Układ komponentu tekstowego (okno dialogowe Edytor stylów etykiet)

Za pomocą opcji dostępnych na karcie Układ można w stylu etykiety utworzyć komponent tekstowy.

Aby utworzyć nowy komponent tekstowy, na liście Utwórz komponent należy kliknąć przycisk .

Ogólne

Nazwa

Nazwa komponentu tekstowego.

Nazwa domyślna, na przykład „Tekst.1”, składa się z nazwy komponentu oraz liczby oznaczającej kolejność utworzenia. Jeśli komponent jest zdefiniowany w macierzystym stylu etykiety, jego nazwy nie można zmienić.

Widoczność

Określa, czy komponent tekstowy jest wyświetlany w stylu etykiety.

Używany w

Określa, czy komponent jest wyświetlany w trybie wskaźnika, trybie etykiety czy w obu trybach. Wyboru trybu dokonuje się na karcie Ogólne w oknie dialogowym Edytor stylów etykiet.

  • Tryb etykiety: komponent tekstowy jest wyświetlany w przypadku, gdy w ustawieniach właściwości Tryb wyświetlania zaznaczono wartość Etykieta.
  • Tryb oznaczenia: komponent tekstowy jest wyświetlany w przypadku, gdy w ustawieniach właściwości Tryb wyświetlania zaznaczono wartość Oznaczenie.
  • Tryby etykiety i oznaczenia: komponent tekstowy jest wyświetlany niezależnie od wybranego ustawienia trybu wyświetlania.
Uwaga: Jeśli styl etykiety nie pozwala na używanie tabel w etykiecie, formant jest niedostępny.
Komponent zakotwiczenia

Obiekt odniesienia służący do umieszczania komponentu tekstowego na rysunku. Rolę tego obiektu może pełnić <Element> (tzn. obiekt, do którego jest dodawana etykieta) lub inny istniejący komponent etykiety.

Punkt zakotwiczenia

Miejsce w komponencie zakotwiczenia, w którym jest dołączany komponent tekstowy.

  • Gdy rolę Komponentu zakotwiczenia pełni <Element>, dostępna jest wyłącznie opcja Położenie etykiety. Jej użycie powoduje umieszczenie punktu zakotwiczenia w miejscu połączenia etykiety z obiektem.
  • Gdy rolę Komponentu zakotwiczenia pełni inny komponent etykiety, na przykład tekst, blok, znacznik, linia czy strzałka kierunku, użytkownik może wybrać spośród punktów zakotwiczenia dostępnych w tych obiektach. Jeśli na przykład komponentem zakotwiczenia jest tekst, do wyboru są punkty widoczne na ilustracji poniżej:
Rozciągnij segmenty zewnętrzne

Określa, czy komponent stylu etykiety powinien rozciągać się na segmenty zewnętrzne.

Uwaga: To ustawienie ma zastosowanie tylko do etykiet linii działki i łuków.
  • Prawda: opatruje etykietą obwiednię zewnętrzną działek, a nie poszczególne segmenty działek. Na przykład, jeśli cztery działki mają wspólną obwiednię zewnętrzną, opcja ta umożliwia oznaczenie etykietą tej wspólnej obwiedni.
  • Fałsz: opatruje etykietami poszczególne segmenty działek.

Tekst

Zawartość

Zawartość komponentu tekstowego. Po utworzeniu komponentu domyślnie jest w nim umieszczana treść „Tekst etykiety”.

Kliknięcie kolumny Wartość, a następnie przycisku pozwala na otwarcie okna dialogowego Edytor komponentu tekstowego umożliwiającego tworzenie i edycję treści etykiet.

Wysokość tekstu

Określa drukowaną wysokość tekstu etykiety. Wartość musi być większa od zera.

Kąt obrotu

Kąt, pod jakim jest nachylony komponent tekstowy. Należy wprowadzić żądaną wartość dodatnią/ujemną lub kliknąć, aby wybrać kąt na rysunku.

Kierunek obliczania kąta jest zawsze przeciwny do kierunku ruchu wskazówek zegara. Płaszczyzna nachylenia zerowego zależy od rodzaju komponentu zakotwiczenia.

