Modelowanie zespołów często łączy strategie konstrukcji z dołu do góry i z góry do dołu. Niektóre wymagania są znane i wykorzystywane są niektóre standardowe komponenty, ale nowy projekt musi spełniać też określone wymagania. Ta łączona strategia odnosi się do tzw. wypośrodkowanego sposobu projektowania.
Rozpocznij od podania kryteriów projektu i utworzenia komponentów, które je spełniają. Projektanci układają listę znanych parametrów i tworzą układ inżynieryjny. Układ może być projektem ewoluującym w trakcie procesu projektowania, jak przedstawiono na poniższym obrazku.
Układ może być również projektem 3D utworzonym z pojedynczego pliku części wielobryłowej, jak przedstawiono na poniższym obrazku. Metoda ta wykorzystuje polecenia modelowania części 3D w celu utworzenia jednolitego projektu kontrolowanego przez pojedynczą część.
Układ może zawierać takie elementy koncepcyjne jak ściany i podłoga, gdzie będzie umieszczony zespół i elementy maszynowe, które łączą się z projektowanym zespołem i inne stałe dane. Inne dane, takie jak charakterystyka mechanizmu, mogą być też umieszczane na arkuszu. Tworzone są szkice w plikach części, a następnie umieszczane są w pliku zespołu. Szkice te są zamieniane w elementy, zgodnie z kolejnymi etapami projektowania.
Projektowane komponenty są przeważnie charakterystyczne dla danego zespołu, ale można umieszczać też elementy znormalizowane, takie jak sworznie, śruby, łożyska i inne. Zmiana jednej części może powodować zmiany w innych częściach, które są przylegające lub połączone z nią.
Wynikowy zespół jest zbiorem zależnych od siebie części, które są zaprojektowane, aby rozwiązać dane założenia projektu.
Zapisz istniejące części i podzespoły w pliku zespołu, umieszczając komponenty za pomocą więzów zespołu, takich jak zestawiające i równoległe. Jeśli istnieje taka możliwość, komponenty powinny być umieszczane w kolejności, w jakiej będą składane na etapie produkcji.
Jeżeli części komponentów nie są tworzone z dostosowanych elementów w plikach części, to może okazać się, że nie spełniają wymagań stawianych tworzonemu zespołowi. Można umieszczać części dostosowane w zespole i definiować je jako adaptacyjne w kontekście zespołu. Części będą podlegać zmianom geometrii w bieżącym projekcie, kiedy ich elementy zostaną związane z innymi komponentami.
Jeżeli chcesz, aby wszystkie niezwiązane elementy adaptowały się podczas wstawiania za pomocą więzów zespołu, to oznacz podzespół jako dostosowany. Jeżeli część w podzespole jest związana ze stałą geometrią, to jej elementy będą podlegały zmianom w razie potrzeby.
Standardowo projektowanie zespołu zaczyna się od istniejących komponentów, a następne części są tworzone w miarę potrzeb. Po analizie projektu należy wstawić lub utworzyć nieruchomy (bazowy) komponent . Podczas tworzenia zespołu umieść istniejące komponenty lub utwórz nowe bezpośrednio w zespole.
Jeżeli nowe części lub podzespoły mogą być używane w innych zespołach, to należy rozważyć możliwość przypisania im statusu dostosowania. Jeżeli zamierzasz zmieniać kształt lub położenie niektórych elementów, to zaleca się pozostawienie ich jako nie w pełni zwymiarowanych. Taki element może zmieniać swój kształt i wielkość, po związaniu go z innymi komponentami zespołu. Ponieważ zmiany części są zapisywane w pliku części, aby zachować więcej niż jedną wersję danej części, zapisuj części w plikach o różnych nazwach.