Elementy części, powierzchni i zespołów można ustawić w szyku, aby utworzyć szyk otworów lub podcięć, wycięć, szczelin bądź innych symetrycznych układów.
W przypadku części wieloelementowych, można utworzyć szyk z wielu brył. Z korpusu bryłowego można utworzyć szyki liniowe i nieliniowe. W zespołach szyki są przydatne podczas przygotowania konstrukcji spawanej i tworzenia elementów obróbki.
Elementy wybrane do utworzenia szyku nie muszą być identyczne pod względem geometrii ani być połączone. Dodatkowe elementy (narożniki, zaokrąglenia, fazy, usunięcia powierzchni, krawędzie fazy lub powierzchni albo zaokrąglenia krawędzi powierzchni) są ustawiane w szyku tylko, jeśli zostały wybrane ich elementy nadrzędne.
Można ustawić określoną liczbę elementów w wierszach i kolumnach, definiując odstępy pomiędzy nimi i wyłączając poszczególne elementy w szyku. Ścieżka utworzona przez linie, łuki, splajny lub ucięte elipsy, może być otwartą lub zamkniętą pętlą w jednym lub w obu kierunkach.
O ile to możliwe, wiązania i wiązania typu iMates znajdujące się w szyku są zachowywane. Niektóre wiązania nie zostaną zachowane i muszą być ponownie zastosowane.
Wszystkie wystąpienia elementu w szyku są jednym elementem, ale poszczególne wystąpienia są wyświetlane w przeglądarce pod ikoną szyku elementów. Wszystkie wystąpienia nowej bryły w szyku są osobnymi bryłami. W przeglądarce bryły są wyświetlane pod ikoną elementu szyku. Użytkownik może wyłączyć lub przywrócić wszystkie wystąpienia lub jedynie wystąpienia indywidualne.
Elementy konstrukcyjne szyku pomagają w konstruowaniu części na potrzeby modelowania szkieletowego bądź w definiowaniu układu szyku komponentów zespołu. Wykonaj szyk elementów powierzchni, aby utworzyć kilka powierzchni konstrukcyjnych, które zostaną wykorzystane jako powierzchnie zakończenia. Wykonaj szyk powierzchni symetrycznych, aby wykorzystać go w elemencie Zszyj bądź Rzeźba w celu utworzenia bryły.
Procesy robocze umożliwiające użycie szyku elementów konstrukcyjnych i elementów powierzchni:
Chcesz utworzyć kilka osi konstrukcyjnych, gdzie każda odsunięta oś jest osią szyku otworów. Organizacja pracy: Modelujemy pojedyncze wystąpienie otworu i odsuwamy oś, następnie tworzymy szyk otworu i osi za pomocą jednego polecenia. Następnie użyjemy osi konstrukcyjnej aby zdefiniować określone wiązania zespołu.
Utwórz szyk punktów konstrukcyjnych na ścieżce. Organizacja pracy: Modelujemy część zawierającą naszkicowaną ścieżkę i punkt konstrukcyjny na ścieżce. Następnie używamy szyku prostokątnego dla punktu konstrukcyjnego wzdłuż ścieżki. W środowisku zespołu, wiążemy komponent względem oryginalnego punktu konstrukcyjnego. Następnie używamy stowarzyszonego szyku aby wykonać szyk komponentu.
Utwórz lustrzane odbicie wielokrotnych powierzchni konstrukcyjnych, aby zbudować część bryłową. Organizacja pracy: Modelujemy połowę części, wykorzystując powierzchnie konstrukcyjne (wyciągnięcie, wyciągnięcie złożone, zaokrąglenie, itd.) po jednej stronie płaszczyzny lustrzanego odbicia. Następnie za pomocą narzędzia Odbij wykonamy lustrzane odbicie powierzchni konstrukcyjnych względem płaszczyzny odbicia. Następnie można użyć tych powierzchni z elementem Zszycie lub Rzeźbienie, aby zbudować bryłę.
Aby ustawić płaszczyznę odbicia, można wybrać płaszczyznę konstrukcyjną lub płaską płaszczyznę powierzchni bądź powierzchnię konstrukcyjną.
