Nowości: 2024.2
Fakt, że geometria w programie Autodesk Inventor zachowuje się inaczej z powodu zastosowania wiązań często utrudnia pracę nowym użytkownikom, którzy poprzednio używali aplikacji do rysowania 2D.
- Wiązania szkicu 2D i 3D sterują geometrią na szkicach
- Wiązania i połączenia zespołu tworzą zależności pomiędzy komponentami zespołu, które decydują o położeniu i zachowaniu.
W środowisku szkicu programu Autodesk Inventor dostępne są dwa typy wiązań: geometryczne i wymiarowe.
Pasek stanu w dolnej części okna graficznego wskazuje liczbę wymiarów potrzebnych do pełnego związania szkicu. Podczas szkicowania można zastosować wiązania geometryczne lub wymiarowe, aby zmniejszyć tę liczbę do zera i w pełni związać lub ustabilizować geometrię szkicu.
Wiązania geometryczne
Wiązania geometryczne są automatycznie tworzone podczas szkicowania pomiędzy liniami, łukami i innymi geometriami. Wiązania można również stosować ręcznie po zakończeniu tworzenia geometrii szkicu, aby ustabilizować kształt lub położenie szkicu. Wiązania geometryczne umożliwiają edycję szkicu w przewidywalny sposób. Na przykład przeciągnięcie punktu końcowego linii, której wiązanie wymusza prostopadłość do innej linii, nie zmieni prostopadłości.
Wiązania są wywodzone podczas szkicowania nowych geometrii lub modyfikowania geometrii istniejących. Proces wywodzenia umożliwia określenie, które wiązania są dostępne w geometrii, ponieważ kształt i orientacja są zmienne. Podczas wywodzenia widoczny jest symbol wiązania i opcjonalnie kropkowane linie wyrównania.
Utrwalanie wiązań określa, czy rozważane wiązania są zachowywane po utworzeniu geometrii. Jeśli trwanie wiązania zostanie wyłączone, wiązania nie będą tworzone automatycznie. Zmienne ustawienia wywodzenia i trwania mogą mieć wpływ na wynik szkicowania.
Wiązania wymiarowe
Wymiary parametryczne, typ wiązań szkicu, umożliwiają sterowanie rozmiarem i położeniem geometrii. Wymiary są tworzone automatycznie po wprowadzaniu wartości w polach wprowadzania danych podczas tworzenia geometrii lub ręcznie za pomocą polecenia Wymiar ogólny. Wymiary mogą być wyrażone jako stałe numeryczne, jako zmienne w równaniu lub w plikach parametrów.
Edytuj wymiar, aby zmienić rozmiar skojarzonej geometrii. Edycję wymiarów szkicu można wykonać przed lub po utworzeniu części ze szkicu. Jeśli szkic nie został wykorzystany w elemencie, jego wymiary są widoczne i można je edytować. Po wykorzystaniu szkicu przez element, wybierz element w przeglądarce i uaktywnij szkic, aby wykonać edycję.
Jeśli zastosowanie wymiaru spowodowałoby nadmiernie związanie szkicu, można zaakceptować lub anulować wymiar. Po zaakceptowaniu wymiar zostanie on zapisany jako parametr odniesienia, a jego wartość będzie podana w nawiasach i będzie on aktualizowany w odpowiedzi na zmiany wprowadzane w normalnych wymiarach.
Można również wybrać sposób, w jaki są wyświetlane wymiary, korzystając z opcji na pasku stanu w dolnej części okna graficznego. Wybierz spośród opcji Wartość, Nazwa, Wyrażenie, Tolerancja lub Wartość precyzyjna. Wymiary obliczane na podstawie równań (na przykład d5=d2) są wyświetlane z przedrostkiem „fx”.
Normalna a Wymiary sterowane
W środowisku szkicowania programu Inventor wymiary można sklasyfikować według dwóch typów: wymiary normalne i wymiary sterowane.
