Zestawy równań liniowych są rozwiązywane za pomocą poniższych metod.
Metoda frontalna
- Użycie pamięci: niskie
- Użycie dysku: wysokie
- Prędkość szacunkowa: niska
- Aplikacja: do 50000 równań; statyka liniowa i nieliniowa, analiza harmoniczna
- Ograniczenia dostępnych analiz: Nie dotyczy
- Dodatkowe uwagi: W wielu przypadkach umożliwia uzyskanie liczby węzłów i stopni swobody dla równań prowadzących do problemów z obliczeniami, takich jak nieprawidłowo ograniczone struktury.
Określona procedura eliminacji Gaussa jest stosowana do faktoryzacji macierzy K = L * U podczas przetwarzania zestawu równań liniowych Kx = b. Metoda ta jest oparta o agregację macierzy element po elemencie
i jednoczesną eliminację całkowicie ułożonych równań 1, 2 . Nele oznacza liczbę elementów skończonych, a Ke jest odpowiednim elementem matrycy.
Metoda frontalna nie korzysta z całkowicie ułożonej matrycy. Gęsto ułożona tablica (front) składająca się z w pełni ułożonych równań (góra, front) i częściowo ułożonych równań (dół, front) przesuwa się wzdłuż matrycy. Rozłożone równania tworzą górną trójkątną macierz U i są przechowywane w tabeli dodatkowej pamięci natychmiast po utworzeniu odpowiedniej eliminacji.
Metoda frontalna jest dostępna tylko wtedy, gdy lista przypadków obciążeń nie zawiera wartości własnych (Analiza modalna i wyboczenia).
Metoda skyline
- Użycie pamięci: niskie
- Użycie dysku: wysokie
- Prędkość szacunkowa: niska
- Aplikacja: do 50000 równań; wszystkie rodzaje analiz
- Ograniczenia dostępnych analiz: Nie dotyczy
- Dodatkowe uwagi: W wielu przypadkach umożliwia uzyskanie liczby węzłów i stopni swobody dla równań prowadzących do problemów z obliczeniami, takich jak nieprawidłowo ograniczone konstrukcje.
Metoda skyline oparta jest o metodę ponownego porządkowania Cuthill-McKee 3,4 , schemat profilu macierzy, oraz technikę faktoryzacji Crout
[5]. Jest ona stosowana podczas rozwiązywania problemu z zestawem równań liniowych lub wektorem własnym Kφ - λBφ = 0 (Analiza modalna i analiza wyboczenia). Jeśli druga macierz B jest spójna (Analiza modalna ze spójną matrycą masy lub wyboczenie), wówczas jest ona przechowywana jako profil (tak jak matryca K). Wszystkie wymagane spójne matryce dla różnych rodzajów analizy są również zapisywane za pomocą metody profilu. Na przykład matryca naprężeniowa dla analizy nieliniowej i wyboczenia oraz macierz dynamiczna K — λB dla metody Sturma, a także analiza harmoniczna.
Metoda skyline jest stosowana do wszystkich typów analiz.
Po wybraniu opcji Auto stosowane są następujące metody:
- Metoda frontalna jest stosowana, jeśli lista przypadków obciążeń nie zawiera analizy wartości własnej. Metoda ta jest używana dla konstrukcji nie zawierającej prętów, jeśli konstrukcja zawiera poddawane naprężeniom płaszczyzny, elementy powłokowe lub elementy objętościowe, i nie zawiera prętów.
- Metoda skyline jest stosowana, jeśli wykonywana jest analiza wartości własnej (analiza modalna i analiza wyboczeń), która różni się od liniowej analizy statycznej, lub jeśli konstrukcja zawiera elementy prętowe.
Uwaga: Użycie solwera 'sparse' oraz solwera iteracyjnego wymaga wyraźnego przypisania w oknie dialogowym Preferencje zadania.
Solwer 'sparse'
- Użycie pamięci: wysokie
- Użycie dysku: średnie
- Prędkość szacunkowa: średnia/wysoka, w zależności od efektywności zmiany kolejności
- Aplikacja: 10 000 - 200 000 równań; wszystkie rodzaje analizy, z wyjątkiem analizy modalnej uwzględniającej siły statyczne
- Dodatkowe uwagi: Solwery 'sparse' (SPDS) są zalecane dla dużych modeli 3D rozwiązywanych metodą elementów skończonych, takich jak wielokondygnacyjne budynki, konstrukcje powłokowe oraz konstrukcje objętościowe. Pozwala wykryć nieprawidłowo uwarunkowane konstrukcje, ale nie prowadzi do uzyskiwania liczby węzłów i stopni swobody dla równań, przy których występują problemy z obliczeniami. Jest to szczególnie zalecane dla nieprawidłowo uwarunkowanych konstrukcjach w razie braku zbieżności metod iteracyjnych.
