Metoda iteracji podprzestrzennej blokowej jest zalecana w przypadku obliczania dużych konstrukcji z dużą liczbą liczonych postaci. Ta metoda jest zwykle szybsza od metody Lanczosa.
W metodach iteracji podprzestrzennej rozwiązywany jest układ równań problemów wartości własnych Kφ - λBφ = 0.
Tolerancja (żądana zbieżność) rozwiązania problemu własnego jest określona wzorem:
Wartość parametru tolerancji (tol) definiowana jest w oknie dialogowym Parametry analizy modalnej. Aby zwiększyć dokładność obliczeń, należy zmniejszyć wartość parametru tolerancji tol. Powoduje to wzrost liczby iterakcji.
Dodatkowo podawane są następujące informacje:
- Numer wykonywanej iteracji / maksymalna liczba iteracji
- Wymagana dokładność (tolerancja)
- Dokładność bieżącej iteracji
- Liczba wymaganych postaci.
Patrz również: