Wiązania iMate można definiować i używać w częściach iPart i zespołach iAssembly.
Wiązania iMate , części iPart oraz zespoły iAssembly w połączeniu ułatwiają wstawianie do zespołów i wiązanie wielu składników z generatorów.
Określ połowę pary wiązania części lub zespołu (iMate). To określenie umożliwia komponentowi podczas wstawienia do zespołu połączenie z innym komponentem posiadającym odpowiedni iMate. Można także określić granice połowy pary wiązania, aby ustawić dopuszczalny zakres ruchu.
Generatory części iPart lub zespołu iAssembly definiują elementy w wierszach tabeli lub osadzonym arkuszu kalkulacyjnym. Jeżeli nawet niektóre parametry różnią się dla poszczególnych elementów, to cały czas będą łączyć się ze sobą, używając tej samej pary wiązania iMate.
Wiązanie iMate umieszczone w generatorze części iPart lub zespołu iAssembly może zawierać się we wszystkich elementach wygenerowanych z generatora. Na karcie iMate okna dialogowego Redagowanie można wybrać właściwości wiązania iMate, które mają być zawarte w elementach. Na przykład można wybrać odpowiadającą nazwę i numer porządkowy, a następnie ustalić, czy będą one użyte dla pojedynczych części. Każda wybrana wartość tworzy kolumnę w tabeli.
Jeśli wykluczysz (w przypadku części iPart) lub wykluczysz (w przypadku zespołu iAssembly) wiązanie iMate w generatorze lub składniku, nie zostanie ono utworzone. Wszystkie elementy, w których wiązanie iMate nie jest wyłączone lub wykluczone, będą zawierały je w wygenerowanych plikach.
Jeśli wyłączysz wiązanie iMate w generatorze lub składniku, nie zostanie ono utworzone. Wszystkie składniki, w których wiązanie iMate nie jest wyłączone, będą zawierały je w wygenerowanych plikach.
Jeśli tworzysz część iPart lub zespół iAssembly możesz zmieniać wartości w tabeli generatora, łącznie z wiązaniami iMate. Dla każdego elementu w tabeli można modyfikować następujące pozycje: