Gdy dodawane są połączenia standardowe, niezależnie od metody dodawania są one na początku idealne. Nie posiadają wewnętrznych sił, momentów lub ruchów wymuszonych. Do każdego stopnia swobody w połączeniu można dodać wewnętrzne siły i momenty.
- W przeglądarce symulacji dynamicznej kliknij prawym przyciskiem połączenie standardowe i wybierz opcję Właściwości.
- W oknie dialogowym Właściwości kliknij kartę SSS stopnia swobody, dla którego chcesz dodać wewnętrzną siłę lub moment.Uwaga: Każdy stopień swobody w połączeniu posiada własną kartę SSS. Każda karta posiada tytuł składający się z liter „SSS”, numeru identyfikującego stopień swobody oraz litery T (dla stopnia przesunięcia) lub R (dla stopnia obrotu) ujętej w nawiasach.
- Na karcie SSS kliknij opcję Edycja siły połączenia lub Edycja momentu połączenia w zależności od tego, czy obrotowy stopień swobody czy stopień swobody przesunięcia.
- Kliknij opcję Włącz siłę połączenia lub Włącz moment połączenia w zależności od tego, czy obrotowy stopień swobody czy stopień swobody przesunięcia.Uwaga: Dopóki siła lub moment nie zostaną włączone, żadne inne pole na tej karcie nie będzie dostępne.
- W przypadku wszystkich pozostałych pól na tej karcie należy określić typ wartości, który ma być dodany oraz zdefiniować wartość.
W przypadku tych pól istnieje możliwość wprowadzenia stałej wartości lub wartości zmieniającej się podczas symulacji . Aby wybrać typ wartości i zdefiniować zmienną, wykonaj następujące czynności:
- Kliknij strzałkę znajdującą się po prawej stronie pola.
- Z menu wybierz opcję Stała wartość, aby wprowadzić wartość stałą podczas symulacji lub opcję Grapher wejściowy, aby wprowadzić wartość zmieniającą się podczas symulacji.
- W przypadku wybrania opcji Stała wartość podaj wartość w polu tekstowym i przejdź do czynności 6. W przypadku wybrania opcji Grapher wejściowy kliknij ikonę dodaną do pola tekstowego.
- Zdefiniuj wartość dla tego komponentu siły, używając do tego okna dialogowego graphera wejściowego, które zostanie wyświetlone po kliknięciu ikony.
- W polu tekstowym
Tłumienie
wpisz wartość tłumienia.
Ponieważ ta wartość zależy od jakości smaru zastosowanego pomiędzy dwoma komponentami, wartość tę powinno uzyskać się od producenta smaru lub z podręcznika mechaniki.
- W polu tekstowym Długość swobodna w grupie Sprężyna podaj długość sprężyny, przy której wywiera ona siłę lub moment o wartości 0.
- W polu tekstowym Sztywność elastyczna w grupie Sprężyna wprowadź wartość dla Sztywności elastycznej sprężyny.
W programie obliczana jest siła lub moment wywierany przez sprężynę poprzez pomnożenie sztywności i różnicy pomiędzy odległością pomiędzy dwoma komponentami i długością swobodną sprężyny.
Sztywność sprężysta zależy od materiału i sposobu wykonania sprężyny (na przykład: liczba i promienie zwojów w sprężynie). W związku z tym ta wartość powinna być podana przez producenta sprężyny lub uzyskana z podręcznika mechaniki.
- W polu tekstowym Współczynnik w grupie
Suche tarcie
wpisz współczynnik suchego
tarcia
.
Współczynnik zależy od materiałów obu komponentów połączenia. Wartość tego współczynnika dla dwóch komponentów wykonanych ze stali wynosi 0,15. Wartość dla materiałów, z których wykonane są dwa komponenty w połączeniu, powinno uzyskać się z podręcznika mechaniki.
Uwaga: W przypadku połączeń standardowych i połączeń kontaktowych 3D wartość prędkości musi być wyższa niż 0,01 m/s dla stopnia swobody przesunięcia oraz 0,01 rad/s dla obrotowego stopnia swobody, jeśli przyłożona ma być siła styczna (tarcie). Gdy prędkość jest niższa niż 0,01 lub zerowa, stosowane jest przybliżenie tarcia. W przypadku małych wartości prędkości zaleca się zdefiniowanie połączenia kontaktowego 2D i ustawienie współczynnika tarcia dla wybranych powierzchni. - W polu tekstowym Promień w grupie Tarcie suche wprowadź długość promienia lub odległość momentu od środka obrotu.
Pole Promień dostępne jest tylko dla momentu.
- Kliknij przycisk OK.
Powoduje to zastosowanie siły wynikowej lub momentu skręcającego w połączeniu.
Pokaż, w jaki sposób edytować moment połączenia