Kontur — Edycja tabelaryczna

Otwórz okno dialogowe Kontur, które służy do edycji konturów definiujących panele i kontury, do których przykładane jest obciążenie powierzchniowe, klikając w oknie dialogowym Polilinia — kontur. Wszystkie współrzędne i parametry konturu wyświetlane są w postaci tabelarycznej. Parametry w tabeli są parametrami konturu, który jest aktualnie aktywny w oknie dialogowym Polilinia — kontur.

Okno dialogowe Kontur może zostać również otwarte z tabeli obciążeń, podczas definicji następujących typów obciążenia:

• Powierzchniowego jednorodnego na konturze
• Powierzchniowego określonego przez 3 punkty na konturze

Uwaga: Możliwa jest edycja polilinii i konturów definiowanych przez polilinie. Opcja nie jest dostępna dla konturów definiowanych przez obiekty takie jak: łuk, okrąg, prostokąt.

Polilinia lub kontur składa się z wielu segmentów: odcinków i łuków.

Parametrami odcinka są:

• Współrzędne początkowego i końcowego punktu odcinka
• Ewentualne zaokrąglenie połączenia z następnym odcinkiem (jeżeli włączona jest opcja Zaokrąglenie).

Parametrami łuku są:

• Współrzędne punktów definiujących łuk
• Sposób jego podziału na odcinki prostoliniowe przybliżające łuk.

W tabeli dostępne są następujące informacje o konturze:

• Numer segmentu konturu
• Typ — Określa typ kolejnego segmentu; definicja polilinii lub konturu może zawierać następujące typy segmentów:
  • Odcinek: Odcinek zdefiniowany przez poprzez podanie współrzędnych X, Y, Z dla punktu początkowego i końcowego odcinka
  • Łuk: Łuk oparty na 3 punktach. Początkowy i końcowy punkt łuku jest określony poprzez podanie współrzędnych X, Y i Z; natomiast punkt środkowy łuku jest zdefiniowany poprzez podanie współrzędnych XR, YR i ZR.
• X, Y, Z — Współrzędne kolejnych punktów dla odcinków lub początku i końca łuku.
• XR, YR, ZR — Współrzędne punktów określających punkt środkowy w definicji łuku. Jeśli częścią jest segment, te komórki tabeli są niedostępne.
• Zaokrąglenie — Promień zaokrąglenia pomiędzy kolejnymi odcinkami konturu
• Dyskretyzacja łuku — Sposób podziału łuku lub zaokrąglenia:
  • Stała liczba — Odcinek łuku lub zaokrąglenia jest dzielony na tyle prostoliniowych części, jaka jest określona przez Liczbę krawędzi.
  • Kąt pełny — Pełny kąt (360 stopni), czyli okrąg jest dzielony na podaną liczbę podziału i otrzymana część kąta pełnego jest stosowana do podziału odcinka łuku na prostoliniowe części.
• Liczba podziału — Liczba odcinków, na którą dzielony jest łuk lub zaokrąglenia w dyskretyzacji odcinkami.

Uwaga: Liczba dostępnych współrzędnych zależy od wybranego typu konstrukcji:

• Współrzędne Z oraz ZR są niedostępne dla konstrukcji typu: Płyta i Ruszt.
• Współrzędne Y oraz YR są niedostępne dla konstrukcji typu: Rama 2D, Kratownica 2D, PSN, PSO i konstrukcja osiowosymetryczna.

Po naciśnięciu prawego przycisku myszy, gdy kursor znajduje się w tabeli parametrów konturu w oknie dialogowym Kontur, na ekranie pojawia się menu skrótów. Znajduje się w nim kilka opcji umożliwiających edycję parametrów konturu oraz zarządzających liczbą wyświetlanych informacji.

W menu skrótów dostępne są następujące opcje:

• Standardowe narzędzia edycyjne (Wytnij, Kopiuj, Wklej)
• Opcja Wklej specjalnie, umożliwia zaawansowaną edycję zawartości kolumn, tak jak w innych tabelach programu Robot. Opcja ta jest dostępna po zaznaczeniu kolumny lub jej części. Aby zaznaczyć wiersze, należy przytrzymać naciśnięty klawisz Ctrl.
• Opcja Wstaw powoduje wstawienie wierszy. Domyślnym typem wstawianych wierszy jest segment.
• Opcja Usuń powoduje usunięcie wierszy.
• Opcja Kolumny powoduje otwarcie okna dialogowego Kolumny.