Ulepszenia dotyczące iLogic

Nowe komponenty iLogic i zarządzanie zachowaniem

Wiele nowych funkcji zespołu iLogic ułatwia pisanie kodu reguły w celu dodawania, modyfikowania i usuwania komponentów i wiązań. Oto kilka przykładów:

• Components.Add: Zapewnia, że komponent istnieje i że ma określone właściwości.
• Components.AddiPart: Tworzy/aktualizuje wystąpienie za pomocą generatora iPart i specyfikacji składnika.
• ThisAssembly.BeginManage i ThisAssembly.EndManage: Pozwalają usunąć komponenty bez specjalnego wywoływania funkcji Components.Delete.

W poniższym przykładzie OptionA jest parametrem True/False w zespole. Jeśli ten parametr ma wartość True, element o nazwie Occ A zostanie dodany lub zaktualizowany. Jeśli ma wartość False, komponent nie zostanie dodany lub zostanie usunięty. iLogic zapewnia, że element Occ A jest obecny wtedy i tylko wtedy, gdy parametr OptionA ma wartość True.

Kiedy jest uruchamiany kod EndManage: Jeśli parametr OptionA ma wartość False i komponent o nazwie Occ A już istnieje w zespole, zostanie automatycznie usunięty.

Zasada jest następująca: Za każdym razem, gdy zostanie uruchomiony blok BeginManage/EndManage, należy wywoływać funkcję, aby dodać tylko te komponenty, które mają zostać dołączone do tego bloku.

Ważne: iLogic korzysta z nazwy komponentu w celu określenia, które komponenty podlegają zarządzaniu, aktualizacji i usuwaniu. Jeśli ręcznie zmienisz nazwę zarządzanego wystąpienia bez aktualizacji zarządzającej reguły iLogic, iLogic przestanie zarządzać nim i utworzy nowe wystąpienie zastępujące te, którego nazwa została zmieniona.

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących funkcji obsługiwanych w iLogic, zobacz temat Interfejs API iLogic — odniesienie.

Nowa geometria z jednostkami dokumentu

Dostępne są nowe funkcje, które używają jednostek dokumentu zamiast jednostek bazy danych dla wartości współrzędnych i obiektów reprezentujących Punkty, Wektory i Macierze. Obiekty te mogą służyć do określenia położenia i orientacji komponentów utworzonych przez Components.Add i pokrewne funkcje. Użyj ThisDoc.Geometry.Point() lub podobnej funkcji do utworzenia obiektów.

Uwaga: Właściwość InDatabaseUnits może służyć do pobrania odpowiedniego obiektu w jednostkach bazy danych. Jest to wymagane podczas korzystania z funkcji interfejsu API programu Inventor.

Nowe funkcje dodawania wiązań zespołu iLogic

Nowe funkcje iLogic Zależności (dodaj) umożliwiają tworzenie zespołu iLogic, którego wystąpienia i wiązania są generowane na podstawie reguły. Reguła spowoduje ponowne wygenerowanie lub zaktualizowanie zawartości, jeśli zmieni się którakolwiek z istotnych wartości parametrów.

Poniżej przedstawiono listę nowych funkcji:

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat Interfejs API iLogic — odniesienie.

Nowe polecenia Przechwyć bieżący stan

Polecenie Przechwyć bieżący stan zostało udoskonalone w celu obsługi następujących funkcji:

• Przechwyć bieżący stan (Components.Add) Przechwytuje stan wybranych komponentów za pomocą funkcji Components.Add. Ignoruje powiązane wiązania.
• Przechwyć bieżący stan (Components Constraints.Add) Przechwytuje stanu wybranych komponentów i powiązanych wiązań za pomocą funkcji Components.Add.
• Przechwyć bieżący stan (Constraints.Add) Przechwytuje stan wybranych wiązań za pomocą funkcji Constraints.Add. Dostępne tylko wtedy, gdy plik zawiera wiązanie.
• Przechwyć bieżący stan (Patterns.Add) Przechwytuje stan wybranego szyku. Dostępne, gdy plik zawiera szyk zespołu.

Nowe polecenia Przechwyć bieżący stan są dostępne przez kliknięcie prawym przyciskiem myszy na co najmniej jednym pliku w Edytorze reguł na karcie Model.	Oto przykład reguły wygenerowanej na podstawie polecenia Constraints.Add. Po dodaniu do edytora reguł można wprowadzać dowolne zmiany w zawartości bezpośrednio w edytorze reguł.

Można dokonać wielokrotnego wyboru komponentów w drzewie modelu w Edytorze reguł, aby przechwycić stan wielu komponentów jednocześnie. W przypadku przechwytywania wiązań między komponentami zapewnia to, że są one pobierane tylko raz.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat Praca z regułami w rozszerzeniu iLogic

Użycie polecenia Przypisz nazwę w celu zidentyfikowania geometrii wiązań

Istnieje teraz możliwość przypisania nazw powierzchniom i krawędziom, a następnie utworzenia reguły, która dodaje wiązania bezpośrednio do powierzchni lub krawędzi z przypisaną nazwą.

Wskazówka:

Przypisz związanej geometrii nazwę opisową, aby łatwiej było ją zidentyfikować w edytorze reguł.

Aby rozpocząć, przypisz nazwę do płaszczyzny lub krawędzi:

Krok 1 W pliku części kliknij prawym przyciskiem myszy geometrię, która jest lub będzie związana z inną częścią, a następnie wybierz polecenie Przypisz nazwę.	Przypisana nazwa jest wyświetlana na nowej karcie Geometria w przeglądarce iLogic i na geometrii w oknie graficznym (tylko plik części). Wskazówka: Wyświetlanie przypisanej nazwy włącza się i wyłącza się w oknie graficznym za pomocą opcji menu kontekstowego Pokaż/Ukryj etykietę.

Następnie należy utworzyć regułę, która doda wiązania bezpośrednio do powierzchni i krawędzi z przypisanymi nazwami:

Krok 2 W pliku zespołu, w oknie dialogowym Edycja reguły, na karcie Model dokonaj wielokrotnego wyboru nazw części, kliknij prawym przyciskiem myszy, a następnie z menu kontekstowego wybierz pozycję Capture.Current.State (Components Constraints.Add).	Edytor reguł zostanie wypełniony nową regułą. Wiązanie będzie tworzone ponownie za każdym razem, gdy reguła zostanie uruchomiona. Uwaga: Jeśli do geometrii nie przypisano nazwy w pliku części, Edytor reguł tworzy ogólną nazwę geometrii.

Uwaga: Nie istnieje skojarzenie pomiędzy przypisaną nazwą a Edytorem reguł. W przypadku zmiany przypisanej nazwy w pliku części należy ponownie utworzyć regułę lub ręcznie zmienić przypisaną nazwę w Edytorze reguł.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat Praca z regułami w rozszerzeniu iLogic.

Ulepszenia pomocy iLogic dotyczącej funkcji

Pomoc dotycząca argumentów i funkcji iLogic jest obecnie dostępna z poziomu węzła pomocy Interfejs API iLogic — odniesienie. Ta zawartość pomocy jest dostępna wyłącznie w języku angielskim.

Aby uzyskać więcej informacji dotyczących funkcji obsługiwanych w iLogic, zobacz temat Interfejs API iLogic — odniesienie.