Umożliwia to spakowanie danych, które normalnie są przechowywane w centralnej składnicy danych, takim jak baza danych Oracle, do pliku danych geoprzestrzennych. Powoduje to jednak utratę połączenia z pierwotną składnicą danych, a zmiany dokonywane w pliku SDF SQLite nie będą odzwierciedlane w centralnej składnicy danych.
Jeśli używana jest opcja eksportu, można wyeksportować pojedynczą warstwę do pliku Autodesk SDF (w wersji 3) lub do pliku SQLite. Plik wynikowy zawiera geometrię oraz dane atrybutów, ale nie zawiera danych stylizacji.
Jeśli do eksportowanych warstw zostały dołączone dane, są one również eksportowane. Jednakże wraz z warstwą nie są eksportowane metadane.
Jeśli użyta zostanie opcja zapisu, jednorazowo można zapisać tylko jedną warstwę. Podczas zapisywania warstwy zapisywane są jej informacje o stylizacji oraz wskaźniki do źródła danych, które definiuje jej geometrię i atrybuty. Można przemieszczać i upuszczać zapisane warstwy na dowolną mapę w celu ponownego użycia.
Nie można użyć zapisanej warstwy razem z eksportowaną warstwą, ponieważ zapisane warstwy wskazują na bieżące dane warstwy, natomiast warstwy eksportowane zawierają „ujęcie” danych z chwili, w której były eksportowane, a definicje tych danych mogą się różnić.
Eksportowane warstwy mogą być używane w następujących przypadkach: