Poznaj procesy tworzenia elementów obrotowych: na podstawie powierzchni, profilu szkicu lub prymitywu.
Dwa polecenia tworzenia kształtów prymitywów — Torus i Sfera — pozwalają na tworzenie wyłącznie pełnych obrotów. Nie umożliwiają one utworzenia powierzchni ani obrotów częściowych.
Ustawienia wstępne są domyślnie ukryte. Jeśli chcesz utworzyć ustawienia wstępne wyciągnięcia prostego dla często używanych kształtów, w menu Ustawienia zaawansowane usuń zaznaczenie opcji Ukryj ustawienia wstępne. Aby dowiedzieć się więcej o ustawieniach wstępnych, zobacz temat Praca z ustawieniami wstępnymi.

Elementy obrotowe mogą być elementem bazowym, który jest pierwszym elementem, lub elementem pomocniczym używanym do definiowania komponentu.
Rozpoczynanie bez szkicu profilu
panel Tworzenie
Obrót
. Zostanie uruchomione polecenie Szkic i zostaną wyświetlone początkowe płaszczyzny konstrukcyjne.Aby przejść do następnych kroków, zobacz sekcję Definiowanie elementu obrotowego za pomocą właściwości panelu poniżej.
Rozpoczynanie ze szkicem profilu
Szkic zawierający profil, który chcesz obrócić, musi być widoczny lub aktywny. Poprawną geometrią może być:
Na wstążce kliknij kartę Model 3D
panel Tworzenie
Obrót
. Aby przejść do następnych kroków, zobacz sekcję Definiowanie elementu obrotowego za pomocą właściwości panelu poniżej.
U góry panelu właściwości znajduje się historia nawigacji. Zaczyna się od definicji elementu, ale można szybko przechodzić między nią a edycją szkicu, klikając tekst szkicu w historii nawigacji. Wróć do środowiska elementu, klikając tekst elementu w historii nawigacji.

Na prawo od historii nawigacji znajduje się opcja typu elementu. Typ określa, które opcje są prezentowane w panelu właściwości.
Określ typ elementu:
Bryła (domyślny) — umożliwia utworzenie elementu bryły na podstawie otwartego lub zamkniętego profilu. Profil otwarty nie może być wybrany dla bazowych elementów.Kliknij ikonę, aby przełączyć na inny typ elementu.
(Opcjonalnie) Jeśli zdefiniowano ustawienia wstępne elementów obrotowych i mają one być użyte, kliknij przycisk menu Ustawienia zaawansowane i wybierz opcję Ukryj ustawienia wstępne (domyślnie zaznaczona), aby usunąć jej zaznaczenie i wyświetlić elementy sterujące Ustawienia wstępne.

Określ geometrię wejściową. Aby szybko zaznaczyć wiele zamkniętych profili w tym samym szkicu, wybierz za pomocą okna.
Profile — selektor Profile jest aktywny domyślnie i gdy istnieje:
Tylko jeden profil — ten profil zostanie automatycznie wybrany.
Oś — kliknij prawym przyciskiem myszy na ekranie i wybierz opcję Kontynuuj lub kliknij selektor panelu właściwości i wybierz oś z aktywnego szkicu.
Określ parametry w obszarze Zachowanie.
Kierunek
Domyślny: obrót jest wykonywany tylko w jednym kierunku.
Odwrócony: obrót jest wykonywany w kierunku przeciwnym (ustawienie domyślne).
Symetrycznie: obrót jest wykonywany w przeciwnych kierunkach z płaszczyzny szkicu, o połowę określonej wartości Kąta A w każdym kierunku.
Asymetrycznie: obrót jest wykonywany w przeciwnych kierunkach z płaszczyzny szkicu o kąt określony za pomocą dwóch wartości: Kąt A i Kąt B. Wprowadź wartość każdego kąta. Kliknij przycisk
Odwróć, aby zamienić wartości kątów.Kąt
Kąt A: określa kąt obrotu pomiędzy płaszczyzną początkową a końcową. Przeciąganie manipulatora powoduje zmiany wartości w krokach co 5 stopni.
Kąt B: określa kąt dodatkowego kierunku. Jest on wyświetlany w przypadku kierunku Asymetrycznie.
Pełny: wykonuje obrót profilu o pełne 360 stopni.
Do: w przypadku obrotów części wymaga powierzchni lub płaszczyzny, na której kończy się obrót. Jeśli powierzchnia zakończenia nie przecina elementu obrotowego, jest ona wydłużana automatycznie, aby utworzyć element. Użycie opcji Rozwiązanie minimalne
jest pomocne przy rozwiązywaniu.
W przypadku obrotów zespołów można wybrać powierzchnie lub płaszczyzny znajdujące się na innych komponentach. Aby płaszczyzny konstrukcyjne oraz punkty robocze zostały wybrane, muszą się znajdować na tym samym poziomie zespołu co tworzony obrót.
Do następnego: wymaga przecinającej bryły, na której można zakończyć element obrotowy w określonym kierunku. Użyj selektora Zakończenie, aby wybrać bryłę, na której kończy się wyciągnięcie proste, i opcje kierunku dla elementu obrotowego.
W przypadku części wielobryłowych kliknij selektor Od i wybierz bryłę uczestniczącą.
W przypadku elementów niebazowych określ operację:
Połącz: dodaje objętość utworzoną przez element obrotowy do innego istniejącego elementu lub bryły. Opcja ta nie jest dostępna w środowisku zespołu.
Utnij: usuwa objętość utworzoną przez element obrotowy z innego istniejącego elementu lub bryły.
Przetnij: tworzy element na podstawie wspólnej objętości elementu obrotowego i innego elementu. Usuwa materiał, który nie jest zawarty we wspólnej objętości. Opcja ta nie jest dostępna w środowisku zespołu.
Nowa bryła — tworzy korpus bryłowy. Każdy korpus bryłowy jest niezależnym zbiorem elementów innych dla poszczególnych brył. W razie potrzeby zmień nazwę bryły.Zaawansowane właściwości
iMate:: (opcjonalnie) umieszcza wiązanie iMate na pełnej krawędzi kołowej. W programie Autodesk Inventor wykonywana jest próba umieszczenia wiązania iMate na zamkniętej pętli, której przydatność będzie najbardziej prawdopodobna. W większości przypadków na części będzie trzeba umieścić tylko jedno lub dwa wiązania iMate.
Dopasuj kształt: po wybraniu otwartego profilu w pliku części określ, czy chcesz dopasować kształt, a jeżeli tak, wybierz stronę do zachowania.
Wybranie opcji Dopasuj kształt tworzy element obrotowy z wypełnieniem na zasadzie zalewania. Otwarte końce profilu zostaną wydłużone do osi obrotu (jeśli jest to możliwe) lub do prostokąta ograniczającego bryły. Obrót typu Uzgadniaj kształt tworzy bryłę zachowującą się w sposób stabilny i przewidywalny przy zmianach topologii definiujących ją powierzchni.

