Wprowadzanie wartości w oknie dialogowym za pomocą graphera wejściowego

Wiele parametrów symulacji dynamicznej może posiadać wartości stałe lub zmienne. Za pomocą graphera wejściowego można tworzyć wartości zmieniające się podczas symulacji .

Dostęp do graphera wejściowego

  1. Jeśli w polu tekstowym nie jest wyświetlana ikona graphera wejściowego, kliknij przycisk znajdujący się po prawej stronie pola.
  2. Z menu rozwijanego wybierz grapher wejściowy .

    W polu tekstowym wyświetlona zostanie ikona graphera wejściowego.

  3. Po wyświetleniu w polu tekstowym ikony graphera wejściowego kliknij ikonę, aby otworzyć grapher wejściowy.

    Po zdefiniowaniu prawa kliknięcie ikony spowoduje wyświetlenie krzywej . Tło pola numerycznego jest zielone. Należy usunąć definicję krzywej w grapherze wejściowym, aby wyświetlić białe tło oznaczające brak zdefiniowanego prawa.

Uwaga: Za pomocą polecenia Powiększ okno można wyświetlić bardziej szczegółowy widok obszaru wykresu. Jeśli mysz jest wyposażona w kółko, użyj go do powiększania i pomniejszania wykresu. Tej funkcji używa się w taki sam sposób, jak domyślnego powiększania w programie Inventor. Aby przesunąć obszar graphera, kliknij środkowym przyciskiem myszy lub kółkiem i przeciągnij. Aby powiększyć wszystko, kliknij dwukrotnie środkowym przyciskiem myszy.

Użycie zapisanej krzywej

  1. W oknie dialogowym grapher wejściowy kliknij polecenie Wczytaj krzywą .

    Wyświetli się okno dialogowe Otwórz.

  2. W polu Znajdź w oknie dialogowym Otwórz wprowadź nazwę folderu, w którym znajduje się plik krzywej.

    Można również kliknąć strzałkę skierowaną w dół (znajdującą się w prawej części pola) i przejść do żądanego folderu.

    Wszystkie katalogi podrzędne (foldery) oraz pliki z rozszerzeniem .cgd zostaną wyświetlone w panelu wyświetlania.

  3. W polu Nazwa pliku wpisz nazwę pliku zawierającego odpowiednią krzywą.

    Można również kliknąć strzałkę skierowaną w dół (znajdującą się w prawej części pola) i przejść do żądanego pliku.

    Wszystkie pliki z rozszerzeniem .cgd znajdujące się w wybranym folderze zostaną wyświetlone w panelu wyświetlania.

  4. Kliknij przycisk OK.

    Okno dialogowe Otwórz zostanie zamknięte a krzywa z pliku krzywych zostanie wyświetlona w obszarze graphera w grapherze wejściowym.

Wybór odniesienia dla krzywej

Odniesienie dla krzywej biegnie wzdłuż osi X. Domyślnym odniesieniem jest czas, jednak dla wszystkich krzywych (poza krzywymi definiującymi ruchy wymuszone) można zmienić odniesienie.

  1. Kliknij przycisk Wybierz odniesienie

    Zostanie otwarte okno dialogowe Wybierz odniesienie, w którym wyświetlane są zmienne systemowe, których można użyć jako odniesień.

  2. W oknie dialogowym Wybierz odniesienie wybierz zmienną, którą chcesz użyć jako odniesienie dla tej krzywej.
  3. Kliknij przycisk OK.

    Okno dialogowe zostanie zamknięte, a wybrana zmienna zostanie wyświetlona wzdłuż osi X danej krzywej.

  4. Kontynuuj definiowanie krzywej zgodnie z poniższymi wskazówkami.
    Uwaga: W przypadku ruchów wymuszonych nie można zmieniać zmiennej odniesienia. Można stosować tylko domyślną wartość — czas.

Definiowanie nowej krzywej dla zmiennych innych niż ruch wymuszony

  1. Określ ogólny kształt całej krzywej.
    • Określ, jak często definicja zmiennej ulega zmianie.
    • Określ kolejność zmian zmiennej.
    • Oblicz ograniczenia czasu narzucane przez definicje krzywych.
  2. W obszarze graphera w oknie dialogowym grapher wejściowy dodaj punkty, aby zaznaczyć zmiany definicji krzywej.

    Krzywa zostaje podzielona na sektory. Wybrany sektor krzywej jest koloru żółtego, a współrzędne X i Y punktu początkowego i końcowego wyświetlane są poniżej krzywej.

  3. W celu przeniesienia punktu do dokładnego położenia należy zmienić współrzędne X i Y punktu początkowego lub końcowego wyświetlane w polu poniżej krzywej.

    Punkt zostanie przesunięty do wybranego położenia.

