stronie. Nachylenie lewej strony obliczane jest na istniejącej powierzchni, pomiędzy punktami próbkowania.

Liczbowy

0.0

Lewe zewnętrzne odsunięcie próbkowania

Odsunięcie zewnętrznego punktu próbkowania po lewej stronie. Nachylenie lewej strony obliczane jest na istniejącej powierzchni pomiędzy punktami próbkowania.

Liczbowy

0.0

Prawe odsunięcie wewnętrzne

Odsunięcie początku warstwy przesunięcia pasa rozdzielającego po prawej stronie.

Liczbowy

0.0

Prawe wewnętrzne odsunięcie próbkowania

Odsunięcie wewnętrznego punktu próbkowania po prawej stronie. Nachylenie prawej strony obliczane jest na istniejącej powierzchni pomiędzy punktami próbkowania.

Liczbowy

0.0

Prawe zewnętrzne odsunięcie próbkowania

Odsunięcie zewnętrznego punktu próbkowania po prawej stronie. Nachylenie prawej strony obliczane jest na istniejącej powierzchni pomiędzy punktami próbkowania.

Liczbowy

0.0

Wymiar A (mm lub cale)

Wysokość bariery od podstawy po wyższej stronie pasa rozdzielającego do góry bariery.

Liczbowy, dodatni

810 mm

32 in

Wymiar B (mm lub cale)

Jak pokazano na schemacie.

Liczbowy, dodatni

232

9 in

Wymiar C (mm lub cale)

Jak pokazano na schemacie.

Liczbowy, dodatni

59 mm

2 in

Wymiar D (mm lub cale)

Jak pokazano na schemacie.

Liczbowy, dodatni

125 mm

5 in

Wymiar E (mm lub cale)

Jak pokazano na schemacie.

Liczbowy, dodatni

557 mm

22 in

Wymiar F (mm lub cale)

Jak pokazano na schemacie.

Liczbowy, dodatni

178 mm

7 in

Parametry docelowe

W tej sekcji opisano występujące w tym podzespole parametry, które można mapować do jednego lub większej liczby obiektów docelowych, takich jak powierzchnia, linia trasowania lub obiekt profilu na rysunku. Więcej informacji zawiera temat Określanie ustawień docelowych korytarza.

Parametr

Opis

Stan

Istniejąca powierzchnia

Nazwa powierzchni definiującej istniejącą jezdnię. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tej powierzchni: powierzchnie.

Wymagany

Góra bariery

Może być używany do łączenia góry bariery z rzędną profilu. Wymiar E może się zmieniać, co pozwala uzyskać obliczoną wysokość bariery. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tej rzędnej: profile, polilinie 3D, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcjonalny

Lewe odsunięcie wewnętrzne

Może być używany do obliczania odsunięcia lewego punktu wewnętrznego (lewego punktu wstawienia) od linii trasowania. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcjonalny

Lewe wewnętrzne odsunięcie próbkowania

Może być używany do obliczania odsunięcia lewego wewnętrznego punktu próbkowania od linii trasowania. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcjonalny

Lewe zewnętrzne odsunięcie próbkowania

Może być używany do obliczania lewego zewnętrznego punktu próbkowania od linii trasowania. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcjonalny

Prawe odsunięcie wewnętrzne

Może być używany do obliczania odsunięcia prawego punktu wewnętrznego od linii trasowania. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcjonalny

Prawe wewnętrzne odsunięcie próbkowania

Można używać do obliczania prawego wewnętrznego punktu próbkowania od linii trasowania. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcjonalny

Prawe zewnętrzne odsunięcie próbkowania

Może być używany do obliczania prawego zewnętrznego punktu próbkowania od linii trasowania. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcja

Parametry wyjściowe

Brak.

Zachowanie

Nachylenie prawe i nachylenie lewe są obliczane między punktami próbkowania na każdej stronie. Przy tych nachyleniach, od punktów wycięcia wydłużane są linie do wewnątrz, do osi. W oparciu o stronę z najwyższą rzędną na osi wyznaczana jest strona kontrolująca minimalną wysokość bariery.

Na podstawie danych wymiarów obliczane jest odsunięcie podstawy bariery po wyższej stronie. Po wyższej stronie wydłużana jest warstwa nałożona od punktu wycięcia do obliczonego odsunięcia.

Od punktu wycięcia do odsunięcia podstawy bariery po wyższej stronie wydłużana jest warstwa nałożona po stronie niższej.

Po wyższej stronie, od punktu podstawy, tworzona jest bariera, zamykająca górę warstwy nałożonej po stronie niższej; jak pokazano na schemacie.

Jeśli profil góry bariery dany jest jako parametr docelowy, wysokość bariery kontrolowana jest przez profil. Aby wysokość ta została zachowana, wymiar E może się zmieniać.

Działanie w trybie układu

W trybie układu pas rozdzielający i bariera rysowane są ze stałymi wymiarami, jak pokazano na poniższym schemacie. Jest to taki sam kształt, jak rysowany w trybie układu dla podzespołu NakładkaPasRozdzielającySymetryczn.

Kody punktów, połączeń i kształtów

W następującej tabeli wymieniono kody kształtów, połączeń i punktów dla tych podzespołów, do których przypisano kody. Kody kształtu, połączeń i punktów dla tych podzespołów, do których nie przypisano kodów, nie zostały uwzględnione w tej tabeli.

Punkt, połączenie lub kształt

Kod

Opis

P1, P5

ETW

Początek wydłużenia pasa rozdzielającego u góry warstwy nałożonej

P3, P7

KJ_Warstwa_nałożona

Początek wydłużenia pasa rozdzielającego u dołu warstwy nałożonej

Wszystkie punkty bariery

Bariera

 

L1, L5

Góra

Odsłonięta góra warstw warstwy nałożonej

L2–L4

Warstwa nałożona

 

L7–L9

Warstwa nałożona

 

Wszystkie połączenia bariery

Bariera

 

S1, S2

Warstwa nałożona

 

S3

Bariera

 

Schemat kodowania

Uwaga:

Obraz lustrzany powstanie, gdy wyższa strona pasa rozdzielającego znajdzie się po prawej stronie.