Nieliniowe całkowanie równań ruchu pozwala uzyskać odpowiedź konstrukcji, w której zdefiniowane zostały dowolne elementy nieliniowe. Całkowanie równań ruchu polega na uzyskaniu rozwiązania następującego równania zmiennej czasowej „t”:
M * a(t) + C * v(t) + N (d(t)) = F(t)
ze znanymi wartościami początkowymi d(0)=d0 i v(0)=v0,
gdzie:
M — macierz mas
K — macierz sztywności
C = α * M + β * K — macierz tłumienia
N — wektor sił wewnętrznych, który jest powiązany związkiem nieliniowym z wektorem przemieszczenia d
α — mnożnik podawany przez użytkownika
β — mnożnik podawany przez użytkownika
d — wektor przemieszczeń
v — wektor prędkości
a — wektor przyspieszeń
F — wektor obciążeń.
Wektor obciążenia jest przyjmowany jako , gdzie n — liczba składowych sił, Pi — i—ta składowa siły, φi(t) — i—ta funkcja zależna od czasu. Wymuszenie może zostać zapisane w postaci , gdzie Idir jest wektorem kierunkowym (dir = x, y, z), a jest akcelerogramem.
W celu rozwiązania nieliniowego zadania całkowania równań ruchu stosowana jest metoda predictor-corrector (zobacz T.R.J. Hughes, T. Belytschko — Course notes for nonlinear finite element analysis. wrzesień, 4—8, 1995 r.).
Parametry wejściowe definiowane dla nieliniowego całkowania równań ruchu są niemal identyczne z parametrami definiowanymi dla liniowego całkowania równań ruchu. Parametry nieliniowe są takie same jak dla nieliniowej analizy statycznej.