Model określa sworznie wymagane do przenoszenia ścinania poziomego na styku belki stalowej i betonowej płyty stropowej za pomocą przepisów normy ANSI/AISC 360-10 I3. Zakłada się, że łączniki cięte składają się ze spawanych sworzni stalowych z łbem o średnicy i właściwościach wytrzymałościowych materiału zdefiniowanych przez użytkownika.
Liczba sworzni jest ustalana po wybraniu przekroju i sprawdzana pod kątem wymagań dotyczących wytrzymałości prekompozytowej i kompozytowej.
Wytrzymałość poszczególnych sworzni zależy od co najmniej dwóch równań (z normy ANSI/AISC 360-10 I3.2d):
Gdzie współczynnik położenia R p ma zawsze zakładaną wartość 0,6 („słabe położenie” sworzni). Wartość współczynnika grupy R g jest szacowana na 1,0. Następnie wartość Q n jest przeliczana na podstawie liczby rzędów sworzni. Jeśli użytkownik wybrał opcję „Proporcjonalne R g ”, współczynnik grupy zostanie obliczony na podstawie wartości procentowej belki, która ma każdą z tych liczb rzędów. Na przykład jeśli liczba sworzni będzie wymagać 1,5 rzędu, to wartość współczynnika R g wypadnie w połowie drogi między 1,0 (dla jednego rzędu) a 0,8 (dla dwóch rzędów). Jeśli nie wybrano opcji „Proporcjonalne R g ”, liczba rzędów zostanie zaokrąglona do następnej liczby całkowitej.
Pełnokompozytowa wytrzymałość sworzni
Dla wytrzymałości pełnokompozytowej łączna wytrzymałość sworzni musi być co najmniej równa naprężeniu ściskającemu w betonie (lub naprężeniu netto w stali, czyli tej samej wielkości). Gdy wytrzymałość każdego sworznia Q n jest znana, można określić liczbę sworzni. (Rzeczywista liczba sworzni wymagana na belce jest dwukrotnie większa od liczby obliczonej w celu uzyskania wytrzymałości na ścinanie — po obu stronach środka belki wymagana jest jednakowa liczba sworzni).
Wytrzymałość sworzni częściowego kompozytu
Całkowita nośność przekroju pełnokompozytowego może być większa niż wymagana. Wytrzymałość przekroju (jak również koszt) można obniżyć, zmniejszając liczbę użytych sworzni. Ponieważ wielkość naprężenia w betonie jest ograniczona tym, jak bardzo może się rozwinąć naprężenie ścinające sworzni, naprężenie ściskające w betonie C c jest ograniczone przez 
w przypadku z częściowym kompozytem. Po uzyskaniu nowego naprężenia w betonie resztę naprężeń przekroju można wyznaczyć tak jak poprzednio.
„Wartość procentowa kompozytu” jest zdefiniowana jako:
W przypadku projektowania sworzni dla częściowych kompozytów ich liczba jest zmniejszana do czasu spełnienia tych warunków:
- Wytrzymałość przekroju spada poniżej wymaganej wytrzymałości.
- Rozstaw sworzni przekracza maksymalne ustawienie użytkownika lub ograniczenie normowe.
- Wartość procentowa kompozytu spada poniżej wartości minimalnej ustawionej przez użytkownika lub o 25%.
- Ugięcia przekraczają wartości graniczne zdefiniowane przez użytkownika (ponieważ zmniejszenie liczby sworzni powoduje obniżenie naprężenia ściskającego w betonie, wartość efektywnego momentu bezwładności I eff— obliczony powyżej — również spadnie, zwiększając ugięcia).
- Rozmieszczenie sworzni w projekcie końcowym.
Ostateczna liczba i rozmieszczenie sworzni są określone zgodnie z normą ANSI/AISC 360-10 I3.2d. Sworznie są przygotowywane w taki sposób, aby spełnione były następujące warunki:
- Sworznie są umieszczone w odstępach o wartości co najwyżej 8-krotności grubości płyty stropowej lub 36 cali (obowiązuje mniejsza z tych wartości).
- Minimalna liczba sworzni wymaganych do osiągnięcia momentu kontrolującego (w dowolnym miejscu wzdłuż długości) jest równomiernie rozłożona pomiędzy punktem maksymalnego momentu zginającego a sąsiednimi punktami momentu zerowego (po obu stronach punktu momentu maksymalnego).
- Minimalna liczba sworzni umożliwiająca osiągnięcie momentu maksymalnego wymaganego przy dowolnym obciążeniu skupionym (np. przy ramie belki na dźwigarze lub przyłożonym obciążeniu punktowym) jest umieszczana pomiędzy tym obciążeniem a najbliższym punktem momentu zerowego (podpory).
Model bada gęstość sworzni wymaganą w każdym obszarze wykresu momentu na podstawie gradientu wykresu momentu i zwraca wymaganą gęstość jako równomierny rozkład sworzni, który spełnia powyższe wymagania. Jednak model zgłasza również „segmentowy” rozkład sworzni ze sworzniami umieszczonymi pomiędzy poszczególnymi podporami i poszczególnymi obciążeniami skupionymi wzdłuż długości pręta.