![]() |
Część pochodna jest nową częścią, która posiada odniesienie do części istniejącej, co umożliwia kopiowanie skojarzonych informacji o bryłach, szkicach, elementach konstrukcyjnych i parametrach. Zespół pochodny jest nową częścią, która posiada odniesienie do istniejącego zespołu. Do części pochodnej lub zespołu pochodnego można dodawać elementy. Część pochodna jest aktualizowana na podstawie zmian wynikających z dodawania nowych elementów do komponentu bazowego lub wynikających z edycji elementów pochodnych. Użyj karty Opcje podczas wyprowadzania zespołu, aby skorzystać z dodatkowych korzyści wynikających z regułowego przesunięcia komponentu i zamykania otworów. Wyprowadź zespół jako złożoną powierzchnię, aby utworzyć jak najmniejszy plik na dysku i obliczyć część znacznie szybciej niż wyprowadzaną bryłę. Powierzchnia złożona zużywa mniej pamięci i zapewnia lepszą wydajność w zespołach. Istnieją dwa sposoby tworzenia części pochodnej: za pomocą metody „wypychania” lub za pomocą metody „wyciągania”. W tej sekcji zostały opisane kroki, jakie należy podjąć, aby utworzyć część pochodną za pomocą metody „wyciągania”. Poniższe polecenia „wypychają” część pochodną ze źródła:
Możesz również użyć polecenia Komponent pochodny, aby wstawić istniejące części i zespoły do pliku części jako bryły. |
Pochodne części i zespoły posiadają cenne zalety umożliwiające sterowanie zmianami w modelu. Możesz modyfikować oryginalny model i uaktualniać wszystkie pochodne komponenty, aby wprowadzać zmiany automatycznie.
Zespoły i części pochodne mogą zmniejszyć użycie pamięci i wielkość pliku, gdy są używane w zespole wyższego poziomu. Na przykład część pochodna jest pojedynczą bryłą załadowaną do pamięci, w przeciwieństwie do wszystkich poszczególnych komponentów w zespole. Efektywne wykorzystanie części pochodnej oznacza wykorzystanie jej jako Zastąpienie poziomu szczegółu zespołu w danym zespole, z którego została utworzona. Można również użyć polecenia Komponent pochodny, aby uzyskać wyniki podobne do części pochodnej utworzonej za pomocą polecenia Powłoka.
Karta Opcje zawiera pole wyboru umożliwiające utworzenie części pochodnej z zespołu za pomocą Trybu zredukowanej pamięci. Opcja ta tworzy część, która wykorzystuje mniej pamięci dzięki temu, że nie buforuje żadnych brył źródłowych. Jeśli ta opcja jest włączona, w przeglądarce części pochodnych nie są wyświetlane żadne bryły źródłowe. Karta Opcje zawiera również ustawienia dla odbijania części, skali, uproszczenia, usuwania części i zamykania otworów.
Lewa strona poniższego obrazu przedstawia przeglądarkę części utworzonej bez zastosowania trybu zredukowanej pamięci. Prawa strona przedstawia przeglądarkę części utworzonej za pomocą trybu zredukowanej pamięci.
Zespół pochodny za pomocą opcji Jeden element bryłowy tworzy część, która jest pojedynczą powierzchnią wykorzystującą mniej pamięci niż bryła. Korpus powierzchniowy nie buforuje żadnych brył źródłowych i nie bierze udziału w sprawdzaniu kolizji. Złożona bryła powierzchni zachowuje pierwotny wygląd części.
Użyj poniższego podręcznika, aby wybrać styl wyprowadzenia najlepiej pasujący do potrzeb użytkownika.