  4. Kliknięcie sektora umożliwia wybranie sektora krzywej przeznaczonego do zdefiniowania.

    Gdy wybrany jest sektor krzywej, definicja krzywej stosuje się tylko do części krzywej zawartej w wybranym sektorze.

  5. W obszarze Właściwości wybranej grupy sektorów wybierz właściwości opisujące sposób zastosowania definicji krzywej w programie.
    • Wybierz opcję Aktywna, aby definicja krzywej zawsze była stosowana.
    • Wybierz opcję Swobodna, aby nie stosować żadnych ustawień w wybranym sektorze. Przykładowo: wybranie opcji Swobodna dla siły wewnętrznej lub momentu oznacza, że podczas symulacji nie są używane żadne ustawienia.
    • Wybierz opcję Warunek, aby definicja krzywej była stosowana pod pewnymi warunkami.

      Po wybraniu opcji Warunek dostępne stanie się polecenie Warunki zastosowania i otwarte zostaje okno dialogowe Warunki zastosowania.

  6. Jeśli wybrana została opcja Warunek, w oknie dialogowym Warunki zastosowania należy wprowadzić warunek lub warunki.
    • Kliknij zmienną, aby otworzyć listę wyboru Zmienna i wybrać jedną zmienną.

      Można wybrać dwa warunki lub więcej, jednak każdy warunek może posiadać tylko jedną zmienną.

    • W celu korzystania z warunku innego niż warunek, w przypadku gdy zmienna jest równa wartości, kliknij przycisk Równa, aby otworzyć menu. Wybierz opcję równa, większa lub równa, większa, mniejsza lub równa lub mniejsza, a następnie wybierz rodzaj warunku.
    • Kliknij wartość, aby otworzyć pole wprowadzania tekstu i wpisz odpowiednią wartość wraz z jednostką.
    • Kliknij przycisk OK, jeśli to jest jedyny warunek, jaki chcesz zastosować.
    • Jeśli chcesz dodać kolejne warunki, kliknij przycisk i powtórz wszystkie powyższe czynności.
    • Aby usunąć jeden lub kilka istniejących warunków, kliknij przycisk i wybierz warunek do usunięcia.

      Wyświetlone zostaną dwa dodatkowe polecenia.

    • Po wybraniu warunku do usunięcia, kliknij przycisk i potwierdź usunięcie w wyświetlonym oknie komunikatu.
    • Aby zamknąć okno dialogowe i zastosować warunki, kliknij przycisk OK, jeśli warunek został usunięty i dodawanie warunków zostało zakończone lub kliknij przycisk , jeśli nie zamierzasz jednak usuwać warunków.
  7. Jeśli wybrano opcję Aktywna lub Warunek i wprowadzone zostały warunki (jeden lub kilka), w wybranym sektorze należy określić krzywą.
    • Na Liście dostępnych pól praw kliknij strzałkę skierowaną w dół i wybierz prawo, które chcesz użyć.
    • Kliknij przycisk , aby zastąpić prawo w wybranym sektorze prawem wybranym z listy.

      Możesz dowolnie zastępować i wybierać prawa, ale nowe prawa nadpisują prawa wyświetlane w polu Lista praw sektora.

    • Wprowadź wymagane właściwości prawa wyświetlanego w polu Lista praw sektora.
    • Aby dodać kolejne prawa tego sektora, powtórz poprzednie czynności, ale kliknij przycisk .

      Prawo wybranego sektora składa się z połączenia różnych praw, np. z funkcji sin oraz funkcji nachylenia.

      Uwaga: Usunięcie prawa z sektora, w którym przypisanych jest kilka praw (dodanych wspólnie), możliwe jest po kliknięciu strzałki w dół znajdującej się w prawej części pola Lista praw sektora, wyświetleniu zbędnego prawa i kliknięciu przycisku .
    • Aby zdefiniować dodatkowy sektor krzywej, kliknij sektor w obszarze graphera lub użyj przycisków i , aby przemieszczać się pomiędzy sektorami.
    • Powtarzaj powyższe czynności, aż zdefiniowane zostaną wszystkie sektory na całej krzywej.
  8. Kliknij przycisk OK.

Definiowanie nowej krzywej dla ruchu wymuszonego

Podczas dodawania ruchu wymuszonego do połączenia wymuszane jest położenie, prędkość lub przyspieszenie jako zmienna sterująca. W przypadku określania zmiennej sterującej za pomocą graphera wejściowego dostępna jest opcja pozwalająca na wyświetlanie innych krzywych kinematycznych. Przykładowo: w przypadku wymuszania prędkości można zwizualizować pozycję i przyspieszenie skojarzone z daną prędkością. Kliknięcie przycisków P i A powoduje wyświetlenie w obszarze graphera pozycji i przyspieszenia skojarzonych z narzuconą prędkością.

Uwaga: Gdy wybrana jest opcja Ruch wymuszony, wybierz zmienną sterującą (położenie, prędkość lub przyspieszenie) przed otwarciem graphera wejściowego.

Zapisywanie krzywej

  1. W oknie dialogowym Grapher wejściowy zdefiniuj całą krzywą.
  2. Kliknij przycisk Zapisz krzywą .

    Otwarte zostaje okno dialogowe Zapisz jako.

  3. W polu Zapisz w oknie dialogowym Zapisz jako wprowadź nazwę folderu, w którym zapisany zostanie plik krzywej.

    Można również kliknąć strzałkę skierowaną w dół (znajdującą się w prawej części pola) i przejść do żądanego folderu.

    Wszystkie katalogi podrzędne (foldery) oraz pliki z rozszerzeniem .cgd zostaną wyświetlone w panelu wyświetlania.

  4. W polu Nazwa pliku wpisz nazwę pliku, do którego chcesz zapisać krzywą.

    Można również kliknąć strzałkę skierowaną w dół (znajdującą się w prawej części pola) i przejść do istniejącego pliku.

    Wszystkie pliki z rozszerzeniem .cgd znajdujące się w wybranym folderze zostaną wyświetlone w panelu wyświetlania.

    Uwaga: Zapisanie krzywej do istniejącego pliku powoduje nadpisanie jego zawartości.
  5. Aby zapisać krzywą w pliku z rozszerzeniem innym niż .cgd, wprowadź wybrane rozszerzenie w polu Zapisz jako typ.

    Można również kliknąć strzałkę skierowaną w dół (znajdującą się w prawej części pola) i przejść do żądanego rozszerzenia.

  6. Kliknij przycisk OK.

    Okno dialogowe Zapisz jako zostanie zamknięte.

Definiowanie wartości poza krzywą

  1. Kliknij z lewej strony początkowego punktu całej krzywej lub z prawej strony końcowego punktu całej krzywej.

    Możesz również kliknąć w dowolnym miejscu w obszarze diagramu, ale poza polem zawierającym krzywą.

    Wyświetlona zostanie grupa właściwości Spoza definicji.

  2. W polu definiowania obszaru kliknij Lewą stronę pierwszego punktu lub Prawą stronę ostatniego punktu, aby wskazać obszar poza krzywą, który chcesz zdefiniować.
  3. Wybierz definicję wybranego obszaru poza krzywą.

    Dostępne opcje:

    • Wartość stała
    • Nachylenie stałe
    • Modulo
    • Cykliczne
    • Swobodne
  4. W przypadku wybrania opcji Cykliczne kliknij przycisk Start i wybierz punkt rozpoczynający cykl, który chcesz powtórzyć w wybranym obszarze poza krzywą.
  5. Aby w tej definicji zastosować warunki, kliknij przycisk Warunki zastosowania (obciążenie) lub Warunek swobody (ruch wymuszony).

    Po wybraniu opcji zastosowania warunków dostępny staje się polecenie Warunki zastosowania i otwarte zostaje okno dialogowe Warunki zastosowania.

    Uwaga: Nie można stosować warunków, jeśli jako definicja obszaru ma służyć funkcja Swobodne.
    • Kliknij zmienną, aby otworzyć listę wyboru Zmienna i wybrać jedną zmienną.

      Można wybrać dwa warunki lub więcej, jednak każdy warunek może posiadać tylko jedną zmienną.

    • W celu korzystania z warunku innego niż warunek, gdy zmienna jest równa wartości, kliknij przycisk Równa, aby otworzyć menu, gdzie można wybrać opcje: równa, większa lub równa, większa, mniejsza lub równa, mniejsza, a następnie wybierz rodzaj warunku.
    • Kliknij wartość, aby otworzyć pole wprowadzania tekstu i wpisz wartość wraz z jednostką.
    • Kliknij przycisk OK, jeśli to jest jedyny warunek, jaki chcesz zastosować.
    • Aby dodać kolejne warunki, kliknij przycisk i powtórz wszystkie powyższe czynności.
    • Aby usunąć jeden lub kilka istniejących warunków, kliknij przycisk i wybierz warunek do usunięcia.

      Wyświetlone zostaną dwa dodatkowe polecenia.

    • Po wybraniu warunku do usunięcia, kliknij przycisk i potwierdź usunięcie w wyświetlonym oknie komunikatu.
    • Aby zamknąć okno dialogowe i zastosować warunki, kliknij przycisk OK, jeśli warunek został usunięty i dodawanie warunków zostało zakończone lub kliknij przycisk , jeśli nie zamierzasz jednak usuwać warunków.
  6. Aby zdefiniować obszar poza krzywą, kliknij sektor w obszarze graphera lub użyj przycisku lub , w zależności od tego, który jest dostępny, aby przejść do innego obszaru.
    Uwaga: Jeśli na osi X przedstawiony jest czas, to dwa obszary poza krzywą są identyczne.
  7. Powtórz powyższe czynności dla obszaru poza krzywą.
  8. Kliknij przycisk OK.