Opcja ta jest używana do definiowania długości wyboczeniowej prętów. Jest dostępna po naciśnięciu odpowiedniej ikony (dla kierunku Y lub Z) znajdującej się w polu Współczynnik długości wyboczeniowej, w oknie dialogowym Definicja typu pręta — parametry.
Współczynnik długości wyboczeniowej jest wprowadzany automatycznie po wybraniu jednej z ikon z odpowiednimi warunkami podparcia końców pręta. Ikony są podzielone na dwie grupy: pierwsza grupa zawiera typowe (normowe) sposoby podparcia pręta i odpowiadające im wartości współczynników wyboczeniowych, natomiast druga zawiera ikony do obliczania współczynnika wyboczenia dla słupów ram wielokondygnacyjnych (wyznaczenie współczynnika długości wyboczeniowej dla jednego, trzech i sześciu prętów dochodzących).
Dwukrotne kliknięcie jednej z ikon oznaczających obliczanie współczynnika długości wyboczeniowej (
, 
, 
) powoduje otwarcie dodatkowego okna dialogowego.
Wyboczenie jest zawsze uwzględniane w obliczeniach, gdy siła ściskająca działa na element, nawet jeśli jest ona mniej istotna w porównaniu do innych sił wewnętrznych. Program nie sprawdza, czy efekty wyboczeniowe mogą być pominięte, czy nie. Jeśli użytkownik chce wykluczyć efekty wyboczeniowe z obliczeń, należy wybrać ikonę 
. Oznacza to wykluczenie wyboczenia z procesu obliczeniowego.
Ostatnia ikona 
pozwala na uwzględnienie w obliczeniach prętów z wewnętrznymi stężeniami (usztywnienia boczne analizowanych prętów ograniczające długość zwichrzeniową). Po dwukrotnym kliknięciu tej ikony na ekranie pojawia się okno Stężenia wewnętrzne, w którym mogą zostać określone parametry usztywnień bocznych.