W przypadku użycia zakresu kondygnacji do przeprowadzenia podziału bryły w programie tworzony jest widoczny zakres kondygnacji na każdym określonym poziomie, który przecina bryłę, z wyjątkiem poziomów zbiegających się z górną powierzchnią bryły.
Jako przykład można podać sytuację tworzenia bryły rozpoczynającej się na poziomie 1 i kończącej na poziomie 4. W oknie dialogowym Zakresy kondygnacji użytkownik wybiera poziomy 1, 2, 3 i 4. W wyniku tego produkt Revit utworzy zakresy kondygnacji na poziomach 1, 2 i 3. Program nie utworzy zakresów kondygnacji na poziomie 4, ponieważ poziom 4 zbiega się ze szczytem bryły. Nie ma ona pola zewnętrznej powierzchni (rozpoczynające się przy obwodzie pionowe powierzchnie skierowane ku górze) ani objętości (od poziomu 4 w górę). Zamiast tego pole powierzchni zewnętrznej dla poziomu 3 obejmuje powierzchnie pionowe (ściany) zamykające poziom 3 oraz górną powierzchnię poziomą (dach), która jest zlokalizowana na poziomie 4. W związku z tym zewnętrzne pole powierzchni górnej zakresu kondygnacji może być nieproporcjonalnie większe w porównaniu z niższymi kondygnacjami.
