WartwaNałożonaFrezowanieOrazNiwelowanie1

Ten podzespół dodaje warstwę nałożoną na istniejącej jezdni bez korony lub rampie, z dodaną warstwą poziomowania lub walcowania, odpowiednio do potrzeb.

Dołączenie

Punkt dołączenia znajduje się na krawędzi warstwy nałożonej, na nachyleniu końcowym przy wewnętrznym punkcie przycięcia.

Parametry wejściowe

Uwaga: Jeśli nie zaznaczono inaczej, wszystkie wymiary podawane są w metrach lub stopach. Wszystkie nachylenia podawane są jako kąt względem pionu (np. 4 : 1), chyba że podano nachylenie procentowe ze znakiem %.

Parametr

Opis

Rodzaj

Wartość domyślna

Odsunięcie wewnętrznego punktu próbkowania

Odsunięcie wewnętrznego punktu próbkowania. Punkty próbkowania używane są do obliczenia nachylenia istniejącej jezdni. Dodatnia wartość dla tego parametru spowoduje wstawienie tego podzespołu po prawej stronie korytarza lub sterującej linii bazowej. Wartość ujemna spowoduje wstawienie go po lewej stronie. Więcej informacji na ten temat znajduje się w sekcji „Wstawianie podzespołów po prawej i lewej stronie korytarza” w rozdziale Korytarze Pomocy podręcznika użytkownika programu Autodesk Civil 3D.

Liczbowy

0.0

Odsunięcie zewnętrznego punktu próbkowania

Odsunięcie zewnętrznego punktu próbkowania. Dodatnia wartość dla tego parametru spowoduje wstawienie tego podzespołu po prawej stronie korytarza lub sterującej linii bazowej. Wartość ujemna spowoduje wstawienie go po lewej stronie. Więcej informacji na ten temat znajduje się w sekcji „Wstawianie podzespołów po prawej i lewej stronie korytarza” w rozdziale Korytarze Pomocy podręcznika użytkownika programu Autodesk Civil 3D.

Liczbowy

0.0

Wewnętrzny punkt przycięcia

Odsunięcie wewnętrznego punktu przycięcia, definiujące wewnętrzną krawędź warstwy nałożonej.

Liczbowy

0.0

Zewnętrzny punkt przycięcia

Odsunięcie zewnętrznego punktu przycięcia, definiujące zewnętrzną krawędź warstwy nałożonej.

Liczbowy

0.0

Opcje nachylenia nakładki

Nachylenie warstwy nakładki. Można to określić przy użyciu następujących opcji: a) dopasowanie nachylenia od wewnętrznego do zewnętrznego punktu próbkowania lub b) nachylenie przechyłki zewnętrznego pasa ruchu linii trasowania linii bazowej. Jeśli punkty wewnętrzne znajdują się po lewej stronie punktów zewnętrznych, to używana jest specyfikacja przechyłki po lewej stronie; w przeciwnym razie — specyfikacja przechyłki po prawej stronie. a) Zdefiniowane przez użytkownika; b) Dopasuj nachylenie; c) Przechyłka zewnętrznego pasa ruchu.

Lista wyboru

Dopasuj nachylenie.

Nachylenie domyślne

Określa nachylenie zdefiniowane przez użytkownika. Można też użyć, jeśli punkty dopasowania lub nachylenie przechyłki nie dają w wyniku odpowiedniej wartości.

Numeryczne, nachylenie

- 2.0 %

Tolerancja nachylenia

Dopuszczalna wartość, o którą może różnić się Nachylenie nakładki od wartości projektowej. Tolerancja nachylenia nie jest wykorzystywana, gdy Nachylenie warstwy nałożonej dane jest jako M (szczegóły w podanym poniżej Zachowaniu).

Liczbowy, dodatni

0.5%

Użyj profilu

Wybiera, czy utrzymywać górę warstwy nałożonej przy Wewnętrznym punkcie przycięcia do rzędnej profilu korytarza, czy też ustawić położenie pionowe warstwy nałożonej na podstawie wartości Minimalnego prześwitu.

