Okno dialogowe Kombinacje normowe przypadków obciążenia — Pełne/ Uproszczone kombinacje

Dostęp

1. Kliknij kolejno Obciążenia Kombinacje automatyczne.
2. Wybierz pełną lub uproszczoną kombinację automatyczną, a następnie kliknij przycisk Więcej.

To okno dialogowe zawiera 4 lub 6 kart w zależności od typu wybranej kombinacji.

• Przypadki
• Kombinacje
• Grupy
• Zależności
• Uproszczone (tylko kombinacje uproszczone)
• Wybór (tylko kombinacje uproszczone)

Karta Przypadki

Karta Przypadki służy do wyboru przypadków obciążenia zdefiniowanych dla konstrukcji, które będą uwzględniane podczas tworzenia kombinacji normowych.

Wybór aktywnych przypadków

Wyświetla listę zdefiniowanych przypadków obciążeń i ich natury.

Dla każdego przypadku obciążeniowego określonego wybraną naturą zdefiniowane są odpowiednie współczynniki wykorzystywane podczas tworzenia kombinacji.

Wybierz przypadki do uwzględnienia w kombinacji normowej.

Uwaga: Domyślnie wybrane są wszystkie przypadki.

Edycja parametrów

Wybierz przypadek, a następnie kliknij ten przycisk, aby otworzyć okno Parametry Okno dialogowe, które umożliwia modyfikowanie etykiety i współczynnika dla przypadku.

Uwaga: Domyślnie etykieta przypadku jest automatycznie generowana zgodnie z naturą przypadku.

Karta Kombinacje

Karta Kombinacje służy do definiowania kombinacji normowych.

Wybierz kody i szablony dla kombinacji.

Uwaga: Aby zmienić dostępne kody,

1. Kliknij opcję Narzędzia Preferencje zadania.
2. W Preferencje zadania Kliknij opcję Normy projektowe Obciążenia, a następnie wybierz kombinację normową.

Karta Grupy

Użyj karty Grupy, aby zdefiniować lub wyświetlić zestawy przypadków obciążenia połączonych logicznymi relacjami.

Wszystkie obciążenia stałe są łączone w jedną grupę kombinacji obciążeń działających równocześnie. Obciążenia śniegiem i wiatrem tworzą osobne grupy obciążeń «wykluczających się», dla których wystąpienie jednego przypadku wyklucza wystąpienie innego. Wszystkie pozostałe obciążenia eksploatacyjne występują jako obciążenia, dla których brak jest zależności między poszczególnymi obciążeniami.

Karta Relacje

Użyj karty Relacje, aby zdefiniować relacje pomiędzy przypadkami obciążeń w poszczególnych grupach za pomocą operatorów logicznych I, LUB i ALBO.

Robot tworzy wspomniane grupy i relacje w sposób automatyczny. Takie podejście automatycznie rozwiązuje problem podstawowych kombinacji. Dla bardziej zaawansowanych kombinacji wykorzystane mogą zostać opcje znajdujące się na karcie Relacje. Umożliwiają one tworzenie logicznych operacji na grupach przypadków wewnątrz natur. Podczas tworzenia operacji użytkownik może wykorzystywać nawiasy, łącząc lub wykluczając wybrane grupy przypadków.

Działanie poszczególnych operatorów wyjaśnione zostanie na krótkim przykładzie. Załóżmy, że w konstrukcji zdefiniowane są trzy grupy przypadków obciążenia: G1, G2 i G3. Działanie operatorów logicznych jest następujące:

• I — jednocześnie aktywuje wszystkie obciążenia (konstrukcja obciążona będzie równocześnie obciążeniami z grupy przypadków G1, G2 i G3). Symbolicznie można to przedstawić jako G1 G2 G3
• ALBO — wybranie tego operatora spowoduje, że działania obciążeń z poszczególnych grup przypadków będą się wykluczały (konstrukcja obciążona będzie albo obciążeniami z grupy przypadku G1, albo G2, albo G3). Symbolicznie można to przedstawić jako:

  G1

  G2

  G3

• LUB — wybranie tego operatora spowoduje, że dopuszczalne będą wszystkie możliwe kombinacje pomiędzy grupami przypadków obciążeniowych. Symbolicznie można to przedstawić jako:

  G1

  G2

  G3

  G1 G2

  G1 G3

  G2 G3

  G1 G2 G3.

Zobacz także:

Działanie operatorów w grupach dla obciążeń stałych

Współczynniki jednoczesności dla podnatur obciążenia eksploatacyjnego

Karta Uproszczone (tylko kombinacje uproszczone)

Dla bardziej rozbudowanych zadań (więcej niż 10 przypadków obciążeniowych, dla których tworzone są kombinacje normowe) tworzenie kombinacji normowych może być bardzo czasochłonne. Dlatego przewidziany został mechanizm określania uproszczonych kombinacji normowych, generujących kombinacje ekstremalne z uwagi na konkretny wynik lub ich kombinację. Służą do tego opcje znajdujące się na karcie Uproszczone.

W takiej sytuacji użytkownik musi podać liczbę punktów i określić, jaka wartość (wskazana siła, moment, naprężenie) jest dla niego decydująca. Robot określi, które z kombinacji dostarczają takich wartości, i tylko te kombinacje zostaną zapisane jako kombinacje normowe dla wybranego pręta. W przypadku podania interakcji dwóch wybranych wielkości Robot będzie próbował określić zakres takich zmiennych.

Karta Wybór (tylko kombinacje uproszczone)

Dla bardziej złożonych zadań tworzenie uproszczonych kombinacji normowych może być przeprowadzone również dla wybranych węzłów i/lub prętów konstrukcji. Do tego celu służą opcje znajdujące się na karcie Selekcja:

• Wszystkie pręty (wartości wybrane na karcie Uproszczone) będą sprawdzane dla wszystkich prętów konstrukcji lub pręty z podanej listy (wartości wybrane na karcie Uproszczone) będą sprawdzane dla wybranych przez użytkownika prętów konstrukcji;
• Wszystkie węzły (wartości wybrane na karcie Uproszczone) będą sprawdzane dla wszystkich węzłów konstrukcji lub węzły z podanej listy (wartości wybrane na karcie Uproszczone) będą sprawdzane dla wybranych przez użytkownika węzłów konstrukcji.

Zobacz także:

Tworzenie skróconych nazw przypadków (obciążenia klimatyczne) podczas generacji kombinacji normowych