Nowości: 2023

Definiuje pary wiązań zwane wiązaniami iMate, aby określić sposób łączenia części w momencie wstawiania ich do zespołu.
Symbole identyfikują wiązania iMates. Symbole pokazują typ i stan iMate. Można zmienić nazwę symbolu, aby odpowiadał pasującemu wiązaniu w innych częściach.
Można zdefiniować wiele wiązań iMate dla jednej części.
Wstążka: karta Zarządzanie
panel Redagowanie
iMate 
Określa jeden lub więcej typów wiązań, wiązaną geometrię i nazwy dla definiowanych wiązań. Pierwsze zdefiniowane wiązanie staje się tzw. głównym wiązaniem iMate.
Określa typ wiązania dla części, który będzie użyty podczas wstawiania danej części do zespołu.
Określa, że wybrane powierzchnie mają być umieszczane do siebie lub sąsiadująco i równo z inną powierzchnią na komponencie z dopasowanym wiązaniem iMate.
Wiązanie kątoweDefiniuje dopuszczalny kąt wybranej krawędzi lub płaskiej powierzchni umieszczonej względem innego komponentu z dopasowanym wiązaniem iMate.
Wiązanie stycznościWiązanie styczności wymaga kontaktu z wybraną powierzchnią, płaszczyzną, walcem, sferą lub stożkiem w punkcie styczności na komponencie z dopasowanym wiązaniem iMate.
Wymaga wiązania zestawiającego typu powierzchnia do powierzchni pomiędzy płaskimi powierzchniami oraz wiązania zestawiającego pomiędzy osiami na komponencie z dopasowanym wiązaniem iMate.
Pozwala wybrać geometrię z danej części aby przypisać do niej wiązanie iMate.
Określa odsunięcie lub kąt na jaki są odsuwane od siebie części łączone za pomocą wiązań iMate.
Określa typ i kierunek powiązania, podczas wiązania danych części za pomocą wiązań iMate w zespole.
Określa obrót jednego komponentu względem drugiego za pomocą określonego współczynnika. Powierzchnie walcowe, definiują automatycznie współczynnik w zależności od swych rozmiarów geometrycznych.
Określa sposób, w jaki dwa komponenty przesuwają się względem siebie, za pomocą określonego współczynnika.
Umożliwia wybór geometrii dwóch komponentów w celu wstawienia wiązania pomiędzy nimi. Aby zdefiniować współpracę elementów, można określić jedną lub więcej krzywych, płaszczyzn lub punktów.
Dla wiązania obrotowego, współczynnik określa sposób obracania się drugiego wybranego komponentu podczas obrotu pierwszego komponentu. Na przykład wartość 4,0 (4:1) powoduje, że drugi komponent obraca się o cztery jednostki dla jednej jednostki obrotu pierwszego komponentu. Wartość 0,25 (1:4) powoduje, że drugi komponent obraca się o jedną jednostkę po czterech jednostkach obrotu pierwszego komponentu. Standardową wartością jest 1,0 (1:1). Jeżeli wybrano dwie powierzchnie walcowe, wyliczany i wyświetlany jest odpowiedni współczynnik zależny od promieni wybranych obiektów.
Dla wiązań obrotowo-przesuwanych, odległość określa wielkość, na jaką drugi wybrany komponent zostanie przesunięty w momencie jednego obrotu pierwszego wybranego komponentu. Na przykład wartość 4.0 mm przesuwa drugi obiekt o 4.0 mm przy każdym pełnym obrocie pierwszego obiektu. Jeżeli pierwszy wybór określa powierzchnia walcowa, wyliczana i wyświetlana jest odpowiednia odległość będącą obwodem pierwszej wybranej powierzchni.
Określa kierunek ruchu — do przodu lub do tyłu. Kliknij odpowiedni przycisk.
Można wybrać komponent za pomocą okna dialogowego Wstaw komponent i wybrać polecenie Wstaw interaktywnie z iMate lub Automatycznie generuj wiązanie iMate na miejscu. Jeśli przynajmniej jeden komponent został już wstawiony do zespołu, wiązania iMate zostaną dopasowane. Można zwiększyć dokładność wyników, tworząc listę dopasowań.
Tworzy nazwę wiązania iMate. Wpisz nazwę lub pozostaw puste pole, wówczas automatycznie zostanie utworzona domyślna nazwa.
Tworzy listę nazw wiązań iMate. Po wstawieniu komponentu, dopasowanie najpierw spróbuje znaleźć nazwę na liście, a następnie dopasuje właściwości wiązania iMate.
Dodaje nazwę. Kliknij przycisk i podaj nazwę.
W tym przykładzie wiele wystąpień komponentu umieszczonych jest w zespole w formie drabiny. W tym celu tworzona jest lista dopasowań wiązań iMate, tak aby słupek Post 1 był zawsze umieszczany w otworze Hole 2.

