Nowości: 2023
Często wykorzystuje się te same części w różnych zespołach, łącząc je w taki sam sposób z innymi komponentami. Można zdefiniować wiele części takich jak płyty, obudowy, pręty, kołnierze i określić dla nich standardowy sposób łączenia.
Można utworzyć wiązania iMates już po utworzeniu części. Można je utworzyć automatycznie podczas tworzenia lub edycji elementów otworów lub też można wyciągnąć i obracać elementy mające krawędzie kołowe o zamkniętej pętli. Wiązania iMate można także rozważyć z komponentów związanych w zespole.
Wiązanie iMate przechwytuje jedną połówkę wiązania zespołu i przechowuje definicję iMate razem z plikiem części. Po połączeniu wiązań iMate w zespole wiązania są rozwiązywane automatycznie ( Wyniki iMate ). Pojedyncze wiązania iMate mogą być grupowane w rodzaj złożonego iMate, w którym kilka wiązań jest umieszczanych równocześnie. Po umieszczeniu w zespole dwóch komponentów z odpowiadającymi sobie wiązaniami iMates, informacja o sposobie ich wzajemnego położenia jest rozpoznawana przez te komponenty.
Do dopasowywania wiązań iMate używane są nazwy i właściwości. Procedura dopasowania składa się z dwóch etapów:
Podczas wstawiania komponentu do zespołu, który już zawiera komponent, nazwy znajdujące się wyżej na liście mają wyższy priorytet niż te znajdujące się niżej. Czasami dostępne jest kilka możliwych rozwiązań. W takim przypadku w oknie dialogowym Utwórz iMate lub Właściwości iMate można utworzyć listę dopasowań, aby wskazać jak umieścić komponent.
Priorytet zależy od porządku nazw znajdujących się na liście. Kolejność nazw można zmienić, tak aby nazwa aktualnego wiązania iMate odpowiadała pierwszej nazwie znajdującej się na liście
Zwykle, wiązanie iMate tworzone jest w każdym z komponentów, które będą składane. Podczas tworzenia wiązania iMate, tworzona jest standardowa nazwa zależna od typu wiązania (np. iFlush:1, iAngle:1), chyba że utworzono własną nazwę. Nazwę wiązania iMate można zmienić w dowolnym momencie, klikając prawym klawiszem myszy wiązanie iMate w przeglądarce i wybierając właściwości. Usunięcie nazwy wiązania iMate powoduje przywrócenie mu domyślnej nazwy.
Tworząc nazwę podczas tworzenia wiązania lub zmiany jego nazwy, podaj bardziej znaczącą nazwę, zgodną ze standardem nazewnictwa dla wymiany komponentów. Na przykład aby rozróżnić wiązaną geometrię zmień nazwę wiązania Mate1 na Osie1 i drugie wiązanie Mate2 na Powierzchnia1.
Po wstawieniu komponentu do zespołu i wybraniu opcji „Automatycznie generuj iMate na miejscu” program Inventor dopasowuje wiązania iMate między komponentami, które mają ten sam typ iMate i tę samą wartość odsunięcia lub kąta.
Jeżeli następuje zastąpienie komponentu innym, mającym wiązanie iMate tego samego typu i o takiej samej wartości odsunięcia lub kąta, to zależność wiązania pozostaje bez zmian.
Utwórz listę możliwych dopasowań. W oknie dialogowym Właściwości iMate lub Utwórz iMate użyj strzałek w górę i w dół, aby przesunąć nazwy na liście. W przypadku kilku rozwiązań możliwego dopasowania (w zależności od typu i wartości odsunięcia/kąta) nazwa na górze listy dopasowań ma najwyższy priorytet dopasowywania.
Jeśli nie zostanie znalezione pojedyncze wiązanie iMate o odpowiadającej nazwie, komponent zostanie dołączony do kursora dając możliwość wyboru miejsca wstawienia.
Jeśli dopasowywane jest złożone wiązanie iMate, każde złożone wiązanie iMate musi posiadać taką samą liczbę wiązań składowych.
Jeśli wiązanie iMate o pasującym typie i wartości wiązania, zostanie znalezione, komponenty zostaną powiązane. Nazwa i kolejność nie są brane pod uwagę.
Za pomocą tej metody nie można dopasowywać złożonych wiązań iMate.
Dopasowanie nazw jest dostępne zarówno dla złożonych wiązań iMate jak i pojedynczych wiązań iMate. Dopasowanie dwóch komponentów z wiązaniami wstawiającymi iMate zawsze wymaga wiązań równoległych iMate, aby ustawić powierzchnie. W takim przypadku:
Na przykład Złożenie A musi mieć jako pierwszą pasującą nazwę Złożenie B a Złożenie B musi mieć nazwę Złożenie A, jako pierwszą pasującą nazwę.
W przykładzie Złożenie A i Złożenie B muszą posiadać wiązania wstawiające i równoległe iMate, aby w pełni ustawić położenie komponentów.
Kolejność składników w definicjach złożonego wiązania iMate jest także importowana i powinna być identyczna w każdej z dopasowywanych połówek złożonego wiązania iMate.
Można zdefiniować wiele wiązań iMate w jednej części. Przed ustaleniem ich definicji określ, które wiązania iMate są najważniejsze. Ustal listę dopasowań podczas tworzenia wiązań iMate.
W oknie dialogowym Umieść komponent, można wybrać polecenie Wstaw interaktywnie z iMates lub Automatycznie generuj iMates na miejscu. Program Autodesk Inventor próbuje połączyć wiązania iMate wstawionego komponentu. Jeśli pierwsza nazwa nie pasuje, wszystkie nazwy na liście dopasowań zostaną uwzględnione w kolejności.