Użyj powłoki w celu utworzenia uproszczonej reprezentacji pojedynczej części zespołu, aby poprawić pojemność i wydajność potomnych zespołów i aplikacji. Powłoka korzysta z narzędzia pochodnego komponentu w tle, w celu utworzenia pojedynczej części z zespołu. Powłoka może skorzystać z istniejącego Widoku projektu lub reprezentacji Poziomu szczegółu, aby uzyskać maksymalną efektywność. Przeliczane są tylko widoczne komponenty.
Część powłoki używa mechanizmu pochodnego komponentu do tworzenia uproszczonego pliku części z zespołu. Polecenie powłoki zapewnia dodatkowe korzyści, takie jak usuwanie komponentów na podstawie reguły i zamykania otworów. Powłoka powierzchni złożonej (ustawienie domyślne) tworzy najmniejszy plik na dysku i wykonuje obliczenia szybciej niż powłoka bryły. Powierzchnia złożona zużywa mniej pamięci i zapewnia lepszą wydajność w zespołach.
Powłoka powierzchni złożonej zachowuje wszystkie oryginalne wyglądy komponentów i może zachować inne cechy wizualne, takie jak grafika gwintu. Wszystkie części powłoki przechowują właściwości masy pierwotnego zespołu, jeśli zostały one obliczone przed utworzeniem powłoki.
Powierzchniowa część złożona nie uczestniczy w operacjach wykrywania interferencji i kolizji. Unikaj używania części złożonych w widokach przekrojów.
Ze stosowania powłoki wynikają następujące korzyści:
Istnieją trzy procedury, które można wykorzystać do tworzenia części powłoki i użycia jej jako substytutu Poziomu szczegółu w zespole:
Część powłoki jest pochodnym plikiem części. Aby ją edytować, otwórz plik, kliknij prawym przyciskiem myszy zespół w przeglądarce pochodnej części i wybierz opcję Edytuj pochodny zespół. Użyteczną techniką jest modyfikowanie części powłoki po utworzeniu, dopóki zawiera wymaganą ilość szczegółów.