Ogólne wzory obliczeń
Współczynnik wykorzystania materiału
Współczynnik bezpieczeństwa przy wytrzymałości zmęczeniowej
Średnica zewnętrzna sprężyny
D1 = D + d [cal]
gdzie:
D | średnica podziałowa sprężyny [cal] | |
d | średnica drutu [cal] |
Średnica wewnętrzna sprężyny
D2 = D - d [cal]
gdzie:
D | średnica podziałowa sprężyny [cal] | |
d | średnica drutu [cal] |
Ugięcie robocze
H = L1 - L8 = s8 - s1 [cal]
gdzie:
L8 | długość sprężyny w pełni obciążonej [cal] | |
L 1 | długość wstępnie obciążonej sprężyny [cal] | |
s 8 | ugięcie sprężyny w pełni obciążonej [cal] | |
s 1 | ugięcie przy wstępnym obciążeniu sprężyny [cal] |
Wskaźnik sprężyny
c = D/d [-]
gdzie:
D | średnica podziałowa sprężyny [cal] | |
d | średnica drutu [cal] |
Współczynnik korekcyjny naprężenia skręcającego (Wahla)
![]()
gdzie:
c | wskaźnik sprężyny [-] |
Ogólna siła wywierana przez sprężynę
![]()
gdzie:
Stała sprężyny
![]()
gdzie:
Średnica podziałowa sprężyny
![]()
gdzie:
G | moduł sprężystości materiału sprężyny [psi] | |
d | średnica drutu [mm] | |
k | stała sprężyny [funt/cal] | |
n | liczba czynnych zwojów [-] |
Ugięcie sprężyny ogólnie
s = F / k [cal]
gdzie:
F | Dopuszczalne obciążenie sprężyny [funty] | |
k | stała sprężyny [funt/cal] |
Długość swobodna sprężyny
L0 = t * n + (nz1 + nz2 + 1 - zo1 - zo2) * d [cal]
gdzie:
Liczba czynnych zwojów
n = (L0 - (nz1 + nz2 + 1 - zo1 - zo2) * d) / t [cal]
gdzie:
Obliczenia projektu sprężyny
Projektowane są średnica drutu, liczba zwojów i długość sprężyny swobodnej L0 dla określonego obciążenia, materiału oraz wymiarów zespołu lub średnicy sprężyny. Dla sprężyny z zalecanymi średnicami drutu, podział t między gwintami sprężyny w stanie bez obciążenia wynosi między 0,3 D ≤ t ≤ 0,6 D [cal].
Sprężynę należy oprzeć na warunku wytrzymałości τ 8 ≤ u s τ A i zalecanych przedziałach niektórych wymiarów geometrycznych sprężyny:
L8 ≥ LminF i D ≤ L0 ≤ 10 D i L0 ≤ 31,5 cala i 4 ≤ D/d ≤ 16 i n≥ 2 i 12 d ≤ t < D
gdzie:
Należy przestrzegać warunków bezpieczeństwa dla wyboczenia i sprawdzać specyfikację warunków dla obciążenia zmęczeniowego.
Procedury projektowania
1. Określone obciążenie, materiał i wymiary zespołu sprężyny
Początkowo należy sprawdzić i obliczyć wartości wejściowe.
Następnie zaprojektować średnicę drutu i liczbę zwojów zgodnie z powyższymi wymaganiami wytrzymałościowymi i geometrycznymi, albo użyć wartości średnicy sprężyny ze specyfikacji.
Program obliczy dla tego projektu, krok po kroku - od najmniejszej do największej, wszystkie średnice drutu sprężyny, które odpowiadają wytrzymałości i warunkom geometrycznym. Jeżeli wszystkie warunki zostaną spełnione, obliczenia są zakończone z wybranymi wartościami, niezależnie od innych zgodnych z wymaganiami średnic drutu. To oznacza, że program stara się zaprojektować sprężynę o najmniejszej średnicy i najmniejszej liczbie zwojów.
2. Projekt sprężyny dla określonego obciążenia, materiału i średnicy sprężyny
Na początku należy sprawdzić wartości wejściowe dla obliczeń.
Następnie zaprojektować średnicę drutu, liczbę zwojów, długość nieobciążonej sprężyny i wymiary montażowe zgodnie z wymienionymi wcześniej warunkami wytrzymałościowymi i geometrycznymi lub z wymiarem montażowym L1 lub L8 umieszczonym w specyfikacji, lub z jakąkolwiek graniczną wartością ugięcia sprężyny.
Poniższy wzór jest używany do projektowania sprężyny dla określonej średnicy drutu.