![]() |
Jest to opcja domyślna dla tworzenia pliku części z zespołu. Użyj tej opcji, aby utworzyć plik części pojedynczej bryły z zespołu lub części wielobryłowej. Krawędzie pomiędzy częściami lub korpusami bryłowymi mające wspólną powierzchnię płaską są scalane. |
![]() |
Opcja ta scala części w zespole lub wybranych bryłach w części wielobryłowej w pojedynczą bryłę w pliku części. Nowa część zachowuje krawędzie pomiędzy różnymi częściami lub bryłami mającymi wspólną powierzchnię płaską. Wynikowa część zachowuje pierwotny wygląd zawartych w niej części lub brył mających wspólną powierzchnię płaską. Opcja ta zapewnia najlepsze rezultaty w przypadku widoku rysunku, ponieważ zostają zachowane wszystkie krawędzie i połączenia. |
![]() |
Jest to opcja domyślna dla utworzenia pliku części z innego pliku części. Użyj tej opcji, aby:
|
![]() |
Tworzy plik części stanowiący pojedynczy korpus powierzchniowy. Wynikowy korpus powierzchniowy zachowuje połączenia pomiędzy powierzchniami płaskimi oraz oryginalny wygląd części, na przykład gwinty bitmapowe. Użyj tej opcji, aby utworzyć jak najmniejszy plik części na dysku. Część powierzchni złożonej doskonale nadaje się do użycia jako zastępczy poziom szczegółu zespołu lub do wyeksportowania w ramach wymiany informacji o budynku. Wynikowy korpus powierzchniowy nie może brać udziału w operacji Utwórz kombinację lub sprawdzeniu kolizji. Korpus powierzchniowy może być wykorzystany jako Narzędzie podziału w ramach polecenia Podziel. |
![]() |
Tworzy plik części, w którym poszczególne korpusy bryłowe są konwertowane do poszczególnych korpusów powierzchniowych. Wynikowe korpusy powierzchniowe nie mogą brać udziału w operacji Utwórz kombinację lub sprawdzaniu kolizji. Korpus powierzchniowy może być wykorzystany jako Narzędzie podziału w ramach polecenia Podziel. |
Po utworzeniu części pochodnej, ikona pochodna w przeglądarce odpowiada użytej opcji stylu. Uwaga: Jeżeli na karcie Reprezentacje zaznaczono opcję Zespolone, wówczas opcja Wyklucz jest niedostępna dla wszystkich komponentów widocznych w opcji Reprezentacja widoku, która jest wyprowadzana. Użyj opcji Reprezentacja widoku w zespole źródłowym, aby kontrolować włączenie lub wyłączenie komponentu.
|
Jeśli szkic jest uruchamiany automatycznie, utwórz plik części i kliknij przycisk Powrót, aby zakończyć szkic.
Na wstążce kliknij
kartę Zarządzanie
panel Wstaw
Wyprowadź
, a następnie wybierz plik części lub zespołu, z którego mają zostać pochodne bryły.
Aby utworzyć plik pojedynczego korpusu bryłowego z części źródłowej, nowy plik części nie może zawierać żadnych korpusów bryłowych przed operacją wyprowadzenia. Aby utworzyć plik części wielobryłowej, należy utworzyć korpusy bryłowe zgodnie z wymogami i importować co najmniej jeden korpus bryłowy do pliku części. Jako powierzchnie można również dołączyć geometrię szkicu, elementy konstrukcyjne lub bryły Dla włączenia do nowej części:
Wewnątrz części można utworzyć dwie lub więcej pochodnych elementów części, korzystających z tych samych lub różnych części bazowych.
W przypadku zaznaczenia pola wyboru Pokaż wszystkie obiekty, na liście wyświetlane są wszystkie obiekty możliwe do wyprowadzenia, bez względu na ich stan eksportu. Aby ukryć obiekty, które nie są eksportowane, usuń zaznaczenie pola wyboru.
Jeżeli źródło jest plikiem części, wybór domyślnego stylu Wyprowadzenia ma na celu zachowanie każdej bryły jako korpusu bryłowego. Jeżeli część źródłowa zawiera wiele korpusów bryłowych, można importować wybrane bryły jako pojedyncze bryły lub wiele brył. Można wybrać tylko widoczne korpusy bryłowe. Jeżeli wszystkie bryły są widoczne, żadna bryła nie jest wybierana domyślnie.
Wszystkie elementy wybranej części są łączone w jeden element w przeglądarce części pochodnej. Przez wybiórcze włączanie poszczególnych szkiców 2D i 3D, elementów konstrukcyjnych i parametrów z części bazowej można na podstawie tych szkiców zdefiniować poszczególne elementy w nowej części.
Można użyć pochodnych powierzchni konstrukcyjnych w celu określenia płaszczyzn szkicu, geometrii konstrukcyjnej i elementów takich jak wyciągnięcie do powierzchni lub podzielenie. Powierzchnie pochodne nie mogą być wykorzystane w operacji Utwórz kombinację z użyciem korpusu bryłowego.
Powierzchnie pochodne mogą być także używane do definiowania powłok części by pomóc projektantom w obliczaniu wymaganej przestrzeni między komponentami.
Aby utworzyć powierzchnię pochodną z części zamiast z domyślnych pochodnych korpusów bryłowych, wybierz opcję Bryła jako powierzchnia konstrukcyjna w oknie dialogowym Część pochodna.
Powierzchnia złożona pochodna z zespołu tworzy najmniejszy plik części na dysku i wykorzystuje znacznie mniej pamięci niż pierwotny zespół. Części powierzchni złożonej można użyć jako zastępczy poziom szczegółu zespołu lub wyeksportować go jako reprezentację powłoki zespołu za pomocą wymiany informacji o budynku. Pochodna powierzchnia złożona zachowuje wygląd części, na przykład gwintów.
