Należy utworzyć płaszczyznę przekroju, która może zostać zmodyfikowana i przeniesiona w celu zarchiwizowania wymaganego przekroju poprzecznego.
Obiekty przekroju działają jako płaszczyzny przekroju brył, powierzchni, siatek lub regionów. Gdy tworzenie przekrojów na bieżąco jest włączone i obiekt przekroju jest przesuwany przez model 3D, w czasie rzeczywistym wyświetlane są wewnętrzne szczegóły obiektów 3D, przez które przechodzi płaszczyzna przekroju. Same obiekty 3D nie ulegają zmianie przez wprowadzenie obiektów przekroju.
Obiekty przekroju mają wskaźnik przezroczystej płaszczyzny przekroju działający jako płaszczyzna przekroju. Płaszczyznę można przemieścić przez model 3D składający się z brył 3D, powierzchni lub regionów w celu pobrania innych przekrojów.
Płaszczyzna przekroju zawiera linię przekroju zawierającą właściwości obiektu przekroju. Dzięki utworzeniu wielu obiektów przekroju można przechowywać różne właściwości. Przykładowo za pomocą jednego obiektu przekroju można wyświetlać wzór kreskowania na przecięciu płaszczyzny przekroju, a za pomocą innego wyświetlać określony rodzaj linii obwiedni przeciętego obszaru.
Za pomocą funkcji przekroju na bieżąco można dynamicznie analizować wewnętrzne szczegóły obiektów 3D, przesuwając i dostosowując płaszczyznę przekroju. Funkcja ta zapewnia możliwość ukrywania lub odcinania części modelu znajdującej się po widocznej stronie wskaźnika płaszczyzny przekroju.
Po utworzeniu widoku przekroju można dokładnie wygenerować blok 2D lub 3D z modelu 3D. Te bloki mogą być analizowane lub sprawdzane pod kątem luzów i interferencji. Ponadto mogą one być wymiarowane lub używane jako modele szkieletowe lub ilustracje renderowane w dokumentacji i rysunkach.
Właściwości obiektu przekroju są zmieniane tak samo jak właściwości dowolnego innego obiektu. W przypadku każdego obiektu przekroju można zmienić nazwę, warstwę i rodzaj linii. Ponadto można mienić kolor i stopień przezroczystości wskaźnika płaszczyzny przekroju (płaszczyzna przekroju).