Solwery SPDS są efektywną metodą obliczeń działającą na podstawie faktoryzacji macierzy K = L * U o znacznie mniejszej liczbie niezerowych elementów macierzy niż frontal i skyline (krzywa Gaussa). Solwery SPDS są używane do rozwiązywania problemów z wartością własną Kφ - λBφ = 0, jak również liniowych lub uliniowionych zestawów równań.
Podejście 'sparse' wykonuje obliczenia konstrukcja po konstrukcji (nad-element) z głębokim wielopoziomowym zagnieżdżeniem krok-po-kroku. Podpodział konstrukcji źródłowej konstrukcja po konstrukcji jest wykonywany automatycznie. Metoda włożonych przekrojów (NDM) [3] jest używana do zmiany kolejności numerów równań.
SparseM jest multifrontalnym solwerem, stosowanym wraz z zagnieżdżoną metodą włożonych przekrojów (NDM) i algorytmem minimalnego stopnia (MDA)3 (patrz również: Parametry solwera iteracyjnego SparseM).
Standardowo, rozmiar górnej trójkątnej macierzy U (liczba niezerowych elementów macierzy) uzyskany metodą SPDS jest 2-15 razy mniejszy niż rozmiar macierzy uzyskanej za pomocą metod frontalnej lub skyline. Dlatego faktoryzacja macierzy będzie 2-15 razy szybsza. Efektywność przy nieliniowych problemach jest nadal wysoka, co wymaga wielokrotnego zastosowania procedury faktoryzacji.
Wydajność techniki SPDS przy rozwiązywaniu problemów z wartością własną wynika nie tylko z szybkiej faktoryzacji macierzy, ale również z szybkiego rozwiązywania obliczeń L * U * x = b oraz obliczeń macierz-wektor B * x. Te procedury są powtarzane wiele razy podczas rozwiązywania problemów z wartością własną. Pierwsze wymaganie jest spełnione w związku ze zmniejszeniem liczby niezerowych elementów w macierzy sfaktoryzowanej w porównaniu z metodą skyline. Implementacja szybkiej procedury obliczania wyniku macierz-wektor jest nadal ważne dla spójnej macierzy B (Analiza modalna ze spójną macierzą masy lub wyboczenie). Szybsze obliczanie B*x jest wykonywane metodą kompaktowego formatu. W pamięci RAM przechowywane są tylko niezerowe wartości macierzy B.
Odpowiednie struktury danych są opracowane w taki sposób, aby umożliwić szybkie obliczenia wyników macierz-wektor. Jeśli rozmiar problemu nie pozwala na alokację struktur danych w kompaktowym formacie, wówczas automatycznie włączana jest procedura element po elemencie. Umożliwia to uniknięcie przechowywania dużej macierzy B na dysku i ignoruje operacje wejścia/wyjścia podczas obliczeń B * x. Zapewnia to istotne przyspieszenie obliczenia dla dużych problemów w porównaniu do metody skyline.
Solwery 'sparse' są dobrą alternatywą dla metod iteracyjnych, jeśli są one źle uwarunkowane.
Solwery iteracyjne
Patrz: Parametry solwera iteracyjnego - informacje ogólne
Iteracyjny ICCF
- Użycie pamięci: wysokie
- Użycie dysku: brak
- Prędkość szacunkowa: szybki (dla dobrze uwarunkowanych problemów)
- Aplikacja: 15 000 - 1 000 000 i więcej równań; Liniowa statyka, analiza modalna, wyboczenia
- Ograniczenia dostępnych analiz: Nie dotyczy
- Dodatkowe uwagi: ICCF jest zalecany dla dużych problemów z małą liczbą po prawej stronie. Poprawność ograniczeń konstrukcji nie jest sprawdzana. Dla nieprawidłowo uwarunkowanych problemów zbieżność jest jednak powolna.
Przekątna iteracyjna
- Użycie pamięci: minimalne
- Użycie dysku: minimalne
- Prędkość szacunkowa: niska
- Aplikacja: 15 000 - 1 000 000 i więcej równań; statyka liniowa, analiza modalna, wyboczenia
- Ograniczenia dostępnych analiz: Nie dotyczy
- Dodatkowe uwagi: przekątna iteracyjna jest zalecana dla dużych problemów z małą liczbą po prawej stronie. Poprawność ograniczeń konstrukcji nie jest sprawdzana. Dla nieprawidłowo uwarunkowanych problemów zbieżność jest jednak powolna.
