Informacje o funkcji reguły zaokrąglenia

Zaokrąglenia regułowe są oparte na liście reguł, które informują element, w jaki sposób definiować krawędzie zaokrąglenia zamiast tworzyć łącza do określonych topologii.

Reguły posiadają wybór źródła elementów (elementów i powierzchni) i identyfikują krawędzie w oparciu o instrukcje interakcji. Na przykład regułą może być: "wszystkie krawędzie stworzone przez element podczas przecinania bryły". Takie krawędzie będą odkrywane w trakcie budowania lub uaktualniania elementu. Rozwiązanie to ma dwie zalety:

• Użycie jednego elementu z zaokrągleniem regułowym jest szybsze i łatwiejsze dla celów identyfikowania wielu krawędzi, które w innym przypadku musiały być wybierane pojedynczo.
• Nawet w przypadku wprowadzania wielu zmian w topologii elementu i bryły reguła ta nadal będzie działać. Zaokrąglenie regułowe w prosty sposób odtwarza się, zapewniając wydajny paradygmat zaokrąglający. Reguły, które nie pasują do odpowiedniej topologii bryły, są pomijane.

Przykład

Przykład: Posiadasz element taki sam, jak na poniższej ilustracji (wyciągnięcie proste płaskiego profilu Do następnej). Krawędzie elementu należy zaokrąglić samodzielnie. Wszystkie krawędzie na przecięciu pomiędzy elementem i cienką ścianą części.

Można stworzyć to zaokrąglenie za pomocą jednego regułowego zaokrąglenia na podświetlonym elemencie za pomocą dwóch reguł: Wolne krawędzie (oznaczająca krawędzie elementu) oraz Względem części (oznaczająca krawędzie przecięcia elementu i części). Każda z reguł wymaga wybrania elementu (maksymalnie dwa elementy) i każda z nich może mieć własny promień.

Poza uproszczoną operacją zaokrąglania występuje duża odporność na nawet ogromne zmiany w topologii bryły docelowej, jak pokazano na obrazku.

Program radzi sobie także z bardzo dużymi zmianami wprowadzonymi do elementu stanowiącego część reguły. Na przykład przedefiniowanie profilu wyciągnięcia prostego przebudowuje zaokrąglenie regułowe bez dalszych interakcji.

Elementy zaokrąglenia regułowego to:

• Zbiór wskazań źródła, który zamiast na określonej topologii oparty jest na strukturze elementów (np. jeden lub więcej elementów, jedna lub więcej powierzchni).
• Reguła mająca na celu identyfikację krawędzi (np. "wszystkie krawędzie stworzone przez element" lub "wszystkie krawędzie stworzone przez przecięcie pomiędzy elementem A i elementem B").
• Może wystąpić również Zbiór wskazań zakresu (na przykład jeśli reguła wymaga posiadania wtórnego zbioru wskazań, to reguła "wszystkie krawędzie stworzone przez przecięcie pomiędzy elementem A - zestawem źródłowym - i elementami B, C i D - zestawem zakresu").
• Opcjonalny zbiór wyłączenia ma na celu ograniczenie krawędzi zidentyfikowanych przez regułę (np. "wszystkie krawędzie stworzone przez element A, wyłączając krawędzie, które należą do określonej powierzchni").
• Opcjonalny filtr wypukłości służący do wynajdowania wyłącznie wklęsłych i wypukłych krawędzi (np. zaokrągleń wklęsłych lub wypukłych). Jest on przydatny w projektowaniu plastycznym i służy do otrzymywania ciągłej ściany w punkcie przecięcia pomiędzy dwoma elementami (np. wszystkie wklęsłe krawędzie stworzone przez przecięcie pomiędzy elementem A i elementem B).

Każda reguła składa się z następujących elementów wejściowych:

Elementy/powierzchnie

Docelowe elementy lub powierzchnie reguły są wybierane w obszarze graficznym lub w przeglądarce (dla elementów). Reguły wykorzystują zbiór wskazań zwany także głównym zbiorem wskazań.

Typ reguł

W zależności od źródłowego zbioru wskazań występują następujące typy reguł:

Zbiór wskazań źródła: elementy
	Biorą pod uwagę podświetlony element w zbiorze wskazań źródła.
Typy reguł:
	Wszystkie krawędzie, wszystkie krawędzie stworzone przez elementy oraz przez przecięcie elementów z bryłą części są zaokrąglane.
	Względem części, tylko krawędzie stworzone przez powierzchnie elementów oraz powierzchnie bryły części są zaokrąglane.
	Względem elementów, tylko krawędzie stworzone przez przecięcie elementów ze zbioru źródłowego i elementów ze zbioru zakresu będą zaokrąglane. Na przykład w przypadku, gdy w zbiorze zakresu są trzy otwory.
	Wolne krawędzie, tylko krawędzie stworzone przez powierzchnie elementów w źródłowym zbiorze wskazań są zaokrąglane.

Zbiór wskazań źródła: powierzchnie
	Biorą pod uwagę podświetloną powierzchnię w zbiorze wskazań źródła.
Typy reguł:
	Wszystkie krawędzie, wszystkie krawędzie stworzone przez wybrane powierzchnie z innymi powierzchniami bryły części są zaokrąglane.
	Względem elementów, tylko krawędzie stworzone ze zbioru źródłowego i zbioru zakresu będą zaokrąglane. Na przykład w przypadku, gdy w zbiorze zakresu są trzy otwory.
	Przypadkowe krawędzie, krawędzie, które tak jak w tym przykładzie kończą się na powierzchniach źródłowych i są równoległe do wybranej osi (z zachowaniem danej tolerancji) oraz mają ten sam kierunek, będą zaokrąglane. Na przykład podanie wskazanej powierzchni w źródle i wyznaczeniu kierunku na podstawie pionowej osi niedaleko kursora spowoduje zaokrąglenie regułowe jak na ilustracji.

Opcje wypukłości

Spośród wszystkich krawędzi wybranych przez dany element regułowy można również dodatkowo wyfiltrować wypukłość. Na przykład wybrać tylko krawędzie wklęsłe, krawędzie wypukłe lub oba rodzaje (ustawienie domyślne).

	Opcja Wszystkie zaokrąglenia wklęsłe: Krawędzie wypukłe. Na przykład w opisanej powyżej regule przypadkowych krawędzi opcja Wszystkie zaokrąglenia wklęsłe filtruje zaokrąglone krawędzie.
	Opcja Wszystkie zaokrąglenia wypukłe: krawędzie wypukłe. Na przykład w opisanej powyżej regule przypadkowych krawędzi opcja Wszystkie zaokrąglenia wypukłe wyfiltruje właśnie te zaokrąglone krawędzie.

Wyłączenie powierzchni

Można wybrać zestaw powierzchni, a krawędzie stworzone przez te powierzchnie będą wykluczone.

Wyłączenie krawędzi

Można wybrać zestaw krawędzi, które nie są dołączone do elementu, aby zwiększyć elastyczność reguł, oraz wykluczyć niektóre krawędzie, które mogłyby powodować awarię elementu kształtującego zaokrąglenie regułowe.