Jeśli komponent tekstowy jest zakotwiczony w elemencie, kierunek zerowy jest ustalany względem następujących ustawień z grupy Odniesienie orientacji znajdującej się na karcie Ogólne:

  • Obiekt: obliczanie kąta zerowego polega na sprawdzeniu konstrukcji obiektu, a następnie zmierzeniu wartości kąta na odcinku od początku do końca obiektu. Jeśli obiekt jest łukiem, linia kąta zerowego jest do niej styczna.
  • Widok: kąt zerowy jest równy kątowi bazowemu liczonemu w kierunku wschodnim (poziomo, od lewej do prawej) według globalnego układu współrzędnych.
  • Globalny układ współrzędnych: kąt zerowy jest równy kątowi bazowemu liczonemu w kierunku wschodnim (poziomo, od lewej do prawej) według GUW.

Jeśli komponent tekstowy jest zakotwiczony przy...

kąt zerowy jest mierzony...

innego komponentu tekstowego, blokowego lub znacznikowego

wzdłuż kąta zerowego komponentu

linii lub strzałki wierzchołka

wzdłuż odcinka łączącego punkt początkowy i końcowy linii

Dołączenie

Określa położenie komponentu tekstowego zaczepionego w punkcie zakotwiczenia. Lokalizacja punktów Dołączenie jest wyznaczana na podstawie położenia prostokąta zawierającego cały tekst. Rozmiar prostokąta uwzględnia wartość Odstęp ustawianą w kategorii Ramka. Przykładowe rozmieszczenie punktów dołączenia pokazano na ilustracji poniżej:

Odsunięcie X

Odległość odsunięcia między punktem dołączenia a punktem zakotwiczenia mierzona wzdłuż osi X (kierunku kąta zerowego).

Kierunek X jest wyznaczany przez obiekt, przy którym zakotwiczony jest komponent tekstowy. Jeśli komponent tekstowy jest zakotwiczony w punkcie wstawiania etykiety, kierunek X jest ustalany względem następujących ustawień z grupy Odniesienie orientacji znajdującej się na karcie Ogólne:

  • Obiekt: obliczanie kierunku X polega na sprawdzeniu konstrukcji obiektu, a następnie zmierzeniu kierunku kąta na odcinku od początku do końca obiektu. Jeśli obiekt jest łukiem, linia kąta zerowego jest do niej styczna.
  • Widok: kierunek X zawsze biegnie w płaszczyźnie poziomej, od lewej do prawej, niezależnie od obowiązującego lokalnego układu współrzędnych ani kierunku skręcenia DWIDOK.
  • Globalny układ współrzędnych: kierunek X jest równy linii wyznaczającej kąt bazowy liczony w kierunku wschodnim (poziomo, od lewej do prawej) według lokalnego układu współrzędnych.
Odsunięcie Y

Odległość odsunięcia między punktem dołączenia a punktem zakotwiczenia wzdłuż osi Y, która jest odchylona od kierunku X o 90 stopni odwrotnie do ruchu wskazówek zegara.

Zezwalaj na tekst łukowy

Określa, czy w stylach etykiet łuków tekst biegnie po łuku.

Granica

Widoczność

Określa, czy ramka jest widoczna.

Typ

Określa kształt ramki.

  • Prostokątny: Wokół komponentu tekstowego jest rysowany prostokąt.
  • Prostokątny zaokrąglony: Wokół komponentu tekstowego jest rysowany prostokąt z zaokrąglonymi narożnikami.

    Promień narożników jest obliczany przez zsumowanie wartości odsunięcia z połową wysokości całego tekstu (z uwzględnieniem wszelkich znaków malejących oraz indeksów dolnych i górnych).

Odstęp

Odległość między ramką a tekstem. Odstęp jest stosowany nawet w przypadku, gdy w kategorii Widoczność ramek zaznaczono pozycję Fałsz.

Maska tła

Określa, czy do komponentu będzie stosowana maska o kształcie i rozmiarze obwiedni.