Informacje o obliczeniach oświetlenia

Średnie oszacowane natężenie oświetlenia

Średnie oszacowane natężenie oświetlenia (AEI) danej przestrzeni jest obliczane przez wyznaczenie liczby lumenów otrzymywanych od poszczególnych opraw na płaszczyźnie roboczej obliczeń oświetlenia i podzieleniu jej przez powierzchnię przestrzeni.

Przykładowe oświetlenie przestrzeni

W tym przykładzie:

Dodatkowe wzory służące do obliczenia średniego oszacowanego natężenia oświetlenia przestrzeni są następujące:

Lumeny na płaszczyźnie roboczej

Liczba lumenów na płaszczyźnie roboczej otrzymywanych od poszczególnych opraw jest obliczana następująco: WL = II * LLF * CU

Intensywność początkowa i współczynnik utraty światła są właściwościami typu danego typu oprawy oświetleniowej. Właściwości te są dostępne w oknie dialogowym Właściwości typu oprawy oświetleniowej.

W tym przykładzie intensywność początkowa oprawy wynosi 7560 lumenów, a z podanych tutaj współczynników utraty światła wynika wartość LLF równa 0.71478.

Wyznaczenie CU danej oprawy jest bardziej skomplikowane. Oprawa oświetleniowa określa, w jakiej przestrzeni się znajduje. Jeśli oprawa oświetleniowa nie znajduje się w przestrzeni, nie można wyznaczyć CU i oprawa nie wpływa na średnie oszacowane natężenie oświetlenia przestrzeni.

Wartość CU jest obliczana na podstawie właściwości współczynnika odbicia przestrzeni (sufitu, ścian i podłogi) oraz jej współczynnika przestrzeni nad pomieszczeniem (RCR).

Współczynnik RCR jest obliczany na podstawie wysokości przestrzeni nad pomieszczeniem (RCH) oraz płaszczyzny roboczej obliczania oświetlenia, która jest właściwością danego wystąpienia przestrzeni.

Wysokość przestrzeni nad pomieszczeniem

Wysokość przestrzeni nad pomieszczeniem jest obliczana jako: RCH = LP - LCW

W tym przykładzie RCH = 9' 6" - 3' 0" = 6' 6" (jeśli istnieje wiele źródeł światła na różnych wysokościach, przyjmowana jest najmniejsza wysokość).

Współczynnik przestrzeni nad pomieszczeniem

Współczynnik przestrzeni nad pomieszczeniem jest obliczany jako: RCR = 2.5 * RCH * P / A

W tym przykładzie RCR = 2.5 * 6.5 * 97.3333 / 567.11 = 2.788989

Aby określić współczynnik wykorzystania ręcznie, należy zapoznać się z kartą katalogową oprawy oświetleniowej. Fragment karty katalogowej oprawy opisany przez plik bryły fotometrycznej 483T8_S.ies jest tutaj pokazany.

Współczynniki odbicia podłogi, ścian i sufitu są właściwościami wystąpienia przestrzeni, a współczynnik RCR jest obliczany w sposób opisany powyżej. Przez interpolację można oszacować CU w przybliżeniu na 38, co odpowiada 0.382762, wartości obliczonej przez program Revit na podstawie pliku bryły fotometrycznej.

Współczynniki wykorzystania

Zastosowanie wzoru Lumeny na płaszczyźnie roboczej dla tego przykładu: WL = 7560 * 0.71478 * 0.382762 = 2068.345 lm

WL tej oprawy oświetleniowej oznacza całkowitą liczbę lumenów przestrzeni. W przypadku tej pojedynczej oprawy w przestrzeni wynikowy poziom natężenia oświetlenia jest wyznaczany ze wzoru na AEI: 2068.345 lm / 567.11 sf = 3.65 fc.

W wypadku istnienia wielu opraw w przestrzeni współczynnik RCR zostaje wyznaczony na podstawie najniższej oprawy w przestrzeni (która jest podawana w parametrze LCLP), wartość CU jest obliczana dla każdego wystąpienia oprawy, zaś współczynniki WL poszczególnych opraw są sumowane, a następnie podzielone przez powierzchnię przestrzeni.

Przykładowo, zakładając, że na wysokości 8' 0" została dodana kolejna oprawa oświetleniowa (indeksy dolne oznaczają numer oprawy):

Współczynnik CU drugiej oprawy jest obliczany z nowego współczynnika RCR:

Oznacza to, że całkowite AEI = (WL1 + WL2) / powierzchnia = (2068.345 + 2221.773) / 567.11 = 7.56 fc

Uwaga: Wystąpienie przestrzeni zgłasza średni współczynnik RCR jako swoją wartość współczynnika przestrzeni nad pomieszczeniem. Ta wartość średnia nie jest używana do wyznaczania CU danego wystąpienia oprawy.
Temat nadrzędny: Wymiarowanie elektryczne i metody obliczeń