Lista wyboru

Użyj minimalnego prześwitu

Prześwit minimalny (+/-)

Minimalny, pionowy prześwit pomiędzy istniejącą powierzchnią a spodem warstwy nałożonej. W przypadku dodatniej wartości połączenie spodu warstwy nałożonej umieszczane jest nad istniejącą powierzchnią, tworząc poniżej warstwy nałożonej warstwę poziomowania. W przypadku ujemnej wartości połączenie spodu warstwy nałożonej umieszczane jest pod istniejącą powierzchnią, tworząc warstwę walcowania, zbiegającą się z częścią warstwy nałożonej.

Liczbowy

0.100 m

0.30 stopy

Głębokość warstwy nałożonej

Grubość warstwy nałożonej

Liczbowy, dodatni

0.100 m

0.30 stopy

Parametry docelowe

W tej sekcji opisano występujące w tym podzespole parametry, które można mapować do jednego lub większej liczby obiektów docelowych, takich jak powierzchnia, linia trasowania lub obiekt profilu na rysunku. Więcej informacji zawiera temat Określanie ustawień docelowych korytarza.

Parametr

Opis

Stan

Istniejąca powierzchnia

Nazwa powierzchni definiującej istniejącą jezdnię. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tej powierzchni: powierzchnie.

Wymagany

Odsunięcie wewnętrznego punktu próbkowania

Może być używany do zastąpienia stałej wartości Odsunięcia wewnętrznego punktu próbkowania i łączenia tego punktu z linią trasowania odsunięcia. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcjonalny

Odsunięcie zewnętrznego punktu próbkowania

Może być używany do zastąpienia stałej wartości Odsunięcia zewnętrznego punktu próbkowania i łączenia tego punktu z linią trasowania odsunięcia. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcjonalny

Odsunięcie wewnętrznego punktu przycięcia

Może być używany do zastąpienia stałej wartości Odsunięcia wewnętrznego punktu przycięcia i łączenia tego punktu z linią trasowania odsunięcia. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcjonalny

Odsunięcie zewnętrznego punktu przycięcia

Może być używany do zastąpienia stałej wartości Odsunięcia zewnętrznego punktu przycięcia i łączenia tego punktu z linią trasowania odsunięcia. Następujące typy obiektów można zastosować jako obiekty docelowe do określania tego odsunięcia: linie trasowania, polilinie, linie charakterystyczne lub figury pomiarowe.

Opcja

Parametry wyjściowe

Parametr

Opis

Rodzaj

Oś obrotu przechyłki

Wskazuje, czy podzespół obsługuje obliczanie osi obrotu. Aby wyświetlić opis parametru, w oknie właściwości ustaw wskaźnik na parametrze.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Korekty linii nachylenia profilu podczas tworzenia przechyłki.

Statyczne (opis)

Nachylenie %

Nachylenie używane w celu zastosowania warstwy nałożonej.

Liczbowy

Zachowanie

Ten podzespół wstawia równoległe połączenia, definiujące górę i dół warstwy nałożonej. Połączenia wstawiane są od Odsunięcia wewnętrznego przycięcia do Odsunięcia zewnętrznego przycięcia.

Nachylenia warstwy nałożonej

Pomiędzy wewnętrznym i zewnętrznym punktem próbkowania wyznaczane jest nachylenie istniejącej powierzchni. Nachylenie warstwy nałożonej wyznaczane jest w następujący sposób:

  1. Jeśli wartość wejściowa Nachylenia warstwy nałożonej % dana jest jako M, nachylenie warstwy nałożonej zostaje dopasowane do nachylenia biegnącego od wewnętrznego do zewnętrznego punktu próbkowania.
  2. Jeśli wartość wejściowa Nachylenia warstwy nałożonej % dana jest jako S, używane jest przez warstwę nałożoną nachylenie przechyłki pasa zewnętrznego, zdefiniowane dla linii trasowania korytarza. Jeśli zewnętrzny punkt próbkowania leży na lewo od wewnętrznego punktu próbkowania, używany jest lewy stok boczny, w przeciwnym razie wykorzystywane jest nachylenie przechyłki stoku prawego.
  3. Jeśli dana jest wartość liczbowa Nachylenia warstwy nałożonej %, jest ona używana.
  4. Jeśli używana jest wartość liczbowa nachylenia lub nachylenie przechyłki, nachylenie warstwy nałożonej porównywane jest z nachyleniem istniejącym pomiędzy punktami próbkowania. Jeśli różnica przekracza wartość Tolerancji nachylenia, nachylenie projektowe dopasowywane jest w górę lub w dół przy użyciu wartości tolerancji, w celu lepszego dopasowania do istniejącego nachylenia i zminimalizowania wielkości poziomowania lub walcowania. Dopasowywanie nie jest wykonywane jeśli wartość Tolerancji nachylenia wynosi zero.

