W projektach wielu zespołów powtarzają się sztywne kształty. Bloki szkicu mogą przechwytywać te kształty jako stały zestaw, dzięki czemu użytkownik może umieszczać wystąpienia zestawu. Na przykład użytkownik pracuje nad szkicem 2D reprezentującym cylinder hydrauliczny, a w zespole znajdują się cztery różne cylindry. Dzięki blokowi szkicu reprezentującemu cylinder możesz skopiować go w cztery różne miejsca w zespole. Wystąpienia są zdefiniowane w bloku szkicu, tak aby odzwierciedlały zmiany w projekcie bloku.
Można utworzyć bloki szkiców w szkicach części 2D zawierające tylko naszkicowane obiekty. Aby utworzyć blok, najpierw wybierz daną geometrię lub użyj polecenia Utwórz blok, jednocześnie wybierając daną geometrię. Geometria bloku jest wciągana do definicji bloku, a wystąpienie definicji bloku zastępuje ją.
Wystąpienia definicji bloków można umieścić w szkicach. W przeglądarce każde wystąpienie znajduje się pod szkicem nadrzędnym.
Wystąpienia bloków można tworzyć za pomocą poleceń Odbij i Szyk.
Geometria nieczytelna dla bloku szkicu
Bloki są tworzone w oparciu o Punkt wstawienia. Punkt ten jest domyślnie ustawiony jako środek masy geometrii bloku ale można również wybrać inny punkt. Podczas wstawiania bloku szkicu polecenie Punkt wstawienia powoduje połączenie kursora myszy z blokiem. Punkt wstawienia można ustawić jako widoczny lub niewidoczny.
Bloki są tworzone z własną nazwą i opisem. Nazwę i opis można zdefiniować na nowo lub zostawić informacje domyślne. Nazwa bloku jest wyświetlana w przeglądarce w folderze Bloki. Nazwa jest także wyświetlana w przypadku przechowywania wystąpień bloków w przeglądarce (nazwa: numer wystąpienia). Na przykład po zdefiniowaniu bloku o nazwie CYLINDER i wstawieniu go do Szkicu2, jego wystąpienie w Szkicu2 będzie nazwane CYLINDER: 1.
Nazwy definicji i wystąpień bloku szkicu mogą być zmieniane. Po zmianie nazwy definicji bloku nowa nazwa będzie automatycznie aktualizowana we wszystkich wystąpieniach. Zmiana nazwy wystąpienia bloku nadpisuje zmianę w nazwie definicji danego bloku.
Bloki zagnieżdżone są tworzone poprzez wybranie danego wystąpienia bloku, a nie geometrii szkicu.
Można określić zagnieżdżone bloki szkicowe i umieścić ich elastyczne wersje, dzięki czemu będzie możliwy ruch podzespołów. Na przykład dla cylindra hydraulicznego zagnieżdżony blok szkicowy będzie reprezentował ten cylinder. Elastyczne wersje zagnieżdżonego szkicu bloku można umieścić w szkicu układu zespołu. Te elastyczne wystąpienia zachowują określony stopień swobody umożliwiający im symulowanie kinematyki cylindrów hydraulicznych. Ta funkcja służy do sprawdzania kinematyki projektu.
Aby dodać lub zmienić wiązania pomiędzy blokami, należy przeprowadzić edycję definicji bloku zagnieżdżonego.
Podobnie jak w przypadku geometrii szkicu, wygląd bloków szkicu można dostosowywać. Użyj Właściwości geometrii, aby utworzyć formaty bloków i ułatwić ich rozpoznawanie. Oto kilka istotnych aspektów podczas tworzenia niestandardowych formatów geometrii:
Definicje bloków szkiców można edytować kontekstowo lub bezkontekstowo. Podczas edycji kontekstowej do definicji bloku można dodać inną aktywną geometrię szkicu. Bez względu na sposób edycji definicji bloku, zmiany propagowane są we wszystkich wystąpieniach bloku.
Edycja kontekstowa polega na edycji wystąpienia definicji bloku szkicu podczas pracy w szkicu. Do definicji bloku można dodawać całą widoczną geometrię w aktywnym szkicu. Geometria poza definicją bloku jest wyświetlana w lekko przyćmionych kolorach w porównaniu do bieżącej geometrii bloku.
Edycja bezkontekstowa polega na edycji definicji bloku szkicu oddzielnie za pomocą węzła przeglądarki definicji bloku. Z powodu braku kontekstu innych szkiców brak jest również dodatkowych geometrii z innych szkiców. Geometrię, która jest w definicji bloku, można zmienić lub też można utworzyć nową geometrię.
Aby usunąć wystąpienie bloku, ale zachować obiekty tworzące to wystąpienie, skorzystaj z polecenia Rozwiń. W przypadku bloków niezagnieżdżonych polecenie Rozwiń usuwa dane wystąpienie bloku i pozostawia powiązaną geometrię 2D. W przypadku bloków zagnieżdżonych, wystąpienie bloku jest usuwane, ale powiązane bloki i geometria 2D pozostają w szkicu.