Wiązanie zestawiające wstawia wybrane komponenty powierzchniami umieszczonymi naprzeciwko siebie lub równolegle do siebie. Najczęściej wybierana geometria to powierzchnia komponentu, ale można także wybrać krzywe, płaszczyzny, krawędzie lub punkty.
Wiązanie zestawiające może być wstawione na trzy sposoby:
panelu Zależności
polecenia Wiązanie, aby umieścić wiązanie zestawiające między dwoma komponentami zespołu. - Na wstążce użyj karty Złóż
panelu Zależności
Złóż, aby umieścić wiązanie zestawiające między dwoma komponentami zespołu. - Przytrzymaj klawisz Alt podczas przeciągania komponentu do wymaganego położenia, co automatycznie uruchamia wiązanie zestawiające.Aby zacząć, należy umieścić komponenty do związania w pliku zespołu.
Na wstążce kliknij kartę Złóż
panel Zależności
Wiązanie
.
Na karcie Zespół, domyślnie ustawiono wiązanie zestawiające. W razie konieczności kliknij opcję Zestawiające. ![]()
Jeśli komponenty znajdują się blisko pożądanego położenia, wybierz pole wyboru Przewidywanie odsunięcia lub orientacji.
Wybierz pierwszy punkt, krzywą, powierzchnię lub element konstrukcyjny. W razie konieczności, kliknij Pierwszy wybór, aby włączyć wybór. Użyj polecenia Wybierz inne, aby przemieszczać się po geometrii.
Wybierz geometrię, która ma zostać zestawiona jako pierwsza. W razie konieczności, kliknij Drugi wybór, aby włączyć wybór. Użyj polecenia Wybierz inne, aby przemieszczać się po geometrii.
W polu Rozwiązanie, wybierz:
Podaj inną wartość odsunięcia, zgodnie z potrzebami.
Aby zmienić nazwę wiązania lub ustawić granice, kliknij przycisk Więcej.
W polu Nazwa podaj nazwę wiązania lub pozostaw puste pole. Zostanie automatycznie utworzona nazwa domyślna.
Zaznacz Maksymalna i wpisz wartość określającą pozycję maksymalnej granicy.
Zaznacz Minimalna i wpisz wartość określającą pozycję minimalnej granicy.
Zaznacz Użyj odsunięcie jako pozycję spoczynkową i w polu Wartość odsunięcia wpisz wymaganą wartość pozycji spoczynkowej.
Wyczyść pole wyboru, aby usunąć granice. Wartości zostaną zachowane w stanie nieaktywnym.
Jeżeli jest włączona opcja Pokaż podgląd, to można zaobserwować wynik zastosowania wiązania. Jeżeli komponenty są adaptacyjne, to podgląd nie pokazuje wyniku działania wiązania.
Wykonaj jedną z poniższych czynności:
Używając opcji Przeciwstawne i Wyrównane, kontroluj kierunek osi podczas tworzenia wiązania zestawiającego między 2 osiami. Opcje te ułatwiają umiejscowienie osi w żądany sposób.
Na wstążce kliknij kartę Złóż
panel Zależności
Wiązanie
.
Na karcie Zespół, domyślnie ustawiono wiązanie zestawiające. W razie konieczności kliknij opcję Zestawiające. ![]()
Wybierz oś na komponencie, który domyślnie zmienia położenie.
Wybierz oś na komponencie, który domyślne zachowuje położenie.
Wybierz odpowiednią opcję:
Podczas umieszczania wiązania zestawiającego między 2 osiami program Inventor przewiduje najlepsze dopasowanie w oparciu o wybór przy minimalnym obrocie i przypisuje optymalny wybór przed wyświetleniem podglądu.
Na przykład, jeśli wybierzesz oś 1 z kierunkiem, a następnie wybierzesz oś 2, położenie względne z minimalnym obrotem zostanie zachowane z podanym rodzajem kierunku (przeciwstawny lub wyrównany). Pozwala to na zastosowanie ręcznego sterowania, aby zapobiec nieprawidłowej orientacji komponentów.
Na wstążce kliknij kartę Złóż
panel Zależności
Złóż
.
Wybierz ten punkt, krzywą, powierzchnię lub element konstrukcyjny komponentu, którego położenie ma zostać zmienione.
Wybierz ten punkt, krzywą, powierzchnię lub element konstrukcyjny komponentu, którego położenie nie ma zostać zmienione.
Wprowadź wartość odsunięcia, jeżeli jest wymagane.
Zmień rozwiązanie z zestawiającego na równoległe, aby odwrócić kierunek pierwszego komponentu.
Wykonaj jedną z poniższych czynności:
Można przeciągnąć komponent do wymaganego położenia i automatycznie wstawić wiązanie zestawiające z zerowym odsunięciem.
Kiedy przeciągasz część walcową nad inną częścią walcową lub otworem, to proponowane jest wiązanie zestawiające wzdłuż osi. Jeżeli umieścisz przeciąganą część nad powierzchnią komponentu, to system proponuje wiązanie zestawiające pomiędzy płaskimi powierzchniami.
Jeśli wybrane wiązanie zostało utworzone za pomocą polecenia Utwórz wiązania, czasami można wybrać pomiędzy Kinematyką 2D i 3D. Więcej informacji zawiera temat Ustawianie trybu kinematyki w procedurze tworzenia komponentów.