Można użyć polecenia Wyprowadź w celu wstawienia na dysku pliku części lub zespołu jako nowych brył w pliku części. Część może być wstawiona jako jeden lub wiele korpusów bryłowych (jeżeli część źródłowa zawiera wiele korpusów bryłowych) lub jako powierzchnia robocza. Jeżeli źródło jest zespołem, można importować komponent jako:
Obiekty, które nie są eksportowane, po wybraniu do wyprowadzenia w oknie dialogowym Część pochodna lub w oknie dialogowym Zespół pochodny, są w zespole pochodnym oznaczane do wyeksportowania. Zaznacz pole wyboru Pokaż wszystkie obiekty w oknie dialogowym, aby wyświetlić zarówno obiekty wyeksportowane jak i niewyeksportowane w narzędziu drzewa. Ikona strzałki wskazuje eksportowane obiekty.
Obiekty można oznaczyć do wyeksportowania podczas edytowania komponentu podstawowego. Na wstążce kliknij
kartę Zarządzanie
panel Redagowanie
Eksportuj obiekty
.
Jeśli wybierzesz opcję Parametry eksportowane w oknie dialogowym Część pochodna, każdy parametr zaznaczony do eksportu w oryginalnym pliku części zostanie przeniesiony do nowego pliku i może być użyty do tworzenia nowej geometrii.
Na karcie Inne określasz parametry eksportowane do zespołu pochodnego. Można eksportować parametry ze wszystkich komponentów zespołu bazowego a nie tylko wybrane.
W oknie dialogowym Parametry dla nowej pochodnej części, eksportowane parametry są pogrupowane w folderach. Folder parametrów wyświetla ścieżkę pliku i nazwę pliku bryły podstawowej. W przypadku występowania wielu parametrów o tej samej nazwie, nazwa każdego z nich jest inkrementowana, aby zapewnić unikalność nazw.
Wybierz opcję Wyprowadź styl. Jeżeli źródło jest plikiem zespołu, wybór domyślny oznacza utworzenie pojedynczego korpusu bryłowego o scalonych powierzchniach płaskich. Można również importować wybrane komponenty jako wiele brył lub jako jedną powierzchnię złożoną.
Wszystkie komponenty wybranego zespołu są łączone w jeden element w przeglądarce pochodnej części. Bryły do wyprowadzenia można wybrać na karcie Bryły. Na karcie Inne określane są szkice, geometria konstrukcyjna, wiązania iMate i parametry.
Dzięki temu można utworzyć dwie oddzielne części, ustawić je względem innej części w zespole i wykonać działanie logiczne, którego wynikiem będzie jedna nowa część.
Proces roboczy podczas tworzenia części pochodnej z zespołu przebiega następująco:
Wybierz jedną lub wiele części, aby je włączyć do części pochodnej. W jednym zespole można wybrać różne kombinacje części, aby utworzyć jedną część pochodną z jedną bryłą lub wieloma bryłami.
Po wybraniu części lub zespołu można wybrać elementy w oknie dialogowym, które mają być dołączone do części pochodnej lub z niej wykluczone. Można także dołączyć szkice, elementy konstrukcyjne komponentów, eksportowane parametry, wiązania iMate i powierzchnie.
Podczas tworzenia komponentów pochodnych można również określić reprezentacje (projektu, pozycyjne i poziomu szczegółu). Opcja Zespolone dla Widoku projektu jest zaznaczana domyślnie. Jeżeli na karcie Reprezentacje zaznaczono opcję Zespolone, wówczas opcja Wyklucz jest niedostępna dla wszystkich komponentów widocznych w opcji Reprezentacja widoku, która jest wyprowadzana.
Alternatywny proces roboczy w przypadku tworzenia części pochodnej z zespołu polega na skorzystaniu z polecenia Wyprowadzenie komponentu dostępnego w Narzędziach zespołu. Narzędzia te znajdują się w folderze SDK w miejscu położenia plików instalacyjnych. Użycie tego polecenia umożliwia wydajniejsze implementowanie polecenia Komponent pochodny wbudowanego w środowisku części. Zastosowanie tego polecenia po wybraniu komponentu bazowego dla części lub zespołu powoduje wygenerowanie części pochodnej lub zespołu pochodnego na podstawie opcji domyślnych, które są dostępne we wbudowanym poleceniu. Inaczej jest tylko w przypadku reprezentacji. Zastosowanie polecenia powoduje, że w zespole pochodnym zostaną użyte reprezentacje aktywnego widoku projektu, reprezentacje pozycyjne oraz poziomu szczegółu komponentu bazowego.
Jednym z powszechnych zastosowań części pochodnej jest poszerzanie alternatyw projektowych i procesów produkcyjnych. Istnieje jednak wiele innych zastosowań dla części pochodnej. Poniżej podano kilka przykładów sposobów zastosowania części pochodnej.
