Dzięki modelowaniu 3D w programie AutoCAD można tworzyć rysunki z zastosowaniem brył, powierzchni i siatek obiektów.
Dla brył, powierzchni i siatek jest oferowana różna funkcjonalność; połączenie tej funkcjonalności stanowi wszechstronny zestaw narzędzi modelowania 3D. Na przykład prymityw bryłowy można przekształcić w siatkę, aby skorzystać z zalet fałdowania i wygładzania siatki. Następnie model można przekształcić w powierzchnię, aby skorzystać z zalet zespolenia i modelowania NURBS.
Modelowanie bryłowe
Model bryłowy to objętość reprezentująca obiekt 3D mająca właściwości, takie jak: masa, środek ciężkości i moment bezwładności. Bryły 3D można tworzyć na podstawie prymitywów bryłowych, takich jak stożki, kostki, walce i ostrosłupy, lub przez wyciąganie, przekręcanie, ukosowanie bądź wyciąganie złożone zamkniętych obiektów 2D, jak pokazano na rysunku.
Można także łączyć bryły 3D za pomocą operacji logicznych, takich jak suma, różnica i iloczyn. Na poniższej ilustracji przedstawiono dwie bryły, które zostały wyciągnięte z zamkniętych polilinii, a następnie połączone przez wzajemne przecięcie.
Modelowanie powierzchni
Model powierzchni jest cienką powłoką, której nie są przypisane masa ani objętość. W programie AutoCAD oferowane są dwa typy powierzchni: proceduralne i NURBS. Powierzchni proceduralnych należy użyć wtedy, kiedy istotne jest, aby skorzystać z zalet modelowania zespolonego, a powierzchni NURBS, aby skorzystać z zalet rzeźbienia z użyciem wierzchołków sterujących.
Typowy proces roboczy modelowania polega na utworzeniu podstawowych modeli z użyciem siatki, brył i powierzchni proceduralnych, a następnie przekształceniu ich w powierzchnie NURBS. Umożliwia to użycie nie tylko unikatowych narzędzi i prymitywnych kształtów oferowanych przez bryły i siatki, ale również kształtowanie możliwości zapewnianych przez powierzchnie — modelowanie zespolone i modelowanie NURBS.
Modele powierzchni można tworzyć przy użyciu tych samych narzędzi, które są używane dla modeli bryłowych: przeciągania, wyciągania złożonego, wyciągania prostego i obracania. Powierzchnie można również tworzyć przez łączenie, tworzenie powierzchni zamykających, odsuwanie i wydłużanie innych powierzchni.
Modelowanie siatki
Model siatki składa się z wierzchołków, krawędzi i ścian, w przypadku których do zdefiniowania kształtu 3D jest używana reprezentacja za pomocą wielokątów (w tym trójkątów i czworoboków).
W przeciwieństwie do modeli bryłowych do siatki nie są przypisane właściwości fizyczne. Jednakże, podobnie jak w przypadku brył 3D, istnieje możliwość tworzenia form prymitywów siatki, takich jak kostki, stożki i ostrosłupy (począwszy od produktów opartych na programie AutoCAD w wersji 2010 i nowszych). Modele siatki można zmodyfikować na sposoby, które nie są osiągalne w przypadku powierzchni lub brył 3D. Na przykład można stosować fałdowania, podziały i zwiększanie poziomów gładkości. Aby ukształtować obiekt, można przeciągać podobiekty siatki (ściany, krawędzie i wierzchołki). Aby osiągnąć bardziej subtelne efekty, przed zmodyfikowaniem siatki można ją w określonych obszarach rozdrobnić.
Modele siatki zapewniają możliwości występujące w modelu bryłowym związane z ukrywaniem, cieniowaniem i renderowaniem bez właściwości fizycznych, takich jak masa, moment bezwładności itp.