Aby utworzyć szyk złożony z brył, z poszczególnych elementów, których nie można utworzyć szyku, skorzystaj z opcji Wykonaj szyk bryły oraz Połącz. Utwórz szyk bryły z części i wszystkich skojarzonych elementów w formie pojedynczej bryły. Aby utworzyć szyk składający się z kilku brył, skorzystaj z opcji Wykonaj szyk bryły oraz Utwórz nowe bryły.
Wskazówki dotyczące tworzenia szyku z całej bryły
Aby szyk mógł opływać inny element lub nieregularny kształt bądź tworzyć szyk z brakujących zębów, wyłącz wystąpienia elementu w szyku. Nie można wyłączyć oryginalnego elementu bazowego w szyku ani pojedynczych elementów w wystąpieniu szyku. Możesz również włączać i wyłączać widoczność, a dla elementów powierzchni w szyku możesz zmienić stan przezroczystości.
Można użyć jednej z trzech poniższych metod obliczeniowych:
Obliczanie dużych szyków, np. szyków otworów lub szczelin wentylacyjnych może zająć dużo czasu.
Dopasuj Obliczenie szyku, który kończy się na powierzchni modelu, zajmuje więcej czasu, jeśli wystąpienia mają różny kształt. Wystąpienia są wyświetlane w rzeczywistych proporcjach. |
|
Takie samo zakończenie Można przyspieszyć obliczanie szyku, określając, że wszystkie elementy w szyku mają mieć takie samo zakończenie. Przecięcie z płaszczyzną określa wielkość każdego elementu, ale wszystkie są wyświetlane jako identyczne. |
Szyki prostokątne i szyki wzdłuż nieregularnej liniowej ścieżki posiadają trzy opcje ustawiania elementów. Wypróbuj różne opcje, aby określić optymalną orientację.
Aby osiągnąć najlepszy rezultat, należy umieścić pierwszy element w punkcie początkowym ścieżki. Elementy odsunięte od punktu początkowego posiadają zwiększony kąt obrotu.
Można utworzyć szyk z elementów konstrukcyjnych i elementów powierzchni innego szyku. Można utworzyć zagnieżdżony szyk zawierający wszystkie wystąpienia elementów konstrukcyjnych lub elementów powierzchni oryginalnego szyku.
W przypadku zagnieżdżonego szyku można wybrać wszystkie wystąpienia elementów konstrukcyjnych lub elementów powierzchni lub tylko istniejący szyk. Zagnieżdżony szyk zawiera wszystkie wystąpienia oryginalnego szyku, nawet jeżeli ilość wystąpień zostanie zmieniona.
Elementy konstrukcyjne zespołu nie mogą być kształtowane.
Odbijając elementy części, konstrukcji blachowej, powierzchni i zespołu, można szybko tworzyć i obsługiwać złożone elementy symetryczne.
W zespole można odbijać tylko elementy szkicowane. W środowisku części wielobryłowej wybierz korpus bryłowy, do którego ma zostać dołączony element odbity.
Dowolna płaszczyzna konstrukcyjna lub płaska powierzchnia może być użyta jako płaszczyzna symetrii dla lustrzanego odbicia wybranych elementów. Można tworzyć lustrzane odbicie elementów bryły, elementów konstrukcyjnych, elementów powierzchni lub całej bryły. Lustrzane odbicie całej bryły pozwala na odbicie złożonych elementów, takich jak ścianki lub powierzchnie przeciągnięcia w bryle.
Można również tworzyć lustrzane odbicia elementów, kiedy bryła modelu jest w stanie otwartym lub stanie powierzchni.
Gdy tworzysz lustra elementów w zespole, uczestnicy (komponenty zależne od elementu) są automatycznie wybierani w oparciu o ramkę ograniczającą lustrzanego odbicia elementów. W niektórych przypadkach, wynik może wynikać z automatycznego wyboru niż potrzebuje do odbicia lustrzanego kompletnego elementu. Usunięcie zbędnych uczestników może poprawić wyniki.