Płaszczyzna robocza jest wirtualną, dwuwymiarową powierzchnią.
- jako początek widoku,
- w wypadku elementów szkicowania,
- do włączania narzędzi w określonych widokach, takich jak Obrót i Lustro w widoku 3D,
- do umieszczania komponentów opartych na płaszczyźnie roboczej.
Płaszczyzna robocza jest używana w następujący sposób:
Każdy widok jest skojarzony z płaszczyzną roboczą. Na przykład rzut jest skojarzony z poziomem, który jest poziomą płaszczyzną roboczą. Widok elewacji jest skojarzony z pionową płaszczyzną roboczą.
W niektórych widokach (takich jak rzut, 3D i rysunek) i w przypadku widoków w Edytorze rodzin płaszczyzna robocza jest ustawiana automatycznie. W pozostałych widokach, takich jak widoki elewacji i przekroju, płaszczyzna robocza musi zostać ustawiona.
Po ustawieniu w widoku płaszczyzny roboczej zostaje ona zapisana z tym widokiem. W razie potrzeby można zmienić płaszczyznę roboczą.
Płaszczyzna robocza jest niezbędna w wypadku wykonywania czynności związanych ze szkicowaniem, takich jak tworzenie wyciągniętego dachu. Podczas szkicowania można przyciągać do osi płaszczyzny roboczej, ale nie można wyrównywać i wymiarować według niej.