Usuń zaznaczenie opcji Dopasuj kształt, aby zamknąć profil otwarty, wydłużając otwarte końce do części i zamykając odstęp pomiędzy nimi. Obrót jest tworzony tak, jak w przypadku profilu zamkniętego.

Kliknij przycisk OK lub
(Utwórz nowy element), aby kontynuować definiowanie elementów wyciągnięcia.
Kliknij kartę Model 3D
panel Prymitywy Sfera
lub kartę Model 3D
panel Prymitywy Torus
. 1`. Wybierz płaszczyznę szkicu. Płaszczyzna szkicu może być płaszczyzną początkową, płaszczyzną konstrukcyjną lub powierzchnią płaską.
Zdefiniuj kształt, wykonując jedną z czynności:
Jeśli plik części zawiera wiele brył, kliknij selektor Bryły na karcie Kształt w oknie dialogowym Obrót, aby wybrać bryłę uczestniczącą.
Określ ustawienie opcji Operacja:
Połącz: dodaje objętość utworzoną przez element obrotowy do innego istniejącego elementu lub bryły. Opcja ta nie jest dostępna w środowisku zespołu.
Utnij: usuwa objętość utworzoną przez element obrotowy z innego istniejącego elementu lub bryły.
Przetnij: tworzy element na podstawie wspólnej objętości elementu obrotowego i innego elementu. Usuwa materiał, który nie jest zawarty we wspólnej objętości. Opcja ta nie jest dostępna w środowisku zespołu.
Nowa bryła — tworzy korpus bryłowy. Każdy korpus bryłowy jest niezależnym zbiorem elementów innych dla poszczególnych brył. Jedna bryła może składać się z elementów wspólnych dla innych brył. W razie potrzeby zmień nazwę bryły.(Opcjonalnie) w sekcji Właściwości zaawansowane wybierz opcję Rozważanie iMate, aby umieścić wiązanie iMate na zamkniętej pętli.
Kliknij przycisk OK lub
(Utwórz nowy element), aby kontynuować definiowanie elementów wyciągnięcia.
W oknie graficznym lub w przeglądarce kliknij prawym przyciskiem myszy element i wybierz opcję Edytuj element. Aby edytować element, można kliknąć dwukrotnie węzeł przeglądarki.
Zostanie wyświetlony panel właściwości.
Zmień wartości definiujące, metodę zakończenia elementu oraz określ, czy element łączy się z innym elementem, wycina go czy przecina, czy też jest nowym elementem.
Aby edytować szkic elementu, w tekście ścieżki nawigacji panelu właściwości kliknij pozycję Szkic# i rozpocznij edycję szkicu. Więcej informacji zawiera temat Tworzenie i edycja szkiców.