Trzy typy obiektów układu pomagają użytkownikowi w lokalizacji obiektów zależnych od siebie nawzajem: krzywe układu, siatki dwuwymiarowe (2D) oraz trójwymiarowe siatki układu 3D (zwane również siatkami przestrzennymi). Każdy z typów obiektów układu ma zaczepy, do których można dołączać obiekty. We wszystkich za punkty zaczepienia służą węzły. Siatki układu i trójwymiarowe siatki układu 3D mają komórki stanowiące punkty zaczepienia dla zaczepień dla komórek i zaczepień dla kubatur.
Definiując obiekt jako krzywą układu i umieszczając węzły wzdłuż krzywej, można umieszczać obiekty precyzyjnie wzdłuż ścieżki. Krzywe układu są szczególnie przydatne w przypadku umieszczania umywalek wzdłuż ściany lub krokwi wzdłuż dachu.
Siatka układu stanowi rozmieszczenie pomieszczeń prostopadłościennych lub radialnych, zwanych modułami, wykreślanych za pośrednictwem linii prostych lub radialnych. Dwuwymiarowe siatki układu (2D) można stosować, umieszczając obiekty we wzorze siatki. Zaczepianie obiektów do siatek modularnych przydaje się podczas umieszczania słupów na siatce słupów, pojemników na rośliny ozdobne na siatce chodnika czy wzorów płytek na siatce płytek podłogowych.
Siatka układu 3D (zwana również siatką przestrzenną) to trójwymiarowe (3D) rozmieszczenie przestrzeni prostopadłościennych. Trójwymiarowe siatki układu 3D można stosować, umieszczając obiekty na siatce wielopoziomowej. Zmiana rozmiaru siatki układu 3D powoduje również zmianę odstępów między obiektami dołączonymi do tej siatki, oraz może spowodować zmianę rozmiaru i wysokości obiektów dołączonych do tej siatki.