W opcji Kable i wiązki przewodów złącza są wirtualną reprezentacją położenia złącz i przewodów, połączonych ze sobą, aby stworzyć ścieżkę dla przepływu prądu. Złącze jest tworzone z domyślnym rozmiarem, jest odsunięte na określoną odległość od widoku elementu lub jest powiązane z wybraną geometrią. Ustawienia domyślne ustawiane są na karcie Złącza w oknie dialogowym Ustawienia wiązki przewodów.
Po umieszczeniu złącza w zespole wiązki przewodów, jest ono widoczne na rysunku tablicy montażowej tak jak inne obiekty wiązki przewodów. Informacje o złączach są również umieszczane w raportach i przy zapisywaniu danych w formacie XML.
Istnieje więcej niż jedna metoda tworzenia złączy w zespole wiązki przewodów. Zalecanym procesem roboczym jest:
Alternatywnie można:
Poprawna geometria dla wstawianych złącz zawiera zarówno skojarzone, jak i nieskojarzone punkty. Nieskojarzone punkty, to dowolne punkty odsunięte od powierzchni. Skojarzone punkty, to którekolwiek z niżej podanych:
Złącza nie można umieścić na:
Złącza skojarzone z istniejącą geometrią modelu są aktualizowane automatycznie przy każdej zmianie geometrii. Złącza nieskojarzone nie aktualizują się automatycznie.
Inne różnice są widoczne w działaniach jakie mogą zostać podjęte w czasie edycji złącza. Ponieważ skojarzone złącza są tworzone tak jak zwykłe punkty konstrukcyjne, za pomocą menu kontekstowego można unieruchomić te punkty. Można również kliknąć prawym przyciskiem myszy, wybrać Ponownie zdefiniuj element i za pomocą standardowych opcji punktów konstrukcyjnych wybrać nowe położenie dla złącza.
Złącza nieskojarzone są tworzone jako nieruchome punkty konstrukcyjne. W tym wypadku również można użyć opcji Ponownie zdefiniuj element. Narzędzie Obróć/przesuń 3D jest niedostępne, w przeciwieństwie do sytuacji z innymi uziemionymi punktami.
Istnieją dwa rodzaje złącz:
Typ złącza określany jest poprzez ustawienie wartości długości osadzenia dla złącza. Styki łączące mają długość osadzenia równą zero lub ujemną. Wartość długości osadzenia dla złączy pokrywających się jest równa wartości pokrycia przewodów. Dzięki temu zapewnione jest dodanie poprawnej długość dla każdego przewodu połączonego ze złączem.
OznOdw jest używane jako nazwa dla złącza. Domyślne OznOdw to przedrostek SP z kolejnymi numerami, poczynając od 1. Na przykład: SP1, SP2. Każde złącze musi mieć unikalną nazwę.
Każde złącze zawiera dwa sworznie, nazwane 1 i 2, które są widoczne jedynie w przeglądarce. Nie można zmieniać nazwy właściwości dla sworzni złącza podczas tworzenia złącza lub jego wystąpienia. Można dodawać lub zmieniać inne właściwości sworzni złącza przy wystąpieniu złącza.
W przypadku gdy złącze umieszczane jest na istniejącym przewodzie lub segmencie, to przewód lub segment są dzielone i każdy obiekt otrzymuje unikalną nazwę. Standardowo, istniejący identyfikator segmentu lub przewodu jest używany jako podstawa z numerowaniem sekwencyjnym rozpoczynającym się od 1. Na przykład jeśli identyfikator przewodu wynosi 1019, to nowy identyfikator przewodu będzie miał numer 1019_1, 1019_2, 1019_3 i kolejne.
Zachowanie części wirtualnej może być różne w zależności od obiektu wiązki przewodów, do którego jest przypisana.