Wymiary normalne, inaczej ogólne, to wymiary parametryczne, które określają rozmiar geometrii szkicu — one „sterują” geometrią. Po zmianie wartości wymiaru normalnego rozmiar geometrii jest odpowiednio zmieniany.
Dla odmiany wymiary sterowane to wymiary nieparametryczne, które pokazują bieżącą wartość geometrii. O ich wartości decydują zmiany w geometrii. Nie można edytować wymiarów sterowanych, aby zmienić rozmiar geometrii. Dzięki wymiarom sterowanym (umieszczonym w nawiasach w oknie graficznym) geometria szkicu może reagować dynamicznie na powiązane zmiany.
Wartości wymiarów sterowanych można kopiować i wklejać do pól wartości wymiarów normalnych.
Tolerancja wymiarowa i właściwości
Nie ma możliwości wyprodukowania części o dokładnych wymiarach. Im dokładniejsze wymiary, tym większy koszt wyprodukowania elementu. Jednak gdy zakres tolerancji jest zbyt duży, część może nie funkcjonować poprawnie. Dlatego w przypadku stosowania wiązań wymiarowych można określić tolerancję wymiarów szkicu. Zakres dopuszczalnych tolerancji w przypadku każdego wymiaru zależy od typu i przeznaczenia szkicowanej części.
Zazwyczaj, standard przyjęty w danej firmie określa dopuszczalne tolerancje dla wymiarów. Ustaw standard przyjęty w danej firmie jako domyślny w oknie dialogowym Ustawienia dokumentu i określ standardowe wartości tolerancji i tolerancję domyślną. Dodaj wiersz dla każdej niepowtarzalnej kombinacji poziomu dokładności i zakresu tolerancji.
Stopnie swobody
Stopnie swobody określają, w jaki sposób może być zmieniany rozmiar i kształt geometrii szkicu. Na przykład okrąg ma dwa stopnie swobody: środek i promień. Łuk ma cztery stopnie swobody: środek, promień i punkty końcowe.
Jeśli usuniesz wszystkie stopnie swobody przez zastosowanie wiązań lub wymiarów, szkic będzie całkowicie zwymiarowany. Jeśli któryś ze stopni swobody pozostanie nierozwiązany, szkic będzie zwymiarowany z niedomiarem. Podczas tworzenia geometrii w programie Autodesk Inventor są wyświetlane znaczniki stopni swobody, aby zilustrować, czy geometria jest niezwiązana, częściowo związana lub w pełni związana.
Podczas dodawania wiązań do geometrii i usuwania stopni swobody znikają znaczniki. W sytuacji odwrotnej, podczas usuwania wiązań i dodawania stopni swobody znaczniki się pojawiają. Można użyć znaczników stopni swobody, aby określić, w jaki sposób do geometrii szkicu mają być stosowane wiązania geometryczne i wymiarowe.
Wskazówki dotyczące pracy z wiązaniami szkicu
- Ustabilizuj kształt przed określeniem wielkości. Zastosuj wiązania geometryczne przed wymiarami, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo zniszczenia kształtu szkicu.
- Użyj zarówno wiązań geometrycznych, jak i wymiarów. Niektóre kombinacje wiązań mogą zniekształcić nie w pełni związane części szkicu. Jeśli wystąpi zniekształcenie, usuń ostatnio umieszczone wiązanie i rozważ użycie wymiaru lub innej kombinacji wiązań.
- Jeśli to możliwe, używaj wymiarowania automatycznego. Użyj polecenia Wymiary, aby dodać tylko potrzebne wymiary, a następnie użyj polecenia automatycznych wymiarów i wiązań, aby obliczyć pozostałe wymiary i wiązania szkicu.
- Najpierw umieszczaj wymiary na dużych elementach, a potem na małych. Aby zmniejszyć zniekształcenia, najpierw należy zdefiniować duże elementy, które określają rozmiar szkicu. Wymiarowanie małych elementów w pierwszej kolejności mogłoby ograniczyć całkowity rozmiar. Usuń lub cofnij wymiar, jeśli zniekształca on kształt szkicu.