Poniższe okno służy do definiowania parametrów belki żelbetowej.
Zawiera opcje umożliwiające zdefiniowanie długości obliczeniowej belki. Istnieją trzy sposoby podania tej długości:
Jeżeli informacje dotyczące geometrii podpór mają być odczytywane bezpośrednio z konstrukcji, to włączona musi zostać opcja Zgodnie z geometrią konstrukcji. Wymiary podpór są wtedy obliczane na podstawie rzutowania wymiarów elementów podpierających na oś belki.
Przekroczenie wartości dopuszczalnych będzie sygnalizowane w tabeli wyników obliczeń.
Opcja ta umożliwia wymiarowanie belek żelbetowych zdefiniowanych jako prostokątne w ramach płyt jako belek teowych (belek uznawanych za integralne z płytami). Włączenie opcji Współpraca z płytą umożliwia projektowanie belek teowych.
Ta opcja wpływa na definicję przekroju i siły wewnętrzne.
Dostępne są wówczas pola edycji b1 oraz b2 i użytkownik może określić wartości maksymalnych efektywnych szerokości płyt. Można je zdefiniować jako iloczyn grubości płyty. Wartość b1 odpowiada za panel znajdujący się w części Y+ pręta, b2 — w części Y-. Jeżeli belka jest umieszczona na krawędzi belki, odpowiednia szerokość kołnierza jest redukowana do zera. Żadne inne ograniczenia geometryczne nie są brane pod uwagę przy definiowaniu przekroju.
Definicja belki w płycie ma sens, gdy pręt leży w płaszczyźnie panelu (może być dodatkowo zdefiniowane odsunięcie dla belki). Gdy pręt nie leży w płaszczyźnie panelu, to przyjmuje się, że szerokość płyty współpracującej będzie równa zeru. Ponieważ belki są traktowane w obliczeniach żelbetowych jako czyste zginanie lub zginanie z siłą osiową, przekrój symetryczny jest używany w obliczeniach żelbetowych. Suma obu kołnierzy symetrycznych jest równa sumie rzeczywistych szerokości kołnierzy od konstrukcji. Przekrój oparty na przekroju pręta, przekroju blachy (grubości) i odległości między środkiem ciężkości pomiędzy tymi dwoma przekrojami. Gdy odsunięcia nie istnieją, środki częstości znajdują się w tym samym punkcie, wówczas kołnierze znajdują się w środku przekroju (bardziej przypomina to przekrój poprzeczny niż teownik). Aby można było utworzyć rzeczywisty przekrój T, odsunięcia muszą być równe połowie odległości od góry do środka ciężkości pręta pomniejszonej o połowę grubości płyty.
Siły wewnętrzne dla prętów są modyfikowane przez siły płyty z FE. Procedurę opisano w temacie pomocy: Obliczenia żelbetowych belek teowych z płytą współpracującą. Ponieważ obliczenia sił wewnętrznych są oparte na FE, całkowanie powierzchniowe (szerokość kołnierza) uwzględnia rzeczywistą geometrię płyty wraz z krawędziami i otworami.
W tym algorytmie wykorzystywana jest również opcja „Czyste zginanie, N=0”. Jeżeli wybrana jest opcja „Czyste zginanie N=0”, program automatycznie próbuje znaleźć szerokość kołnierza, gdzie suma sił membranowych równoważy siły osiowe w belce typowe dla odsunięć. Siły osiowe w końcowym przekroju T są redukowane do zera lub prawie do zera kosztem przyrostu momentów. Ta opinia jest przydatna, gdy belka będzie projektowana jako prosty element gięty.Belki żelbetowe mogą być wymiarowane z uwagi na wybrany zestaw sił:
W dolnej części okna dialogowego znajdują się następujące przyciski: