Udoskonalono narzędzia brył terenu. Między innymi zaktualizowano podpodziały i ulepszono dokładność.

Podczas tworzenia podpodziału dla bryły terenu generowany jest nowy podpodział, który podąża za geometrią nadrzędnej bryły terenu. Można podać odsunięcie podpodziału. Odsunięcie dodatnie umieszcza podpodział powyżej obiektu nadrzędnego, podczas gdy odsunięcie ujemne umieszcza go poniżej obiektu nadrzędnego. Ujemne odsunięcie powoduje utworzenie wykopu w obiekcie nadrzędnym, a objętość wykopu jest zgłaszana we właściwościach podpodziału. Aby utworzyć podpodział, który używa innego materiału niż nadrzędna bryła terenu, zmień typ bryły terenu.
Podpodziały stanowią podkategorię brył terenu. Za pomocą stylów obiektów i nadpisań widoczności/grafiki można sterować sposobem wyświetlania podpodziałów w widokach modelu.
Warstwy używane w konstrukcjach złożonych, takich jak bryła terenu, mają geometryczne ograniczenie, które wymaga, aby rozmiar był większy niż 0,8 mm. Jeśli oryginalny podpodział ma wysokość mniejszą niż 0,8 mm, zostanie utworzony typ o minimalnej grubości. Graficznie zostaną zachowane wysokość, położenie i materiał pierwotnego podpodziału, a spód nowego podpodziału będzie rozciągał się pod powierzchnią nadrzędnej bryły terenu.
Aby uzyskać dodatkowe informacje, zobacz Dzielenie bryły terenu.
Ustaw ich wartości w pliku Revit.ini. Dopuszczalny zakres: od 10 000 do 50 000. Większa liczba punktów użytych do utworzenia elementów bryły terenu zapewni dokładniejszą reprezentację, ale może mieć wpływ na wydajność podczas edycji brył terenu i/lub podczas nawigacji w modelu. Wartość domyślna dla obu ustawień to 20 000 punktów.
Jeśli zmienisz wartość ustawienia w pliku Revit.ini, zostanie ono zastosowane do brył terenu utworzonych po wprowadzeniu zmiany. Nie wpłynie ono na bryły terenu utworzone przed zmianą.
Aby uzyskać dodatkowe informacje, zobacz Informacje o pliku Revit.ini i Ustawienia Misc w pliku Revit.ini.
Metody używane do obliczania objętości wykopów i nasypów obszaru niwelacji zostały zmienione, aby zwiększyć dokładność. Dodatkowe objętości poza obwiednią nowej bryły terenu nie są już uwzględniane w obliczeniach. Objętość jest teraz obliczana wyłącznie w obrębie obwiedni nowej bryły terenu i rzutowana w górę.
Aby uzyskać dodatkowe informacje, zobacz tematy Tworzenie obszaru niwelacji i Informacje o objętości wykopów i nasypów terenu.
W przypadku ponownego wczytywania modelu terenu połączonego w poprzednich wersjach programu Revit zwiększona precyzja łączenia może spowodować, że model terenu będzie bardziej dopasowany do geometrii połączenia. W niektórych przypadkach można z powodzeniem połączyć model terenu, co wcześniej nie było możliwe. Zobacz na przykład ilustracje poniżej.

Plik źródłowy do połączenia
|
Przed poprawą dokładności | Po poprawie dokładności |
|---|---|
![]() |
![]() |
Aby uzyskać dodatkowe informacje, zobacz temat Łączenie modelu terenu.
Włącz stabilność wycięć modelu terenu w modelach, aby zwiększyć prawdopodobieństwo udanych wycięć w niektórych bryłach terenu. Ustawienie stabilności wycięcia modelu terenu powoduje zastosowanie niewielkiego przesunięcia do geometrii wycięcia losowo wzdłuż osi x lub y aż do uzyskania pomyślnego wycięcia. Przesunięcie może nieznacznie wpłynąć na dokładność geometrii wycięcia. Po zastosowaniu stabilności wycięcia modelu terenu wszelkie zmiany będą zgłaszane w ostrzeżeniu i w pliku dziennika.
Te funkcje zasugerowali klienci na forum pomysłów (Allow new topography sub-divisions to recess into topography oraz Allow Toposolid subdivisions to use Toposolid Types (rather than just materials)). Opisano je w planie rozwoju produktu.
Aby uzyskać dodatkowe informacje, zobacz temat Bryła terenu: wykopy i usuwanie wykopów.