Właściwości wystąpienia kontrolują parametry poszczególnych wystąpień części lub podzespołu w zespole.
W przeglądarce kliknij prawym przyciskiem myszki na elemencie, wybierz Właściwości a następnie kliknij kartę Wystąpienie.
W razie potrzeby wprowadź nazwę opisową, która zastąpi nazwę domyślną.
W polu Właściwości zaznacz pole wyboru, aby włączyć własność, lub usuń zaznaczenie pola, aby je wyłączyć:
Wybierz opcję Widoczny, aby włączyć widoczność wystąpienia w oknie graficznym. Usuń zaznaczenie, aby wyłączyć wyświetlanie wystąpienia w oknie graficznym.
Wybierz opcję Dostępne, aby umożliwić wybór wystąpienia w oknie graficznym. Usuń zaznaczenie, aby wystąpienie było niedostępne dla edycji.
Zaznacz Stopnie swobody, aby wyświetlić znaczniki Stopnie swobody dla wystąpień. Usuń zaznaczenie, aby wyłączyć widoczność.
Zaznacz Widoczność znacznika iMate, aby wyświetlić znaczniki dla iMate. Usuń zaznaczenie, aby wyłączyć widoczność.
Zaznacz opcję Adaptacyjny, aby umożliwić elementom wystąpienia zmianę kształtu i wielkości po zastosowaniu wiązań. Usuń zaznaczenie, aby traktować wystąpienie jako sztywną bryłę.
Stan adaptacji dla części lub podzespołu kontroluje wszystkie wystąpienia w zespole. Jeżeli element adaptacyjnej części zmieni swój kształt, to wszystkie wystąpienia tej części w innych zespołach też zmienią swój kształt.
Zaznacz opcję Przezroczyste, aby włączyć lub wyłączyć przezroczystość co najmniej jednego komponentu w środowisku Zespoły. Reprezentacje widoku zachowują ustawienia przezroczystości. Aby wyświetlić przezroczystość w widokach rysunków, należy skojarzyć widoki rysunków z reprezentacją widoku zawierającą przezroczystość.
Zaznacz opcję Elastyczny, aby określić, że każde wystąpienie podzespołu może posiadać komponenty pochodne umiejscowione niezależnie wewnątrz zespołu macierzystego. Usuń zaznaczenie pola wyboru, aby wyłączyć elastyczność.
Wybierz opcję Nieruchome, aby usunąć wszystkie stopnie swobody z wystąpienia. Usuń znacznik, aby odtworzyć stopnie swobody wystąpienia.
Zaznacz Odniesienie, aby określić, czy wystąpienie służy wyłącznie jako odniesienie. Domyślną wartością jest Wyłączona.
Zaznacz opcję Zestaw kontaktowy, aby objąć wybrany komponent analizą kontaktu. Domyślną wartością jest Wyłączona.
W polu Wygląd kliknij strzałkę, a potem wybierz dany styl z listy.
Jeżeli trzeba, wprowadź dokładne współrzędne położenia wystąpienia względem początku układu współrzędnych zespołu macierzystego. Podaj wartość odsunięcia dla współrzędnych x, y i z.
Wartości współrzędnych położenia są chwilowe, jeżeli wystąpienie komponentu nie jest nieruchome. Wartości te są zmieniane w przypadku przesuwania, obracania lub wiązania swobodnego wystąpienia z nieruchomym komponentem.