![]()
gdzie:
Jeżeli dla danej średnicy drutu nie można zaprojektować odpowiedniej kombinacji wymiarów sprężyny, testowane są wszystkie średnice drutu sprężyny, które odpowiadają warunkom wytrzymałościowym i geometrycznym, zaczynając od najmniejszej do największej. Sprawdzane są odpowiednie numery sprężyn z tabeli, czy nie odpowiadają narzuconym warunkom. W tym przypadku, obliczenia są przerywane z wybranymi wartościami, niezależnie od innych zgodnych z wymaganiami średnic drutu, a sprężyna jest projektowana z najmniejszą średnicą drutu i najmniejszą liczbą zwojów.
3. Projekt sprężyny dla określonej maksymalnej siły roboczej, określonego materiału, wymiarów montażowych i średnicy sprężyny
Na początku należy sprawdzić wartości wejściowe dla obliczeń.
Następnie projektowane są średnica drutu, liczba zwojów, długość nieobciążonej sprężyny i minimalna siła robocza F1 zgodnie z wymienionymi wcześniej warunkami wytrzymałościowymi i geometrycznymi.
Poniższy wzór jest używany do projektowania sprężyny dla określonej średnicy drutu.
![]()
gdzie:
Jeżeli dla danej średnicy drutu nie można zaprojektować odpowiedniej kombinacji wymiarów sprężyny, testowane są wszystkie średnice drutu sprężyny, które odpowiadają warunkom wytrzymałościowym i geometrycznym, zaczynając od najmniejszej do największej. Sprawdzane są odpowiednie numery sprężyn z tabeli, czy nie odpowiadają narzuconym warunkom. W tym przypadku, obliczenia są przerywane z wybranymi wartościami, niezależnie od innych zgodnych z wymaganiami średnic drutu, a sprężyna jest projektowana z najmniejszą średnicą drutu i najmniejszą liczbą zwojów.
Obliczenia sprawdzające sprężynę
Obliczane są odpowiednie wartości wymiarów zespołu i ugięcia roboczego dla określonego obciążenia, materiału i wymiarów sprężyny.
Wpierw sprawdzane są wartości wejściowe dla obliczeń. Następnie obliczane są wymiary zespołu przy użyciu poniższych wzorów.
Długość wstępnie obciążonej sprężyny
![]()
Długość w pełni obciążonej sprężyny
![]()
gdzie:
Ugięcie robocze
H = L1 - L8 [cal]
Obliczenia sił roboczych
Obliczane są siły wytworzone przez sprężynę w jej stanach roboczych dla określonego materiału, wymiarów zespołu i wymiarów sprężyny. Najpierw dane wejściowe są sprawdzane i przeliczane, a następnie obliczane są siły robocze używając poniższych wzorów.
Minimalna siła robocza
![]()
Maksymalna siła robocza
![]()
Obliczenia parametrów wyjściowych sprężyny
Wspólne dla wszystkich typów obliczeń sprężyny i obliczane w następującym porządku.
Stała sprężyny
![]()
Teoretyczna długość graniczna sprężyny
L9 = (n + nz + 1 - z0) d [cal]
Graniczna długość próbna sprężyny
LminF = L9max + Samin [cal]
gdzie górna długość graniczna sprężyny w stanie granicznym L9max:
dla nie opartych końców | |
L 9max = 1,03 L 9 [cal] | |
dla opartych końców i (n + nz) <= 10,5 | |
L 9max = (n + n z ) d [cal] | |
dla opartych końców i (n + nz) > 10,5 | |
L 9max = 1,05 L 9 [cal] | |
Suma najmniejszych dopuszczalnych odstępów między czynnymi zwojami sprężyny w stanie pełnego obciążenia
![]()
przy czym dla współczynników sprężystości c < 5 używana jest wartość c = 5
Ugięcie sprężyny w stanie granicznym
s 9 = L0 - L9 [cal]
Siła graniczna sprężyny
F9 = k S 9 [lb]
Odstęp między zwojami
![]()
Podział czynnych zwojów
t = a + d [cal] lub
t = (L0 - (nz1 + nz2 + 1 - zo1 - zo2o2) * d) / n [cal]
Ugięcie wstępnie obciążonej sprężyny
s 1 = L0 - L1 [cal]
Całkowite ugięcie sprężyny
s8 = L0 - L8 [cal]
Naprężenie skręcające materiału sprężyny w stanie wstępnego obciążenia
![]()
Naprężenie skręcające materiału sprężyny w stanie pełnego obciążenia
![]()
Naprężenie przy zblokowaniu
![]()
Długość rozwiniętego drutu
l = 3.2 D (n + nz) [cal]
Masa sprężyny
![]()
Energia odkształcenia sprężyny
![]()
Naturalna częstotliwość drgań sprężyny
![]()
Krytyczna (graniczna) prędkość sprężyny dotycząca wzbudzenia wzajemnych uderzeń zwojów z bezwładności
![]()
Sprawdzanie obciążenia sprężyny
τ8 ≤ u s τA i LminF ≤ L8
Znaczenie użytych zmiennych: