Powierzchnie konstrukcyjne

Powierzchnie konstrukcyjne umożliwiają opisywanie kształtów w różny sposób podczas tworzenia części za pomocą wyciągnięcia prostego, obrotu, przeciągnięcia i wyciągnięcia złożonego. W przypadku każdego z tych elementów można utworzyć powierzchnię zamiast wycięcia, połączenia lub przecięcia. Do utworzenia powierzchni możesz użyć otwartego lub zamkniętego profilu. Potem danej powierzchni można używać jako ścianki zakończenia dla innych elementów lub jako narzędzia podziału w celu utworzenia części wielobryłowej.

Elementy nie wykorzystują powierzchni.

W przeglądarce powierzchnia jest ukazana jako przyrostek polecenia elementu użytego do jej utworzenia (na przykład Wyciągnięcie prosteSfr1, PrzeciągnięcieSfr1 itp.).

Wygląd i widoczność powierzchni

W oknie dialogowym Opcje aplikacji na karcie Część można zmienić wygląd powierzchni z półprzezroczystego na nieprzezroczysty. W obszarze Konstrukcja wybierz opcję Powierzchnie nieprzezroczyste. Nowo utworzona powierzchnia będzie nieprzezroczysta i w takim samym kolorze jak element konstrukcyjny.

Domyślnie przed określeniem tej opcji powierzchnie są półprzezroczyste. Aby zmienić wygląd powierzchni, kliknij prawym przyciskiem myszy powierzchnię w przeglądarce i wybierz opcję Półprzezroczystość. Wybór i anulowanie tej opcji odpowiednio włącza i wyłącza przezroczystość.

W oknie graficznym powierzchnia domyślnie jest półprzezroczysta, tak jak płaszczyzna konstrukcyjna. Można kliknąć powierzchnię w przeglądarce lub oknie graficznym prawym przyciskiem myszy i wyłączyć jej widoczność.

Modyfikacja kształtu powierzchni

Za pomocą poleceń Zaokrąglanie i Fazowanie można zmodyfikować ostre krawędzie powierzchni. Kształt profilu można poddać edycji. Rozwiń strukturę powierzchni w przeglądarce, a następnie kliknij prawym przyciskiem myszy ikonę szkicu i wybierz Edycja szkicu.
W środowisku części można użyć polecenia Zszyj, aby połączyć kilka powierzchni o uzgodnionych krawędziach razem i utworzyć powłokę. W przeciwieństwie do polecenia Zszyj w środowisku konstrukcyjnym, operacja ta jest parametryczna; zmiany wprowadzone do powierzchni macierzystych uaktualniają powierzchnię powłoki.

Kształty powierzchni z różnych poleceń elementów

Przykładowe powierzchnie (opisy w kolejności od lewego górnego narożnika w prawo): Powierzchnia obrócona utworzona z linii szkicowej obróconej wokół osi. Powierzchnia wyciągnięcia złożonego utworzona z dwóch zamkniętych profili. Powierzchnia wyciągnięcia prostego utworzona z segmentów liniowych wyciągniętych na określoną odległość. Jedyna używa zaokrągleń do zaokrąglenia narożników. Powierzchnia przeciągnięcia utworzona przez profil zawierający linie i łuki przeciągnięty wzdłuż łuku. Powierzchnia obrotowa utworzona ze splajnu obróconego wokół osi.