Rzędne warstwy nałożonej

Rzędne punktów warstwy nałożonej wyznaczane są w następujący sposób:

  1. Jeśli wartość Użyj profilu ustawiona jest jako Prawda, u góry warstwy nałożonej utrzymywana jest rzędna profilu korytarza, przy Odsunięciu wewnętrznego przycięcia. Warstwa nałożona wydłużana jest, przy zachowaniu jej nachylenia, do Odsunięcia zewnętrznego przycięcia i wstawiane jest równoległe połączenie spodu warstwy nałożonej. Obszary leżące powyżej istniejącej powierzchni i poniżej spodu warstwy nałożonej zapisywane są jako zamknięte kształty z kodem „Poziom”. Obszary leżące poniżej istniejącej powierzchni i powyżej spodu warstwy nałożonej zapisywane są jako zamknięte kształty z kodem „Frez”.
  2. Jeśli wartość Użyj profilu ustawiona jest jako Fałsz, połączenie spodu warstwy nałożonej przesuwane jest pionowo, by utrzymać Prześwit minimalny nad lub pod istniejącą powierzchnią. Przy dodatnim Prześwicie minimalnym tworzony jest obszar poziomowania nad istniejącą powierzchnią i pod spodem warstwy nałożonej. Ujemny prześwit powoduje utworzenie obszaru walcowania pod istniejącą powierzchnią i nad spodem warstwy nałożonej.

Punkt prześwitu minimalnego

Na poniższym schemacie pokazano metodę wyznaczania punktu, w którym stosowany jest Prześwit minimalny.

  1. Przy dowolnym odsunięciu konstruowana jest pionowa linia rzutowania.
  2. Każdy punkt na istniejącej powierzchni pomiędzy dwoma punktami przycięcia rzutowany jest na linię rzutowania zgodnie z Nachyleniem warstwy nałożonej.
  3. Punkt na linii rzutowania o najwyższej rzędnej jest punktem kontrolnym dla większej od zera wartości Prześwitu minimalnego. Punkt o najniższej rzędnej jest punktem kontrolnym dla mniejszej od zera wartości Prześwitu minimalnego.

Działanie w trybie układu

W trybie układu wyświetlana jest przez podzespół warstwa nałożona wstawiana od dowolnego, dogodnego punktu dołączenia, przy nachyleniu -2%.

Kody punktów, połączeń i kształtów

W następującej tabeli wymieniono kody kształtów, połączeń i punktów dla tych podzespołów, do których przypisano kody. Kody kształtu, połączeń i punktów dla tych podzespołów, do których nie przypisano kodów, nie zostały uwzględnione w tej tabeli.

Punkt, połączenie lub kształt

Kod

Opis

P1, P2

KN

Krawędzie warstwy nałożonej na nachyleniu końcowym

P3, P4

KN_Warstwa_nałożona

Krawędzie spodu warstwy nałożonej

L1

Top, Pave

Góra warstwy nałożonej

L2, L3, L4

Warstwa nałożona

Połączenia warstwy nałożonej. Należy zauważyć, że połączenia L3 i L4 biegną od spodu do góry warstwy nałożonej zarówno w przypadku poziomowania jak i walcowania.

L5, L6

Poziom

Frez

W przypadku poziomowania

W przypadku Walcowania

S1

Warstwa nałożona

Obszar pomiędzy górą i dołem warstwy nałożonej. W przypadku walcowania zachodzi on na obszar frezowania (S3), jak pokazano na poniższym Schemacie kodowania.

S2

Poziom

Obszar nad istniejącą powierzchnią i pod spodem warstwy nałożonej(przypadek poziomowania).

S3

Frez

Obszar pod istniejącą powierzchnią i nad spodem warstwy nałożonej(przypadek walcowania). Obszar ten zachodzi na obszar Warstwy nałożonej, jak pokazano na poniższym Schemacie kodowania.

Schemat kodowania