Tworzenie elementów konstrukcyjnych

Elementy konstrukcyjne można tworzyć w częściach lub zespołach.

Elementy konstrukcyjne części i zespołu różnią się w następujący sposób:

Tworzenie płaszczyzn konstrukcyjnych

W części, płaszczyzna konstrukcyjna jest nieskończoną płaszczyzną parametrycznie dołączoną do elementu. W zespole, płaszczyzna konstrukcyjna jest powiązana względem istniejącego komponentu.

  1. Na wstążce kliknij kartę Model 3D panel Elementy konstrukcyjne. Następnie wybierz typ płaszczyzny, na której chcesz utworzyć i wybrać odpowiednią geometrię:
    • Płaszczyzna. Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną przechodzącą przez wybrane obiekty. Wybierz wierzchołki, krawędzie lub powierzchnie, aby zdefiniować płaszczyznę.
    • Odsunięcie od płaszczyzny. Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną równolegle do wybranej powierzchni na określonej odległości. Wybierz powierzchnię płaską i przeciągnij w kierunku odsunięcia. Wprowadź wartość w oknie edycyjnym, aby określić odległość odsunięcia.
    • Równoległa do płaszczyzny przechodząca przez punkt. Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną równolegle do wybranego punktu lub powierzchni przechodzącej przez punkt. W dowolnej kolejności wybierz powierzchnię płaską lub płaszczyznę konstrukcyjną i dowolny punkt. Układ współrzędnych płaszczyzny konstrukcyjnej pochodzi z wybieranej płaszczyzny.
    • Płaszczyzna symetrii między dwoma płaszczyznami. Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną pomiędzy dwoma powierzchniami płaskimi lub płaszczyznami. Wybierz dwie równoległe powierzchnie płaskie lub płaszczyzny konstrukcyjne. Nowa płaszczyzna konstrukcyjna jest zorientowana względem układu współrzędnych i jest tak samo zorientowana jak pierwsza wybrana płaszczyzna (mają takie same normalne).
    • Płaszczyzna symetrii torusa. Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną przez środek, płaszczyznę symetrii lub torus. Wybierz torusa.
    • Kąt do płaszczyzny wokół krawędzi. Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną pod kątem 90 stopni do powierzchni części lub płaszczyzny. Wybierz powierzchnię części lub płaszczyznę i dowolną krawędź lub linię równoległą do powierzchni. Podaj żądany kąt w oknie edycji.
    • Trzy punkty. Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną przez trzy punkty końcowe, punkty środkowe, przecięcia lub punkty konstrukcyjne. Wybierz dowolne trzy punkty końcowe, punkty środkowe, punkty przecięcia lub punkty konstrukcyjne. Dodatnia oś X jest kierunkiem dla pierwszego i drugiego punktu. Dodatnia oś Y jest prostopadła do dodatniej osi X przechodząca przez trzeci punkt.
    • Dwie współpłaszczyznowe krawędzie. Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną poprzez dwie współpłaszczyznowe osie, krawędzie lub linie konstrukcyjne. Wybierz dwie współpłaszczyznowe osie, krawędzie lub linie konstrukcyjne. Dodatni kierunek osi X wyznacza pierwsza wskazana krawędź.
    • Styczna do powierzchni przechodząca przez krawędź. Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną poprzez krawędź i styczną do powierzchni zakrzywionej. Wybierz zakrzywioną powierzchnię i krawędź liniową w dowolnej kolejności. Oś X definiowana jest przez linię styczności do powierzchni. Dodatni kierunek osi Y definiowany jest od osi X do krawędzi.
    • Styczna do powierzchni przechodząca przez punkt. (Tylko pliki części). Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną poprzez punkt końcowy, punkt środkowy lub punkt konstrukcyjny i styczną do powierzchni zakrzywionej. Wybierz zakrzywioną powierzchnię oraz punkt końcowy, punkt środkowy lub punkt konstrukcyjny. Oś X definiowana jest przez linię styczności do powierzchni. Dodatni kierunek osi Y definiowany jest od osi X do punktu.
    • Styczna do powierzchni równoległa do płaszczyzny. Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną styczną do powierzchni zakrzywionej i równoległą do płaszczyzny. Wybierz zakrzywioną powierzchnię i powierzchnię płaską lub płaszczyznę konstrukcyjną w dowolnej kolejności. Układ współrzędnych nowej płaszczyzny konstrukcyjnej pochodzi z wybieranej płaszczyzny. Metoda ta może być również użyta do tworzenia płaszczyzny konstrukcyjnej stycznej do płaszczyzny lub powierzchni prostopadłej do płaszczyzny.
    • Normalna do osi przechodząca przez punkt. Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną prostopadłą do krawędzi lub osi konstrukcyjnej przez punkt końcowy, punkt środkowy lub punkt konstrukcyjny. Wybierz krawędź liniową lub oś i punkt w dowolnej kolejności. Dodatni kierunek osi X definiowany jest od przecięcia powierzchni z osią do punktu. Określ dodatni kierunek osi Y.
    • Normalna do krzywej w punkcie. (Tylko pliki części). Tworzy płaszczyznę konstrukcyjną prostopadłą do krzywej i przechodzącą przez wierzchołek, punkt środkowy krawędzi, punkt szkicu lub punkt konstrukcyjny. Wybierz krawędź nieliniową lub krzywą szkicu (łuk, okrąg, elipsę lub splajn) i wierzchołek, punkt środkowy krawędzi, punkt szkicu lub punkt konstrukcyjny na krzywej. Nowa płaszczyzna konstrukcyjna jest prostopadła do krzywej i przechodzi przez punkt.
  2. Jeśli ma to zastosowanie, kliknij znacznik w okienku edycyjnym, aby zaakceptować podgląd i utworzyć płaszczyznę.

Tworzenie płaszczyzny konstrukcyjnej przechodzącej przez oś

  1. W pliku części wybierz płaszczyznę konstrukcyjną lub w pliku zespołu kliknij kartę Model 3D panel Elementy konstrukcyjne Płaszczyzna
  2. Wybierz PŁASZCZYZNA i LINIA.
    Uwaga: Porządek wybierania nie ma znaczenia. PŁASZCZYZNA i LINIA muszą być do siebie równoległe.

    PŁASZCZYZNA może być:

    • Powierzchnią płaską w oknie graficznym
    • Płaszczyzną konstrukcyjną w oknie graficznym lub przeglądarce
    • Szkicem w przeglądarce

    LINIA może być:

    • Krawędzią liniową w oknie graficznym
    • Osią konstrukcyjną w oknie graficznym lub przeglądarce
    • Linią szkicu 2D w oknie graficznym
    • Linią szkicu 3D w oknie graficznym
  3. Wpisz kąt w oknie dialogowym Kąt. Jeśli kąt zmieni się, podgląd zostanie automatycznie uaktualniony.
  4. Kliknij znacznik w oknie dialogowym Kąt lub naciśnij Enter.

Tworzenie osi konstrukcyjnych

Tworzenie punktów konstrukcyjnych

  1. Na wstążce kliknij kartę Model 3D panel Elementy konstrukcyjne. Następnie wybierz typ punktu, który chcesz utworzyć, i kliknij lub wybierz odpowiednią geometrię.
    • Punkt. Tworzy punkt konstrukcyjny parametrycznie dołączony do innych obiektów. Aby utworzyć punkt konstrukcyjny, wybierz wierzchołki modelu, punkty przecięcia krawędzi i osi lub punkty przecięcia trzech nierównoległych powierzchni czy płaszczyzn. Wewnętrzne elementy konstrukcyjne w zespole są niedostępne, a punktów środkowych nie można wybrać.
    • Na wierzchołku, w punkcie szkicu lub punkcie środkowym. Tworzy punkt konstrukcyjny w punkcie szkicu 2D lub 3D, wierzchołku albo punkcie końcowym lub środkowym linii lub krawędzi liniowej. Wybierz punkt szkicu 2D lub 3D, wierzchołek, punkt końcowy lub środkowy linii, lub krawędź liniową.
    • Przecięcie trzech płaszczyzn. Tworzy punkt konstrukcyjny na przecięciu trzech płaszczyzn konstrukcyjnych lub powierzchni płaskich. Wybierz trzy płaszczyzny konstrukcyjne lub powierzchnie płaskie.
    • Przecięcie dwóch linii. Tworzy punkt konstrukcyjny na przecięciu dwóch linii Wybierz dowolne dwie linie, w tym krawędzie liniowe, linie w szkicu 2D lub 3D oraz osie konstrukcyjne.
