Tabela zagięcia zawiera dane dla analizatora rozwinięcia blachy, dotyczące możliwości wykonania zagięcia dla określonej grubości materiału, przy określonych promieniach i kątach zagięcia. Program Autodesk Inventor dostarcza przykładową tabelę zagięcia jako arkusz kalkulacyjny. Możesz dostosować arkusz kalkulacyjny kopiując i edytując tabele.
Jeden plik może zawierać wiele tabel zagięcia, dla różnych materiałów lub grubości materiałów.
| Dostęp: | |
|---|---|
|
Przejdź do folderu Autodesk\Inventor [wersja]\Design Data\Bend Tables. Kliknij dwukrotnie tabelę zagięcia. |
|
Domyślną jednostką miary w pliku tabeli zagięcia jest centymetr. Aby użyć różnych jednostek, wprowadź jeden z następujących typów jednostek: m, cm, mm, mikron, cal, stopa lub jard.
Analizator rozwinięcia blachy wykorzystuje trzy tolerancje w celu określenia, czy dany parametr w modelu części jest poprawny.
Tolerancje stosowane są tylko dla wartości minimalnej i maksymalnej. Na przykład jeśli plik tabeli zagięcia zawiera tolerancje wykazane poprzednio na liście a maksimum promienia zagięcia wynosi ,05, analizator znajduje wartość poprawki promienia zagięcia do ,06.
Określa grubość w jednostkach dziesiętnych. Jeśli parametr grubość w oknie dialogowym Style konstrukcji blachowej jest inny niż ta wartość, analizator wykorzystuje tolerancję T1 do określenia poprawności tego parametru.
Określa promień zagięcia. Jeśli wartość promienia zagięcia znajdzie się pomiędzy dwoma wartościami promienia zagięcia, analizator dokona interpolacji w celu znalezienia poprawnej wartości.
Jeśli promień zagięcia wypada poza zakresem wartości, to analizator wykorzystuje tolerancję T2 do określenia czy parametr jest prawidłowy.
Określa kąt otwarcia. Jeśli parametr kąta zagięcia części znajduje się pomiędzy dwoma kątami zagięcia, to analizator interpoluje prawidłową wartość.
Jeśli dany parametr wypada poza zakresem wartości, to analizator wykorzystuje tolerancję T3 do określenia czy parametr jest prawidłowy.