W metodzie modelowania szkieletowego wszystkie znane współczynniki można umieścić w pliku szkieletu. Następnie można użyć ich jako podstawy dla większości podzespołów i części wchodzących w skład zespołu.
Metody modelowania szkieletowego można użyć niezależnie od tego, czy pracuje się w trybie Express czy pełnym podczas pracy na danym zespole.
Plik szkieletu może zawierać dowolny typ elementu w dowolnej kombinacji. Poniżej przedstawiono typowe informacje utworzone w pliku szkieletu:
- Szkice definiują pojęcie produktu końcowego lub są używane jako układ różnych obszarów zespołu.
- Geometria konstrukcyjna definiuje ważne punkty połączenia, kierunki osi i płaszczyzny konstrukcyjne, które definiują poziomy zespołu.
- Parametry definiują ważne wartości rozmiaru części, kątów umieszczenia i innych znanych wartości dla projektu.
- Bryły definiują objętości dla końcowego zespołu jako pojedynczej części lub w celu definiowania obszarów podrzędnych projektu.
Zalety
- Proste tworzenie zespołu lub komponentu.
- Łatwe modyfikowanie projektu.
- Odniesienia do wspólnych połączeń lub krytycznych miejsc z jednego pliku.
- Można pracować w trybie Express i używać modelowania szkieletowego. Ta metoda jest szczególnie przydatna w przypadku dużych modeli zespołów.
Wady
- Nieco większa objętość danych.
- Dodatkowe tworzenie szkiców szkieletu.
Polecenia programu Inventor, które są zwykle używane w modelowaniu szkieletowym
- Bloki szkicu
- Wiązania szkicu
- Utwórz część
- Utwórz komponenty
- Pochodne
- Adaptacyjność