Tworzenie części lokalnie daje taki sam wynik, jak wstawianie wcześniej utworzonego pliku części.
Część lub zespół można utworzyć podczas pracy w istniejącym zespole. Tworzenie części lokalnie daje taki sam wynik, jak wstawianie wcześniej utworzonego pliku części. Można szkicować powierzchnię komponentu zespołu (lub płaszczyznę konstrukcyjną zespołu). Elementy szkicu mogą zawierać geometrię od innych komponentów zespołu. Po kliknięciu polecenia Utwórz i wskazaniu powierzchni do szkicowania, uruchamiane jest środowisko tworzenia części. Należy wprowadzić jednoznaczną nazwę dla nowego pliku części. W przeglądarce główny zespół jest niedostępny a nowa część jest aktywna.
Części utworzone lokalnie (w zespole) mogą być:
Wybierz domyślną Strukturę zestawienia komponentów dla komponentu utworzonego lokalnie. Właściwość Struktura zestawienia komponentów definiuje stan komponentu w Zestawieniu komponentów. Struktura zestawienia komponentów zawiera pięć podstawowych opcji: Normalna, Pozorna, Odniesienie, Kupiona oraz Nierozłączna. Możesz zmienić strukturę na Odniesienie na poziomie umieszczenia komponentu.
Możesz utworzyć komponent wirtualny z poziomu okna dialogowego Tworzenie komponentu lokalnego lub Zestawienie komponentów. Komponentem wirtualnym jest taki komponent, który nie wymaga jakiegokolwiek modelowania geometrii oraz nie posiada pliku. Jest odpowiednikiem niestandardowej części na liście części.
Komponenty wirtualne są traktowane i obrabiane, tak jak rzeczywiste, z różnych praktycznych powodów. Posiadają swoją reprezentację w przeglądarce, posiadają właściwości takie jak ilość, Struktura zestawienia komponentów i inne.
Nowa część może być szkicowana na powierzchniach innych komponentów, które zawierają krawędzie lub elementy niezbędne do utworzenia nowej części. Między wybraną powierzchnią i powierzchnią utworzoną za pomocą nowego szkicu zostaje zastosowane wiązanie geometryczne (domyślnie). Jeśli później zajdzie potrzeba przesunięcia części, wiązanie można usunąć.
Możesz także ustawić wiązanie jako adaptacyjne za pomocą opcji z karty Zespół okna dialogowego Opcje aplikacji. Opcja ta umożliwia zmianę wielkości lub położenia części, jeżeli parametry wiązania lub komponenty zostały zmienione.
Podczas tworzenia części można rzutować geometrię z powierzchni innej części. Możesz utworzyć nową część skojarzoną z częścią źródłową. Przed utworzeniem części, w oknie dialogowym Opcje aplikacji, na karcie Zespół, zaznacz pole wyboru przy opcji umożliwiającej rzutowanie geometrii skojarzonej podczas modelowania lokalnego. Standardowo opcja ta jest włączana jednorazowo dla całego procesu tworzenia zespołu.
Część może być tworzona z opcją zakończenia na powierzchni innej części. Użyj w tym celu opcji "Od do" lub "Do" w oknie dialogowym wyciągnięcia. Elementy wyciągnięcia prostego Od Do lub Do innych komponentów zespołu są domyślnie ustawione jako adaptacyjne. W razie potrzeby zmieniają swoją wielkość lub swoje położenie zależnie od zmian innych komponentów.