Części pochodne są również wykorzystywane do uproszczenia zespołu, ochrony własności intelektualnej i zmniejszenia wykorzystania pamięci. Na przykład:
Poniższy obraz przedstawia oryginalny zespół po lewej stronie i część powierzchni złożonej po prawej stronie po zastosowaniu opcjonalnego uproszczenia i zamykania otworów. Rozmiar zespołu na dysku wynosi 10,6 MB. Rozmiar pochodnej części powierzchni złożonej wynosi 670 KB.
Tworzenie części pochodnych jest dobrym sposobem wykonywania operacji takich jak przecięcia przez kilka części w konstrukcji spawanej. Ponieważ część pochodna jest pojedynczą bryłą, można ją wykonać z dowolnego elementu części.
Po utworzeniu części pochodnej z zespołu można dodawać elementy. Ten proces roboczy jest przydatny podczas tworzenia konstrukcji spawanej z poszczególnych części oraz robienia otworów lub wycięć w częściach zawartych w części pochodnej.
Jeśli co najmniej jeden komponent został włączony w postaci ramki ograniczającej, w części pochodnej powstanie nowa bryła. Dodanie elementów, przesunięcie ramki ograniczającej lub wprowadzenie zmian do pierwotnego komponentu spowoduje aktualizację ramki ograniczającej.
Tworząc część pochodną, można ją skalować, aby była większa lub mniejsza od części pierwotnej, lub można utworzyć lustrzane odbicie części, używając dowolnych pierwotnych płaszczyzn konstrukcyjnych. Można aktualizować część pochodną po wykonaniu zmian w części pierwotnej.
Podczas wyprowadzania części lub zespołu zaznaczenie pola wyboru Lustrzane odbicie części, dostępnego w oknie dialogowym Wyprowadź, powoduje całkowite odbicie lustrzane wynikowej geometrii pochodnej.
Zmiany wprowadzone do pierwotnych części lub zespołów są odzwierciedlane w części pochodnej po wykonaniu aktualizacji. Jeżeli na karcie Reprezentacje wybrano pole wyboru Zespolone, zmiany wprowadzone w Reprezentacji widoku zespołu źródłowego (takie jak widoczność komponentu) pojawią się w części pochodnej po uaktualnieniu. Element pochodny jest wyświetlany w przeglądarce elementów, co wskazuje na to, że wymaga on aktualizacji. Ponieważ zespół sprawdza stan komponentu po otwarciu pliku, części, które zostały pochodne z innych części lub zespołów, są automatycznie aktualizowane podczas aktualizacji zespołu.
Wyprowadzone części lub zespoły można edytować, klikając je dwukrotne w przeglądarce lub klikając je prawym przyciskiem w przeglądarce, a następnie wybierając opcję Otwórz komponent bazowy. Otwierany jest pierwotny plik, w którym można wprowadzić zmiany. Aby odzwierciedlić wprowadzone zmiany, należy aktualizować plik zawierający pochodne części lub zespoły.
Można również ponownie zdefiniować część lub zespół, klikając prawym przyciskiem część pochodną w przeglądarce, a następnie wybierając opcję Edycja części pochodnej lub opcję Edycja zespołu pochodnego. Ta opcja umożliwia zmianę parametrów ustawionych podczas tworzenia pierwotnej części pochodnej lub pierwotnego zespołu pochodnego. Aktualizacje są automatycznie odzwierciedlane w bieżącym pliku.
Można przerwać połączenie z pierwotnymi częściami lub zespołami, aby nie aktualizować już części pochodnych. Kliknij prawym przyciskiem myszy pochodną część w przeglądarce i wybierz opcję Przerwij połączenie. Część pochodna pozostanie prawidłowym elementem (lub komponentem w zespole), a jej zmiany będą zapisywane tylko w bieżącym pliku.
Aby tymczasowo przerwać połączenie ze źródłem, należy wyłączyć połączenie. W przypadku elementu pochodnego kliknij prawym przyciskiem myszy, a następnie wybierz opcję Wyłącz połączenie z komponentem/zespołem bazowym. Połączenie można przywrócić, wybierając opcję Włącz połączenie z komponentem/zespołem bazowym.
Można użyć przycisku Wybierz z bazowego w oknie dialogowym Wyprowadzone i przejść do źródłowej części lub źródłowego zespołu, aby dokonać wyboru. Następnie kliknij przycisk Akceptuj wybór
, aby przesłać informacje o wybranych opcjach z pliku źródłowego do pliku pochodnego. W celu dokonania wyboru, w zespole źródłowym można użyć opcji wyboru filtrów, takich jak Wybierz wszystkie wystąpienia lub Związany z.
Informacje o wyglądzie w zespole źródłowym są wyprowadzane na podstawie widoku projektu wybranego na karcie Reprezentacje. W przypadku głównego widoku projektu wygląd jest wyprowadzany na podstawie części.