Za pomocą opcji dostępnych na karcie Układ można w stylu etykiety utworzyć komponent tekstowy.
Aby utworzyć nowy komponent tekstowy, na liście Utwórz komponent należy kliknąć przycisk
.
Nazwa komponentu tekstowego.
Nazwa domyślna, na przykład „Tekst.1”, składa się z nazwy komponentu oraz liczby oznaczającej kolejność utworzenia. Jeśli komponent jest zdefiniowany w macierzystym stylu etykiety, jego nazwy nie można zmienić.
Określa, czy komponent tekstowy jest wyświetlany w stylu etykiety.
Określa, czy komponent jest wyświetlany w trybie wskaźnika, trybie etykiety czy w obu trybach. Wyboru trybu dokonuje się na karcie Ogólne w oknie dialogowym Edytor stylów etykiet.
Obiekt odniesienia służący do umieszczania komponentu tekstowego na rysunku. Rolę tego obiektu może pełnić <Element> (tzn. obiekt, do którego jest dodawana etykieta) lub inny istniejący komponent etykiety.
Miejsce w komponencie zakotwiczenia, w którym jest dołączany komponent tekstowy.
Określa, czy komponent stylu etykiety powinien rozciągać się na segmenty zewnętrzne.
Zawartość komponentu tekstowego. Po utworzeniu komponentu domyślnie jest w nim umieszczana treść „Tekst etykiety”.
Kliknięcie kolumny Wartość, a następnie przycisku pozwala na otwarcie okna dialogowego Edytor komponentu tekstowego umożliwiającego tworzenie i edycję treści etykiet.
Określa drukowaną wysokość tekstu etykiety. Wartość musi być większa od zera.
Kąt, pod jakim jest nachylony komponent tekstowy. Należy wprowadzić żądaną wartość dodatnią/ujemną lub kliknąć, aby wybrać kąt na rysunku.
Kierunek obliczania kąta jest zawsze przeciwny do kierunku ruchu wskazówek zegara. Płaszczyzna nachylenia zerowego zależy od rodzaju komponentu zakotwiczenia.
Jeśli komponent tekstowy jest zakotwiczony w elemencie, kierunek zerowy jest ustalany względem następujących ustawień z grupy Odniesienie orientacji znajdującej się na karcie Ogólne:
Jeśli komponent tekstowy jest zakotwiczony przy... |
kąt zerowy jest mierzony... |
---|---|
innego komponentu tekstowego, blokowego lub znacznikowego |
wzdłuż kąta zerowego komponentu |
linii lub strzałki wierzchołka |
wzdłuż odcinka łączącego punkt początkowy i końcowy linii |
Określa położenie komponentu tekstowego zaczepionego w punkcie zakotwiczenia. Lokalizacja punktów Dołączenie jest wyznaczana na podstawie położenia prostokąta zawierającego cały tekst. Rozmiar prostokąta uwzględnia wartość Odstęp ustawianą w kategorii Ramka. Przykładowe rozmieszczenie punktów dołączenia pokazano na ilustracji poniżej:
Odległość odsunięcia między punktem dołączenia a punktem zakotwiczenia mierzona wzdłuż osi X (kierunku kąta zerowego).
Kierunek X jest wyznaczany przez obiekt, przy którym zakotwiczony jest komponent tekstowy. Jeśli komponent tekstowy jest zakotwiczony w punkcie wstawiania etykiety, kierunek X jest ustalany względem następujących ustawień z grupy Odniesienie orientacji znajdującej się na karcie Ogólne:
Odległość odsunięcia między punktem dołączenia a punktem zakotwiczenia wzdłuż osi Y, która jest odchylona od kierunku X o 90 stopni odwrotnie do ruchu wskazówek zegara.
Określa, czy w stylach etykiet łuków tekst biegnie po łuku.
Określa, czy ramka jest widoczna.
Określa kształt ramki.
Promień narożników jest obliczany przez zsumowanie wartości odsunięcia z połową wysokości całego tekstu (z uwzględnieniem wszelkich znaków malejących oraz indeksów dolnych i górnych).
Odległość między ramką a tekstem. Odstęp jest stosowany nawet w przypadku, gdy w kategorii Widoczność ramek zaznaczono pozycję Fałsz.
Określa, czy do komponentu będzie stosowana maska o kształcie i rozmiarze obwiedni.