    • Przecięcie płaszczyzny/powierzchni i linii. (Tylko pliki części). Tworzy punkt konstrukcyjny na przecięciu powierzchni płaskiej lub płaszczyzny konstrukcyjnej i osi konstrukcyjnej lub linii. Wybierz płaską powierzchnię lub płaszczyznę konstrukcyjną i oś konstrukcyjną lub linię. Można też wybrać powierzchnię i linię szkicu, prostą krawędź lub oś konstrukcyjną.
    • Punkt środkowy pętli krawędzi. (Tylko pliki części). Tworzy punkt konstrukcyjny na dowolnej pętli zamkniętej, kiedy aktywna jest opcja Wybór pętli. Najpierw kliknij prawym przyciskiem myszy i z wyskakującego menu kontekstowego wybierz opcję Wybór pętli. Następnie wybierz jedną krawędź zamkniętej pętli krawędzi.
    • Punkt środkowy torusa. Tworzy punkt konstrukcyjny przez środek lub płaszczyznę symetrii torusa. Wybierz torusa.
    • Punkt środkowy sfery. Tworzy punkt konstrukcyjny w środku sfery. Wybierz sferę.

Tworzenie unieruchomionych punktów konstrukcyjnych w pliku części

Aby utworzyć unieruchomiony punkt konstrukcyjny, należy określić współrzędne X, Y i Z punktu. Punkt pozostanie na swoim miejscu niezależnie od zmian w geometrii modelu. Element konstrukcyjny utworzony w międzyczasie nie jest dostępny dla nieruchomych punktów konstrukcyjnych.

  1. Na wstążce kliknij kartę Model 3D panel Elementy konstrukcyjne Nieruchomy punkt .
  2. Wskaż punkt konstrukcyjny, punkt środkowy lub wierzchołek.

    Symbol kursora w postaci pinezki wskazuje, że zaznaczenie jest unieruchomione, a narzędzie Obróć/przesuń 3D jest wyświetlane z osiami układu ustawionymi zgodnie z głównymi osiami części.

  3. Kliknij lub przeciągnij oś lub środek narzędzia, a następnie wpisz wartości w oknie dialogowym Obróć/przesuń 3D i kliknij przycisk Zastosuj. Powtarzaj te czynności, aż współrzędne X, Y i Z zostaną zdefiniowane.
    Uwaga: Można unieruchomić stowarzyszony punkt konstrukcyjny, a następnie zdefiniować go jako swobodny, jeśli punkt nie jest przesuwany. Jeśli punkt ten zostanie przesunięty za pomocą układu, nie można go z powrotem zmienić w stowarzyszony punkt konstrukcyjny.

Tworzenie nieruchomego punktu konstrukcyjnego w zespole

  1. Na wstążce kliknij kartę Model 3D panel Elementy konstrukcyjne Punkt .
  2. Kliknij geometrię, aby umieścić punkt konstrukcyjny.
  3. W przeglądarce kliknij prawym przyciskiem myszy symbol punktu konstrukcyjnego i wybierz opcję Nieruchomy.