Iteracyjna metoda Gauss-Cholesky
- Użycie pamięci: minimalne
- Użycie dysku: minimalne
- Prędkość szacunkowa: niska
- Aplikacja: 15 000 - 1 000 000 i więcej równań; statyka liniowa, analiza modalna, wyboczenia
- Ograniczenia dostępnych analiz: Nie dotyczy
- Dodatkowe uwagi: Iteracyjna metoda Gauss-Cholesky jest zalecana dla dużych problemów z małą liczbą po prawej stronie, gdy ilość pamięci RAM jest niewystarczająca dla metody ICCF. Poprawność ograniczeń struktury nie jest sprawdzana. Weryfikacja każdego elementu matrycy jest wykonywana za pomocą procedury oszacowania Vinget 6,7 . Dla nieprawidłowo uwarunkowanych problemów zbieżność jest jednak powolna.
Iteracyjna wielopoziomowa metoda ICCF
- Użycie pamięci: wysokie
- Użycie dysku: minimalne
- Prędkość szacunkowa: szybka dla dobrze uwarunkowanych problemów
- Aplikacja: 15 000 - 1 000 000 i więcej równań; statyka liniowa, analiza modalna, wyboczenia
- Ograniczenia dostępnych analiz: dostępne typy konstrukcji: 3D (pręty, powłoki, bryły i wszystkie elementy skończone), ramy 2D
- Dodatkowe uwagi: Iteracyjna metoda wielopoziomowa ICCF jest zalecana w przypadku dużych problemów. Przeważnie wykazuje szybszą zbieżność w porównaniu do metody iteracyjnej ICCF. W niektórych przypadkach wykazuje jest mniej stabilną zbieżność. Poprawność ograniczeń konstrukcji nie jest sprawdzana.
Iteracyjna wielopoziomowa przekątna
- Użycie pamięci: minimalne
- Użycie dysku: minimalne
- Prędkość szacunkowa: niska
- Aplikacja: 15 000 - 1 000 000 i więcej równań; statyka liniowa, analiza modalna, wyboczenia
- Ograniczenia dostępnych analiz: dostępnych typów struktury: 3D (pręty, powłoki,, bryły i wszystkie elementy skończone), ramy 2D
- Dodatkowe uwagi: Ta metoda jest znacząco wolniejsza niż iteracyjna metoda wielopoziomowa ICCF. Jednakże, wymaga znacznie mniej pamięci RAM. Metoda wygładzania 2 zazwyczaj wymaga mniej iteracji w porównaniu do iteracyjnej wielopoziomowej metody ICCF. Poprawność ograniczeń konstrukcji nie jest sprawdzana. Weryfikacja każdego elementu matrycy jest wykonywana za pomocą procedury oszacowania Vinget 6,7.
Iteracyjna metoda wielopoziomowa Gauss-Cholesky
- Użycie pamięci: minimalne
- Użycie dysku: minimalne
- Prędkość szacunkowa: średnia (dla dobrze uwarunkowanych problemów)
- Aplikacja: 15 000 - 1 000 000 i więcej równań; statyka liniowa, analiza modalna, wyboczenia
- Ograniczenia dostępnych analiz: dostępnych typów struktury: 3D (pręty, powłoki,, bryły i wszystkie elementy skończone), ramy 2D
- Dodatkowe uwagi: Ta metoda jest znacząco wolniejsza niż iteracyjna metoda wielopoziomowa ICCF. Jednakże, wymaga znacznie mniej pamięci RAM. Metoda wygładzania 2 zazwyczaj wymaga mniej iteracji w porównaniu do iteracyjnej wielopoziomowej metody ICCF. Poprawność ograniczeń konstrukcji nie jest sprawdzana. Weryfikacja każdego elementu matrycy jest wykonywana za pomocą procedury oszacowania Vinget 6,7 .
Odnośniki
- Duff I.S., Reid J.K. Wielofrontalne rozwiązanie nieskończonych symetrycznych rzadkich równań liniowych. ACM Trans. Math. Oprogramowanie, 1983, 9, N3, p.633-641.
- B.Irons, Frontalne rozwiązanie programowe analizy metodą elementów skończonych, Int. j. Numer. Methods Engrg. 2 (1970) 5-32.
- George., Liu J., Komputerowe rozwiązanie dużych dodatnich układów skończonych, 1981.
- Pissanetzky S. Technologia rzadkich macierzy, 1984.
- Hughes T.R.J., Ferencz R.M., Raefsky A.M. Metoda elementów skończonych. DLEARN - Program analizy liniowej statycznej i dynamicznej metodą elementów skończonych.
- Hughes T.J.R., Ferencz M. Domyślne rozwiązanie dla dużych problemów styku i uderzeń za pomocą wstępnie uwarunkowanego solwera iteracyjnego EBE, IMPACT 87 Int. Conference on Effects of Fast Transient Loading in the Context of Structural Mechanics, Lausanne, Switzerland, August 26-27, 1987.
- Hughes T.J.R., R.M.Ferencz, i j.O.Hallquist. Large-scale vectorized implicit calculations in solid mechanics on a CRAY X-MP/48 utilizing EBE preconditioned conjugate gradients, Comput. Meths. Appl. Mech. Engrg, 61.